14 κορυφαίοι συγγράφεις της παγκόσμιας λογοτεχνίας που τίμησαν το αστυνομικό είδος.
επιλέγει ο Μάρκος Κρητικός
Μετάφραση: Γιώργος Μπαρουξής
Ποικίλη στοά (2016)
σελ. 128
O Άγγλος συγγραφέας Κάρολος Ντίκενς αναγνωρίζεται ως ένας από τους σπουδαιότερους αφηγητές της παγκόσμιας λογοτεχνικής παράδοσης. Δημιούργησε μερικούς από τους πιο δημοφιλείς λογοτεχνικούς ήρωες –όπως ο θρυλικός Όλιβερ Τουίστ–, ενώ το μυθιστόρημά του, Μεγάλες προσδοκίες (Εκδόσεις Πατάκη) συμπεριλήφθηκε στη λίστα με τα εκατό καλύτερα μυθιστορήματα όλων των εποχών. Τα βιβλία του είχαν πρωτοφανή απήχηση κατά τη διάρκεια της ζωής του, ενώ διαβάζονται ευρέως μέχρι σήμερα. Πέρα από πολλά διηγήματα μυστηρίου που έχει γράψει –όπως αυτά της παρούσας έκδοσης–, σε όλα σχεδόν τα μυθιστορήματά του εγκυβώτιζε ιστορίες μυστηρίου και εγκλήματος, με τρόπο ώστε να μπορεί σήμερα να θεωρηθεί ότι συνέβαλε στη δημιουργία του είδους. Η Δίκη για φόνο και άλλα μυστήρια είναι μια συλλογή τριών διηγημάτων που δημοσιεύτηκαν την περίοδο 1859-1865 στο περιοδικό All the Year Round, που εξέδιδε ο ίδιος ο συγγραφέας. Τα δυο πρώτα –Η δίκη για φόνο και Οι θνητοί του σπιτιού– είναι ιστορίες μυστηρίου με έντονα μεταφυσικά στοιχεία ενώ στο τρίτο, με τον τίτλο Καταδίωξη, ο συγγραφέας εμπνεύστηκε από την παρουσία του ως δημοσιογράφου του δικαστικού ρεπορτάζ στη δίκη γνωστού Άγγλου καλλιτέχνη, που πίστευαν ότι ήταν κατά συρροή δολοφόνος.
Μετάφραση: Άρης Αλεξάνδρου
Εκδόσεις Γκοβόστη (2014)
σελ. 896
Ο Ρώσος συγγραφέας και φιλόσοφος, Φιοντόρ Ντοστογιέβσκη, θεωρείται ένας από τους πιο εμβληματικούς και επιδραστικούς συγγραφείς όλων των εποχών. Το λογοτεχνικό του έργο στο οποίο διερευνά σε βάθος την ανθρώπινη ψυχολογία την ταραγμένη πολιτικά, κοινωνικά και πνευματικά περίοδο του 19ου αιώνα στη Ρωσία περιλαμβάνει δώδεκα μυθιστορήματα, τέσσερις νουβέλες, δεκαέξι διηγήματα και διάφορα άλλα γραπτά. Το Έγκλημα και τιμωρία –δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά το 1866 σε δώδεκα συνέχειες σε λογοτεχνικό περιοδικό της εποχής– είναι ένα πολυεπίπεδο, κυρίως ψυχολογικό μυθιστόρημα, που υπερβαίνει τα όρια των λογοτεχνικών ειδών. Από τη στιγμή όμως που ο συγγραφέας υπηρετεί στην αφήγησή του βασικές συμβάσεις του αστυνομικού είδους (έγκλημα – αστυνομική έρευνα – ομολογία ενόχου – απόδοση δικαιοσύνης) μας δίνει τη δυνατότητα να το εντάξουμε στην αστυνομική λογοτεχνία. Ο Ρασκόλνικοφ, φοιτητής της Νομικής στην Αγία Πετρούπολη διαπράττει τον διπλό φόνο μιας γριάς τοκογλύφου και της αφελούς αδελφής της με κίνητρο τη ληστεία για να ξεφύγει απ’ την φτώχια του και να εκπληρώσει τους ανώτερους σκοπούς του που θα δικαιολογούσαν ένα τέτοιο έγκλημα. Μετά την πράξη του όμως, κατακλύζεται από συναισθήματα φρίκης και ενοχών που τον οδηγούν σε διανοητική σύγχυση. Ο δαιμόνιος ανακριτής Πετρόβιτς που είναι πεπεισμένος για την ενοχή του, τον κατευθύνει σε λάθη και αντιφάσεις προσπαθώντας να αποσπάσει την ομολογία του. Ένα αριστούργημα της παγκόσμιας λογοτεχνίας που αναδεικνύει τις απεριόριστες δυνατότητες της αστυνομικής φόρμας.
- Fernando Pessoa – Η κλεμμένη περγαμηνή (χ.χ.)
Μετάφραση: Μαρία Παπαδήμα
Νεφέλη (2012)
σελ. 189
Ο Πορτογάλος Φερνάντο Αντόνιο Νογκέιρα Πεσσόα είναι ένας από τους σπουδαιότερους ποιητές, μυθιστοριογράφους και δοκιμιογράφους σε όλο τον κόσμο. Υπογράφει το πολυσχιδές έργο του με το όνομά του αλλά και με τα εβδομήντα δυο καταγεγραμμένα ετερώνυμά του που συνιστούν μοναδικό παράδειγμα στην ιστορία της παγκόσμιας λογοτεχνίας. Στο περίφημο μπαούλο του βρέθηκαν μετά τον θάνατό του και δεκατέσσερεις αστυνομικές ιστορίες, τις οποίες μάλιστα σκόπευε να εκδώσει σε μικρό σχήμα και «one per month», όπως διαβάζουμε στο επίμετρο που συνοδεύει την έκδοση. Η κλεμμένη περγαμηνή είναι η πρώτη από τις τρεις ιστορίες που περιλαμβάνονται στο βιβλίο. Ο γιατρός Αμπίλιο Κουαρέσμα, –εμφανίζεται πρώτη φορά στις σημειώσεις του συγγραφέα το 1914, στον ρόλο του εγκεφαλικού ερευνητή, και παρουσιάζει ομοιότητες με τους διάσημους Σέρλοκ Χολμς και Ηρακλή Πουαρό. Αυτοσυστήνεται ως αποκρυπτογράφος γρίφων και εξηγεί: «Εν γένει επιλύω τα προβλήματα στο σπίτι μου ή οπουδήποτε αλλού μπορώ να καθίσω αναπαυτικά, καπνίζοντας τα Περάλτα μου και εφαρμόζοντας ως μέθοδο σ’ όλες τις περιπτώσεις, τη συλλογιστική, την καθαρή και απλή συλλογιστική, αποφεύγοντας επιμελώς την παρατήρηση ή οτιδήποτε έχει σχέση με τον εμπειρισμό…» Τρεις έξυπνες whodunit αστυνομικές νουβέλες που αξίζει να διαβαστούν, όχι μόνο για την αναγνωστική απόλαυση που προσφέρουν, αλλά και για την ιδιαίτερη αξία τους στην ιστορία της αστυνομικής λογοτεχνίας, αφού φέρουν την υπογραφή μιας λογοτεχνικής ιδιοφυίας.
Μετάφραση: Χάρης Τανταρούδας – Παπασπύρου
Μάγμα (2021)
σελ. 288
Ο «πρίγκιπας του παράδοξου», Γκίλμπερτ Κιθ Τσέστερτον, θεωρείται ένας από τους πιο πνευματώδεις και πολυτάλαντους εκπροσώπους της παγκόσμιας λογοτεχνίας. Έγραψε περίπου 80 βιβλία, αρκετές εκατοντάδες ποιήματα και περισσότερα από 200 διηγήματα. Ο πατέρας Μπράουν είναι μια ιδιότυπη λογοτεχνική φιγούρα που εμφανίζεται σε πενήντα δυο διηγήματα του Τσέστερτον, τα οποία έχουν εκδοθεί σε πέντε συλλογές. Μια απ’ αυτές, είναι Το μυστικό του πατρός Μπράουν, με δέκα συναρπαστικές όσο και παράδοξες ιστορίες -όπως συνηθίζει ο συγγραφέας- και πρωταγωνιστή έναν Καθολικό ιερέα, ξακουστό για την ικανότητα του στην εξιχνίαση υποθέσεων κλοπών και δολοφονιών, χάρη στο μεγάλο μυστικό του για το οποίο αποκαλύπτει: «Προσπαθώ να μπω μέσα στον δολοφόνο […] Ταυτίζομαι με τον άνθρωπο που παρατηρώ· μπαίνω στο σώμα του· κουνάω τα χέρια και τα πόδια του. Περιμένω όμως μέχρι να καταλάβω ότι είμαι μέσα σ’ έναν δολοφόνο, κάνοντας τις σκέψεις του και παλεύοντας με τα πάθη του· μέχρι να βρεθώ για τα καλά στη θέση του και να νιώσω το κρυφό, κολασμένο μίσος του· μέχρι να δω τον κόσμο με το δικό του αιμοβόρο και αλλήθωρο βλέμμα, κοιτάζοντας ανάμεσα απ’ τις παρωπίδες της πλανημένης του συνείδησης». Ο Χόρχε Λουίς Μπόρχες σε συνέντευξή του δήλωσε για τον συγγραφέα: «Ήξερε πως να αξιοποιήσει στο έπακρο ένα detective story». Ένα απολαυστικό ανάγνωσμα από έναν σπουδαίο στυλίστα της γραφής που τίμησε την αστυνομική λογοτεχνία.
- Joseph Roth – Η ομολογία ενός δολοφόνου – μέσα σε μια νύχτα (1936) Μετάφραση: Μαρία Αγγελίδου
Άγρα (2011)
σελ. 200
Ο Αυστριακός συγγραφέας και δημοσιογράφος Γιόζεφ Ροτ, είναι μια από τις σημαντικότερες λογοτεχνικές μορφές του περασμένου αιώνα. Έγινε ευρύτερα γνωστός, με το εξαιρετικό μυθιστόρημά του, Το εμβατήριο Ραντέτσκυ (Άγρα), ενώ σε όλα τα έργα του επικεντρώνεται στην ψυχοσύσταση των ηρώων του, όπως αυτή διαμορφώνεται στις δυσμενείς συνθήκες της ηθικά και κοινωνικά παρακμασμένης εποχής του Μεσοπολέμου, στην κεντρική Ευρώπη. Η ομολογία ενός δολοφόνου – μέσα σε μια νύχτα, προϊδεάζει από τον τίτλο του τον αναγνώστη ότι δεν πρόκειται για ένα whodunit αστυνομικό μυθιστόρημα. «Εγώ για παράδειγμα έχω σκοτώσει αλλά θεωρώ τον εαυτό μου καλόν άνθρωπο. Ένα τέρας, μ’ άλλα λόγια μια γυναίκα, κύριοι μ’ έσπρωξε στον φόνο. […] Μπορώ να σας πω με συντομία την ιστορία μου» Έτσι αρχίζει ένα βράδυ, η εκ βάθους εξομολόγηση του Σεμιόν Σεμιόνοβιτς Γκολούμπτσικ στους θαμώνες του Ταρί-Μπαρί, ενός ρωσικού καπηλειού στην καρδιά του Παρισιού. Ο αναγνώστης μέσω ενός αριστουργηματικού μονόλογου, καταβυθίζεται στην άβυσσο της ανθρώπινης ύπαρξης για να κατανοήσει το why done it, δηλαδή τον λόγο που όπλισε το χέρι του δολοφόνου και να στοχαστεί για το πως ένας άνθρωπος, μπορεί να φτάσει στην απώλεια της λογικής, που προϋποθέτει ένα έγκλημα. Ένα σκοτεινό και ειρωνικό νουάρ μυθιστόρημα, υψηλής λογοτεχνικής ποιότητας, «μια παραβολή για τη δύναμη του κακού, για τη λογική της ύβρης και της προδοσίας», του οποίου την ψυχογραφική δύναμη οι κριτικοί αναγνωρίζουν στα έργα των Ντοστογιέφσκι και Κόνραντ.
Μετάφραση: Αχιλλέας Κυριακίδης
Ύψιλον (1984)
σελ. 183
Στις αρχές της δεκαετίας του ’40, μια εποχή που μεσουρανεί το αμερικάνικο hard-boiled και οι ιστορίες μυστηρίου της Αγκάθα Κρίστι, ο σπουδαίος Χόρχε Λουίς Μπόρχες και ο Αντόλφο Μπιόι Κασάρες ενώνουν τις δυνάμεις τους για να γράψουν μια συλλογή αστυνομικών διηγημάτων. Ο Δον Ισίδρο Παρόδι –«που έχει την τιμή να είναι ο πρώτος φυλακισμένος ντετέκτιβ στα συγκλονιστικά χρονικά της αστυνομικής έρευνας»– καλείται να εξιχνιάσει εγκλήματα με μόνο στοιχείο τη μαρτυρία κάποιων από τους εμπλεκόμενους στην υπόθεση που τον επισκέπτονται στο κελί του, όπου εκτίει ποινή εικοσαετούς κάθειρξης για έναν φόνο που δε διέπραξε. Η εξ αποστάσεως επίλυση αστυνομικών μυστηρίων είναι ένα τέχνασμα που έχουμε ξανασυναντήσει στη λογοτεχνία με τη σύνθετη συλλογιστική ενός εγκεφαλικού ντετέκτιβ να υποκαθιστά την εμπειρική έρευνα. Έξι απολαυστικές whodunnit αστυνομικές ιστορίες με έντονα σατιρικά στοιχεία, ευφυή λογοπαίγνια και αντιπροσωπευτικούς ήρωες απ’ όλα τα κοινωνικά στρώματα της Αργεντινής, Η συλλογή των διηγημάτων παρουσιάζουν ιδιαίτερη ιστορική αξία γιατί θεωρείται από τα πρώτα δείγματα της αστυνομικής λογοτεχνίας στη Λατινική Αμερική.
Μετάφραση: Γιάννης Καυκιάς
Τόπος (2007)
σελ. 180
Ο πολυσχιδής Μπορίς Βιαν, συγγραφέας, βιρτουόζος της τρομπέτας, τραγουδοποιός, μουσικοκριτικός και καλλιτεχνικός διευθυντής τζαζ παραγωγών, γράφει, με το αμερικάνικο ψευδώνυμο Βέρνον Σάλιβαν, το Θα φτύσω στους τάφους σας, ενώ ο ίδιος ισχυρίζεται ότι είναι ο μεταφραστής του βιβλίου. Ο πρωταγωνιστής και αφηγητής της ιστορίας Λη Άντερσον, νέγρικης καταγωγής αλλά με «παρουσιαστικό λευκού», μετακομίζει στο Μπάκτον μετά το λιντσάρισμα του μαύρου αδερφού του Τομ, που ενοχοποιήθηκε με την ψευδή κατηγορία του βιασμού. Βρίσκει δουλειά σε ένα βιβλιοπωλείο και, αφού εισχωρήσει στις παρέες της πόλης, βιάζει και σκοτώνει νεαρές λευκές Αμερικανίδες, για να εκδικηθεί τον άδικο θάνατο του Τομ. Ένα προκλητικά σκληρό νουάρ για την εποχή του, που καταδικάζει με εύγλωττο τρόπο τη φυλετική βία και στιγματίζει την έξαρση του φαινομένου της αυτοδικίας στα ρατσιστικά εγκλήματα, την εποχή του Μεσοπολέμου στην Αμερική. Το βιβλίο συνταράζει τη γαλλική κοινωνία με την τραχύτητα του ύφους του και τις σοκαριστικές σκηνές βίας και σεξ που περιέχει και, ύστερα από μια πολύκροτη δίκη, αποσύρεται από την κυκλοφορία –με την κατηγορία της προσβολής της δημόσιας ηθικής– για δύο περίπου χρόνια, αφού έχει προλάβει να πουλήσει περισσότερα από εκατό χιλιάδες αντίτυπα. Στην πρεμιέρα της κινηματογραφικής μεταφοράς του βιβλίου από τον σκηνοθέτη Μισέλ Γκαστ, ο Μπορίς Βιαν, απογοητευμένος από την ταινία, παθαίνει έμφραγμα και πεθαίνει σε ηλικία μόλις τριάντα εννέα ετών. Σήμερα αναγνωρίζεται ως ένας από τους σημαντικότερους διανοούμενους της μεταπολεμικής Γαλλίας, ενώ το Θα φτύσω στους τάφους σας θεωρείται σταθμός στην ιστορία της παγκόσμιας νουάρ λογοτεχνίας και ένα από τα γνωστότερα long sellers του 20ού αιώνα.
Μετάφραση: Νανά Τσόγκα
Πλέθρον (2020)
σελ. 256
Ο πολυταξιδεμένος και πολυγραφότατος Αμερικανός συγγραφέας και δημοσιογράφος Τζακ Λόντον θεωρείται από τους πρωτεργάτες της λογοτεχνίας του φανταστικού. Το πεντηκοστό δεύτερο και τελευταίο μυθιστόρημά του, το Γραφείο δολοφονιών Ε.Π.Ε., ολοκληρώθηκε από τον ομότεχνό του Ρόμπερτ Φις –βασίστηκε σε σημειώσεις του Λόντον– και εκδόθηκε 47 χρόνια μετά τον θάνατό του. O πρωταγωνιστής της ιστορίας Ιβάν Ντραγκομίλοφ είναι ο ιδρυτής ενός γραφείου δολοφονιών που λειτουργεί με αυστηρούς κανόνες και υπηρετεί μια απαράβατη συνθήκη. Αναλαμβάνει «υποθέσεις» μόνο αν κρίνονται ηθικά δίκαιες και συνάδουν με το κοινωνικό καλό, τις οποίες και φέρει πάντοτε εις πέρας με επιτυχία. Θα τηρηθούν όμως οι κανόνες όταν στο γραφείο ανατίθεται η δολοφονία του ίδιου του ιδρυτή του; Ένα ευφυούς σύλληψης αστυνομικό θρίλερ, με έντονα φιλοσοφικά στοιχεία για την πρισματική οπτική της ηθικής, με κλιμακούμενη ένταση και συγκλονιστικό τέλος που παρωδεί τις συμβάσεις του αστυνομικού αλλά και την ίδια τη ζωή από την πένα ενός σπουδαίου στιλίστα της γραφής.
Μετάφραση: Δημήτρης Δημοκίδης
Μεταίχμιο (2019)
σελ. 216
Ο Χάινριχ Μπελ, κάτοχος του βραβείου Νόμπελ λογοτεχνίας το 1972, είναι από τους σπουδαιότερους και δημοφιλέστερους Γερμανούς συγγραφείς. Στα πρώτα μυθιστορήματά του, πραγματεύεται τις άθλιες συνθήκες του πολέμου και στη συνέχεια, η κριτική του στρέφεται στις κοινωνικές και πολιτικές συνθήκες της σύγχρονής του Γερμανίας, ενώ οι κριτικοί θεωρούν ότι εξέφρασε, όσο κανείς άλλος από τους ομότεχνούς του, την μεταπολεμική γερμανική συνείδηση. Στο μυθιστόρημα, Η χαμένη τιμή της Καταρίνα Μπλουμ, όλα αρχίζουν την παραμονή της Τσικνοπέμπτης, όπου η ομώνυμη ηρωίδα του τίτλου που εργάζεται ως οικιακή βοηθός, θα γνωρίσει σ’ ένα αποκριάτικο πάρτι τον καταζητούμενο από την αστυνομία, Λούντβιχ Γκέτεν. Την Κυριακή το βράδυ, μόλις τέσσερις μέρες αργότερα, θα επισκεφθεί τον υπαστυνόμο της δίωξης κοινού εγκλήματος, Βάλτερ Μέτινγκ και θα ομολογήσει, ότι το ίδιο πρωί, σκότωσε στο σπίτι της με περίστροφο, τον δημοσιογράφο Βέρνερ Τέτγκες. Μια συγκλονιστική, αλληγορική και επίκαιρη νουάρ ιστορία, που αποδίδεται με εξαιρετική ακρίβεια λόγου σε πενήντα οκτώ μικρά κεφάλαια, από έναν ανώνυμο, αποστασιοποιημένο συναισθηματικά και ιδεολογικά αφηγητή και πραγματεύεται θέματα νομικού, κοινωνικού και εγκληματολογικού περιεχομένου, για την ασυδοσία της τέταρτης εξουσίας και πως αυτή μπορεί να οδηγήσει στο έγκλημα. «Ένα θαύμα συμπύκνωσης και ειρωνείας» θα γράψει η Sunday Telegraph για ένα βιβλίο ορόσημο της παγκόσμιας λογοτεχνίας, που μεταφέρθηκε με επιτυχία ένα χρόνο μετά την έκδοσή του στην μεγάλη οθόνη, από τους σκηνοθέτες Φόλκερ Σλέντορφ και Μαργκαρέτε φον Τρότα.
- Τσαρλς Μπουκόβσκι – Pulp (1994)
Μετάφραση: Γιώργος-Ίκαρος Μπαμπασάκης
Μεταίχμιο (2015)
σελ. 264
Υποδεχτείτε τον πιο αποτυχημένο ντετέκτιβ στην ιστορία της αστυνομικής λογοτεχνίας σε μια και μοναδική εμφάνιση! Ο Νικι Μπιλέιν –το όνομά του παραπέμπει στον βασιλιά του pulp Μίκι Σπιλέιν– είναι ρεμάλι, καβγατζής, μπατίρης και μόνιμα μεθυσμένος. «Και μόνο το να καταφέρεις να φορέσεις τα παπούτσια σου το πρωί, είναι ένας θρίαμβος» ενημερώνει τον αναγνώστη. Όταν συναντάει τη λαίδη Death –ένα κλείσιμο ματιού του Μπουκόβσκι στην επικείμενη έλευση του θανάτου του– καλείται να βρει τον από χρόνια πεθαμένο συγγραφέα Λουί Φερντινάν Σελίν, ένα κόκκινο καναρίνι που μπορεί να μην υπάρχει, αλλά και να ερευνήσει, μεταξύ άλλων, τον ύποπτο ρόλο μιας εξωγήινης. Το κύκνειο άσμα του Τσαρλς Μπουκόβσκι, έμελλε να είναι ένα σουρεαλιστικό, post noir αστυνομικό μυθιστόρημα, αφιερωμένο από τον ίδιο, στο κακό γράψιμο! Ο «νονός του βρώμικου ρεαλισμού» με ήρωες καρικατούρες, σαρκάζει τα στερεότυπα των pulp αστυνομικών αναγνωσμάτων και αποδομεί τις συμβάσεις του είδους, με τον δικό του μοναδικό τρόπο. Αν ο αναγνώστης δεν είναι εξοικειωμένος με το παρωδιακό ύφος του συγγραφέα, καλύτερα να προσπεράσει. Σε αντίθετη περίπτωση, θα απολαύσει ευτράπελες καταστάσεις και μοναδικές ατάκες, ανασύροντας μνήμες των pulp αναγνωσμάτων της εφηβείας του.
Μετάφραση: Γιώργος Κυριαζής
Εκδόσεις Καστανιώτη (2011)
σελ. 435
Το Έμφυτο ελάττωμα είναι ένα μυθιστόρημα αστυνομικής δομής που έγραψε ο Τόμας Πίντσον, ένας από τους σπουδαιότερους σύγχρονους λογοτέχνες, γνωστός για την πολυεπίπεδη και δαιδαλώδη αφηγηματική τεχνική του, αλλά και την αινιγματική φυσιογνωμία του. Στα τέλη της δεκαετίας του 60, ο Ντοκ Σπορτέλο, ένας ντετέκτιβ χίπης(!), ανέμελος και μονίμως μαστουρωμένος, με απρόβλεπτες αντιδράσεις και ενίοτε προβλήματα στην αίσθηση του χρόνου και την αντίληψη της πραγματικότητας, δέχεται την επίσκεψη της πρώην φίλης του που ανησυχεί για τον ζάπλουτο εργολάβο και εραστή της, ισχυριζόμενη ότι η σύζυγός του σχεδιάζει να τον κλείσει σε ψυχιατρική κλινική, με σκοπό να πάρει την περιουσία του. Ένα ψυχεδελικό νουάρ, περιπετειώδες και παρωδιακό, διάσπαρτο με εξαιρετικές μουσικές αναφορές που μέσα από ήρωες σκιαγραφημένους στα όρια της καρικατούρας, προσαρμόζει τις συμβάσεις του hard-boiled, στον παραλογισμό της αντικουλτούρας των sixties. Οι λάτρεις των mainstream αστυνομικών ιστοριών θα πρέπει να λάβουν υπ’ όψη τους ότι ο προορισμός-λύση του αστυνομικού γρίφου, είναι μόνο η αφορμή για να γνωρίσουν τον νεφελώδη κόσμο του Πίντσον και να απολαύσουν ένα παραισθητικό ταξίδι στην θρυλική εποχή της αμφισβήτησης. Το 2015, ο σκηνοθέτης Πολ Τόμας Άντερσον, μετέφερε έξοχα την ψυχεδελική ατμόσφαιρα του βιβλίου στην μεγάλη οθόνη.
- Όλγκα Τοκάρτσουκ – Οδήγησε το αλέτρι σου πάνω από τα οστά των νεκρών (2009)
Μετάφραση: Αναστασία Χατζηγιαννίδη
Εκδόσεις Καστανιώτη (2022)
σελ. 288
Η Όλγκα Τοκάρτσουκ, πολυβραβευμένη συγγραφέας, ακτιβίστρια και διανοούμενη θεωρείται μια από τις επιφανέστερες προσωπικότητες των σύγχρονων πολωνικών γραμμάτων. Το 2018 απέσπασε το Νόμπελ Λογοτεχνίας «για την αφηγηματική της φαντασία που με εγκυκλοπαιδικό πάθος αναπαριστά τη διάσχιση των συνόρων ως τρόπο ζωής», σύμφωνα με την ανακοίνωση της Σουηδικής Ακαδημίας. Στο μυθιστόρημα, Οδήγησε το αλέτρι σου πάνω από τα οστά των νεκρών, η Γιανίνα Ντουσέικο, μια μοναχική εξηντάχρονη που ασχολείται με την αστρολογία, μεταφράζει ποιήματα του Ουίλιαμ Μπλέικ και προτιμά την παρέα των ζώων ζει σε μια απομακρυσμένη πολωνική κοιλάδα κοντά στα σύνορα με την Τσεχία. Μια σειρά φόνων θα ταράξει τη γαλήνη των λιγοστών κατοίκων της περιοχής. Όλα τα θύματα είναι μέλη της τοπικής κυνηγετικής λέσχης. Η Γιανίνα υποστηρίζει ότι οι φόνοι έχουν γίνει από ζώα στα πλαίσια μιας υπερβατικής εκδίκησης της φύσης και αναλαμβάνει να διαλευκάνει το μυστήριο. Ένα υπαρξιακό μυθιστόρημα με έντονα στοιχεία καυστικής κοινωνικής σάτιρας, που κινείται στα όρια του αστυνομικού θρίλερ και της μαύρης κωμωδίας. Η συγγραφέας στήνει την πλοκή μιας αντισυμβατικής ιστορίας μυστηρίου στην αναξιόπιστη αφήγηση της πρωταγωνίστριας και την οδηγεί με μαεστρία σε ένα αποκαλυπτικό τέλος. «Ένα καταπληκτικό αμάλγαμα θρίλερ, κωμωδίας και πολιτικής πραγματείας, γραμμένο από μια γυναίκα η οποία συνδυάζει μια ασυνήθιστη νοημοσύνη με μια αναρχική ευαισθησία», έγραψε ο Guardian.
- Τζων Μπάνβιλ – Το χιόνι (2020)
Μετάφραση: Τόνια Καβαλένκο
Εκδόσεις Καστανιώτη (2020)
σελ. 352
O Ιρλανδός Τζον Μπάνβιλ, πολυβραβευμένος μυθιστοριογράφος, σεναριογράφος και κριτικός λογοτεχνίας, είναι ένας από τους πιο σημαντικούς εν ζωή, συγγραφείς και υποψήφιος για το Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας. Το 2005, με το δέκατο τρίτο μυθιστόρημά του, Η θάλασσα, κέρδισε το βραβείο Μπούκερ. Έχει γράψει περισσότερα από τριάντα μυθιστορήματα και νουβέλες, δώδεκα εκ των οποίων υπογράφει με το ψευδώνυμο Μπέντζαμιν Μπλακ και ανήκουν στο αστυνομικό είδος. Το χιόνι, είναι το δεύτερο από τα τρία μυθιστορήματα με πρωταγωνιστή τον επιθεωρητή Στράφορντ της αστυνομίας του Δουβλίνου. Στο Γουέξφορντ της Ιρλανδίας λίγες μέρες πριν τα Χριστούγεννα του 1957, ο καθολικός ιερέας Τομ Λόουλες βρίσκεται άγρια δολοφονημένος και ευνουχισμένος στη βιβλιοθήκη της πατρικής έπαυλης, της αριστοκρατικής οικογένειας Όσμπορν. Ο προτεστάντης, νεαρός επιθεωρητής Στράφορντ από το Δουβλίνο, θα αναλάβει να εξιχνιάσει το έγκλημα κάτω από την άγρυπνη παρακολούθηση της αυταρχικής Καθολικής Εκκλησίας. Ένα πρωτίστως λογοτεχνικό whodunnit, που ακολουθεί τα στερεότυπα των κλασικών αστυνομικών και παρουσιάζει χαρακτηριστικές ομοιότητες με μυθιστορήματα της Αγκάθα Κρίστι. Όμως η εντυπωσιακή αφηγηματική δύναμη ενός σπουδαίου συγγραφέα στη σύνθετη αποτύπωση της ψυχολογίας του εγκλήματος, στο ψυχογραφικό βάθος των ηρώων, στις λυρικές περιγραφές της ιρλανδικής επαρχίας και των ακραίων καιρικών φαινομένων, και στην ανατομία των ιδιαιτεροτήτων της θρησκευτικής κουλτούρας των Ιρλανδών ανεβάζει το επίπεδο του βιβλίου.
