Γιάννης Ν. Μπασκόζος.
Στην ξενόγλωσση βιβλιοφιλική επικαιρότητα βρίσκεται ο καθηγητής και πρώην υπουργός Οικονομίας Νίκος Χριστοδουλάκης με τρία βιβλία του κι ένα άρθρο που κυκλοφόρησαν στην αγγλική γλώσσα σε όλο τον κόσμο και αφορούν στην ελληνική οικονομική συγκυρία. Τα μελετήματα του συγγραφέα έχουν προξενήσει ενδιαφέρον λόγω και της πολύπλοκης οικονομικής και κοινωνικής κατάστασης στη χώρα μας.
Στο «Ελλάδα: το τέλος του παιχνιδιού: από τη λιτότητα στην ανάπτυξη ή το Grexit» («Endgame: From Austerity to Growth or Grexit, Rowman & Littlefield International), ασχολείται με την σε βάθος διερεύνηση τόσο της προέλευσης της ελληνικής κρίσης χρέους όσο και τους όρους υπό τους οποίους η ελληνική οικονομία θα μπορούσε να ακολουθήσει αντίστροφη πορεία. Ο συγγραφέας καταγράφει τα γεγονότα μετά το 2008 όταν ένας συνδυασμός δημοσιονομικής σπατάλης και πολιτικού εφησυχασμού οδήγησε στην έκρηξη του χρέους αλλά δεν χαρίζεται και στις ευθύνες της Ευρωπαϊκής Ένωσης που η δική της ανετοιμότητα και αναποφασιστικότητα επέτεινε το πρόβλημα ρευστότητας φέρνοντας τη χώρα μπροστά σε ένα αναπόφευκτο bail-out. Οι τελικές αυστηρές συνθήκες του προγράμματος προσαρμογής είχαν ως παρενέργεια και κατάληξη την αύξηση της ανεργίας, την παρατεταμένη ύφεση και την κοινωνική πόλωση. Ο ΣΥΡΙΖΑ, ένα κόμμα της ριζοσπαστικής αριστεράς ανέβηκε στην εξουσία με υποσχέσεις για τερματισμό της λιτότητας και επαναδιαπραγμάτευσης των συμφωνιών χρέους στην Ελλάδα. Ο ΄Ν.Χριστοδουλάκης με αυτά τα δεδομένα παραθέτει ορισμένες βασικές μεταρρυθμίσεις που θα επιτρέψουν στην Ελλάδα να επιστρέψει στην ανάπτυξη και , ταυτόχρονα , να κρατήσει το ευρώ , μια επιλογή που εξακολουθεί να παραμένει ο ακρογωνιαίος λίθος για την οικονομική και γεωπολιτική σταθερότητα της χώρας .
Έχουμε γίνει άραγε σοφότεροι μετά την κρίση; Αυτό το θέμα απασχολεί τον Νίκο Χριστοδουλάκη στο βιβλίο του «Πώς οι κρίσεις διαμορφώνουν την οικονομική σκέψη και τις πολιτικές», («How Crises Shaped Economic Ideas and Policies,Wiser After the Events?» ,Springer). Σε αυτή τη γοητευτική αφήγηση του ο συγγραφέας εξερευνά το κατά πόσον τα διάφορα δόγματα οικονομικής σκέψης αντιμετώπισαν σε διάφορες εποχές καταστάσεις κρίσεων. Γ ια παράδειγμα, με ποια πολιτική η αρχαία Αθήνα απέφυγε τους λιμούς ενώ παράλληλα δεν είχε αναπτύξει τεχνολογία, παρότι υπήρχαν οι τεχνικές γνώσεις για πολλά προβλήματα; Πώς αντιμετωπίστηκε η κρίση των ακινήτων στην αρχαία Ρώμη, αλλά όχι η κρίση επί Διοκλητιανού; Γιατί η νομισματική πολιτική του Βυζαντίου άντεξε επί οκτώ αιώνες; Για ποιο λόγο η Βιομηχανική Επανάσταση έγινε στην Αγγλία και όχι στην πιο ισχυρή Γαλλία ή ακόμη και στην Κίνα, που την εποχή εκείνη είχε κάνει πρωτοποριακές τεχνικές ανακαλύψεις; Γιατί άργησαν τόσο πολύ οι οικονομολόγοι να κατανοήσουν την κρίση του 1929 και να αντιδράσουν σωστά; Πώς παραμερίστηκε ο Κεϋνσιανισμός την δεκαετία του 1980 από τον Μονεταρισμό, κάνοντας αργότερα την επάνοδό του; Γιατί οι οικονομίες κεντρικού σχεδιασμού δεν μπόρεσαν να επιλύσουν βασικά προβλήματα παραγωγής και διανομής και κατέρρευσαν το 1989; Ο συγγραφέας παρουσιάζει επίσης περιπτώσεις στις οποίες σημαντικές θεωρητικές καινοτομίες επιτεύχθηκαν μετά την εμπειρία της κρίσης . (Το βιβλίο αυτό κυκλοφόρησε και παλιότερα στα ελληνικά με τίτλο «Οικονομικές θεωρίες και κρίσεις», εκδ. Κριτική)
Ο Νίκος Χριστοδουλάκης συμμετέχει στο συλλογικό έργο Banking Crises ( Palgrave ) επιμελημένο από τον Garett Jones και στο οποίο παίρνουν μέρος με άρθρα τους πάνω από 30 οικονομολόγοι από όλο τον κόσμο. Το άρθρο του έχει τίτλο “Η Ελληνική κρίση υπό προοπτική: προέλευση, επιπτώσεις και τρόποι διεξόδου» («Greek Crisis in Perspective: Origins, Effects and Ways-out») και επικεντρώνεται στο ελληνικό πρόβλημα και τις πιθανές διεξόδους διαφυγής.
Τέλος επανακυκλοφόρησε ένα παλιότερο βιβλίο το οποίο θεωρείται πια κλασικό και είχε συν-συγγραφτεί από τον Νίκο Χριστοδουλάκη με τους M. Weale, D. Vines, A. Blake και James Meade με τίτλο Μακροοικονομική πολιτική: πληθωρισμός, πλούτος και συναλλαγματική ισοτιμία» (Macroeconomic policy : inflation, wealth and the exchange rate, Routledge)στο οποίο επανεξετάζεται το θέμα της εργασίας στο πλαίσιο της χάραξης μια μακροοικονομικής πολιτικής.
