της Όλγας Σελλά
Τέλος χρονιάς, αρχίζουν σιγά σιγά οι απολογισμοί. Και μαζί τους οι αναπολήσεις στιγμών, παραστάσεων, ρόλων. Και πάλι, και φέτος, θα ξαναθυμηθούμε τις ερμηνείες που εντυπωσίασαν, που ακόμα θυμόμαστε, τους ρόλους που κάποιοι ηθοποιοί βρέθηκαν στην καλύτερη στιγμή τους ή συνέχισαν την επιτυχημένη διαδρομή τους ή τους πρωτογνωρίσαμε μέσα από κάποιον συγκεκριμένο ρόλο. Πρώτο, δεύτερο δεν έχει σημασία. Όπως και πέρυσι θα σταθούμε στις ερμηνείες σ’ όλη τη διάρκεια του 2023. Από Ιανουάριο έως Δεκέμβριο. Και κρατώντας σημειώσεις στη διάρκεια της χρονιάς βγήκαν παραπάνω από πέντε άνδρες και πέντε γυναίκες ηθοποιοί που οι ερμηνείες τους ξεχώρισαν (το top 5 είναι αυτό που συνηθίζεται στους απολογισμούς). Και κατά μία περίεργη σύμπτωση είναι 13 οι ανδρικές και 13 οι γυναικείες καλύτερες ερμηνείες. Σκέφτηκα να μην βάλω αξιολογική σειρά. Σκέφτηκα να παραθέσω όλες τις ερμηνείες που σημείωνα στη διάρκεια της χρονιάς, γιατί όλες ήταν ξεχωριστές, με μεγαλύτερους ή μικρότερους ρόλους, πρώτους ή δεύτερους, σε σπουδαίες ή λιγότερο καλές παραστάσεις. Πάντως εκείνοι και εκείνες ξεχώρισαν. Τους καταγράφουμε χωρίς αξιολογική σειρά. Μόνο με αλφαβητική.
- Απαραίτητη διευκρίνιση: οι ερμηνείες για τις παραστάσεις που κάνουν πρεμιέρα μέσα στον Δεκέμβριο, και άρα δεν προλάβαμε να δούμε, όμως θα «τρέξουν» ουσιαστικά μέσα στο 2024, θα λογιστούν στον απολογισμό της επόμενης χρονιάς.
Άνδρες ηθοποιοί
Προκόπης Αγαθοκλέους (Τα φώτα της πόλης, σκηνοθεσία Αμάλια Μπένετ)
Θάνος Αλεξίου (Κωλόκαιρος, σκηνοθεσία Γιώργος Παλούμπης)
Βαγγέλης Αμπατζής (Και εφύτευσεν ο Θεός παράδεισον, σκηνοθεσία Βαλέρια Δημητριάδου)
Τσέζαρις Γκραουζίνις (Έγκλημα και τιμωρία: Αθήνα, σκηνοθεσία Βασίλης Μπισμπίκης)
Αλέξανδρος Ζουριδάκης (Δωδέκατη νύχτα, σκηνοθεσία Γιάννης Κακλέας)
Έκτορας Λιάτσος (Ρωμαίος και Ιουλιέτα, σκηνοθεσία Δημήτρης Καραντζάς)
Έκτορας Λυγίζος (Don’t look back, σκηνοθεσία Γιάννης Χουβαρδάς)
Άγγελος Μπούρας (Υπερβολές, σκηνοθεσία Βασίλης Μαυρογεωργίου)
Γιάννης Παπαδόπουλος (Το ρόδο είναι ρόδο, σκηνοθεσία Παντελής Δεντάκης)
Μιχάλης Σαράντης (Βατράχια, σκηνοθεσία Έφη Μπίρμπα)
Γιάννης Τσορτέκης («Κωνσταντίνος Παρθένης – Νικόλαος Γιοκαρίνης. Εξομολόγηση», σκηνοθεσία Γιώργος Κουτλής)
Μιλτιάδης Φιορέντζης (Andy, σκηνοθεσία Δημήτρης Αγιοπετρίτης-Μπογδάνος)
Γιώργος Χρυσοστόμου (Η άνοδος του Αρτούρο Ούι, του Μπέρτολτ Μπρεχτ, σκηνοθεσία Άρης Μπινιάρης).
Γυναίκες ηθοποιοί
Μυρτώ Αλικάκη (κορυφαία του χορού στους «Πέρσες» του Αισχύλου, σκηνοθεσία Νικήτα Μιλιβόγιεβιτς)
Στεφανία Γουλιώτη («Μήδεια» του Ευριπίδη, σκηνοθεσία Φρανκ Κάστορφ και «Don’t look back», σκηνοθεσία Γιάννης Χουβαρδάς)
Μαριάννα Δημητρίου («Θυέστης» του Σενέκα, σκηνοθεσία Θάνος Παπακωνσταντίνου)
Καρυοφυλλιά Καραμπέτη («Τρεις ψηλές γυναίκες», σκηνοθεσία Μπομπ Γουίλσον)
Μαίρη Μηνά («Ο Άσχημος, σκηνοθεσία Γιώργος Κουτλής)
Λουκία Μιχαλοπούλου («Τρεις ψηλές γυναίκες, σκηνοθεσία Μπομπ Γουίλσον)
Θέμις Μπαζάκα (The Humans, σκηνοθεσία Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης)
Αγγελική Παπούλια («Μήδεια» του Ευριπίδη, σκηνοθεσία Φρανκ Κάστορφ)
Κατερίνα Πατσιάνη, («Τα κατασκευασμένα συμφέροντα» του Χαθίντο Μπεναβέντε, σκηνοθεσία Γιάννης Καλαβριανός)
Ρένη Πιττακή («Τρεις ψηλές γυναίκες», σκηνοθεσία Μπομπ Γουίλσον)
Ελένη Ράντου (Το πάρτι της ζωής μου, σκηνοθεσία Ανέστης Αζάς)
Ευδοκία Ρουμελιώτη («Μήδεια» του Ευριπίδη, σκηνοθεσία Φρανκ Κάστορφ)
Έλενα Τοπαλίδου («Ιππόλυτος» του Ευριπίδη, σκηνοθεσία Κατερίνα Ευαγγελάτου)
