[ΕΙΝΑΙ ΓΛΥΚΟΘΛΙΜΜΕΝΑ…]
12/2/1908
Είναι γλυκοθλιμμένα τα ματάκια σου
Κι είναι η ψυχή μου τόσο πονεμένη!
Μέσ’ από το γλυκόλαλο χειλάκι σου
Ουράνιο μύρο αγάπης ανασαίνει…
Μακρυά σου τι με νοιάζει αν γλυκοχάραμα
Ροδίζει στα βουνά τα χρυσωμένα;
Αυγούλες κρυσταλλένιες και ολογάλανες
Τα μάτια σου μονάχα είναι για μένα!
Νύχτα και μέρα εγώδιψώτη μέθη τους,
Είναι η ψυχή μου τόσο πονεμένη
Ολόγλυκα η λαχτάρα μου και η θλίψη μου,
Σαν ίσκιος, μ’ ένα γέλιο σου πεθαίνει!
Υγράτα μάτια μου είναι απότα κλάματα…
Η νύχτες, τα φεγγάρια τα θλιμμένα,
Η θάλασσα, το φως, τα ροδοσύννεφα
Σιμά σου μοναχά, γλυκότρελόπαιδο,
Λάμπουν και φέγγουν κι είναι ωραία για μένα!…
[Ο ΠΥΡΕΤΟΣ ’ΒΑΘΟΥΛΩΣΕ…]
Σ’ εκείνον
Ο πυρετός βαθούλωσε τα μάτια σου
και σε άπονο σκοτάδι είναι λουσμένα…
Ο πυρετός βαθούλωσε τα μάτια σου,
και ο Πόθος σου με καίει τώρα εμένα!
Πόσο είν’ αποσταμένο το κορμάκι σου!
― Στην αγκαλιά μου βρίσκεται μια θέση…―
Πώς θα ξεκουραζόταν το κορμάκι σου
αν ήθελε γλυκά γλυκά να πέσει!…
Ολόγυρά μας ούτε θα μας έμελλε
αν φέγγει το φεγγάρι, αν πέφτει χιόνι
… Το σφίξιμο της μέθης θα σου εμάθαινα,
τη γλύκα του φιλιούπου δεν τελειώνει!
Και όταν θαμπώσουν τα σβησμένα μάτια μου
της Ηδονής οι πέπλοι οι βελουδένιοι,
τότε θα ιδείς πως όσο και αν πεθάνουμε
στη δρόσο απ’ τα φιλάκια κάτι μένει
Τα δύο ποιήματα του Ν.Λαπαθιώτη περιλαμβάνονται στην αδημοσίευτη μελέτη των Γιάννη Η.Παππά και της Μαρίας Φωτίου που θα περιλαμβάνει όλα τα ευρεθέντα (δημοσιευμένα και αδημοσίευτα) μέχρι τώρα ποιήματα του Ν. Λαπαθιώτη με εκτενή βιβλιογραφικά σχόλια, εισαγωγή, βιβλιογραφία και εκτενέστατο εργοβιογραφικό
Μήπως το ότι τα ποιήματα έμειναν ανέκδοτα δείχνουν την απροθυμία του δημιουργού τους να τα εκδώσει; Σε τι θα φωτιστεί περαιτέρω το έργο του Λαπαθιώτη με την προσθήκη τους; Ειδικά το δεύτερο, μήπως εκθέτει τον τελειομανή ποιητή με τις εμφανείς ατέλειές του που υποδηλώνουν μάλλον πρόθεση επανεπεξεργασίας ή ούτε καν αυτή; Μια και διανύουμε τα 70χρονα του θανάτου του, ας τον θυμόμαστε με αυτά που μάλλον και ο ίδιος θα ήθελε να κρατήσουμε από αυτόν.
Β.Γ.