του Φώτη Θαλασσινού
Ο Massimo Μάξιμος Sannelli και η Sylvia Άρτεμις Marcantoni Taddei οι δυο φιλέλληνες Ιταλοί για τους οποίους είχα γράψει στο πρώτο ιερογλυφικό (λέξεις και σύμβολα) μου στην στήλη μου Η Επαναμάγευση Του Κόσμου, σας βάζω εδώ το λινκ https://www.oanagnostis.gr/dyo-filellines-nomades-toy-foti-thalassinoy/ , επέστρεψαν στην αγαπημένη τους Αθήνα για να ηχήσουν ξανά στ’ αυτιά τους οι λέξεις απ’ την αγαπημένη τους γλώσσα-η ελληνική- και για να δημιουργήσουν ένα ακόμη συγκλονιστικό τους βίντεο. Με τα δαχτυλίδια τους και τα παράξενα ρούχα τους και με όλα όσα συστατικά φτιάχνουν την μαγεία τους. Στην πρώτη φορά, τους φωτογράφισα μόνο για την επήρεια που είχαν πάνω μου ως όλα αυτά που συμβόλιζαν μέσα απ’ τις ματιές ψυχές τους. Γιατί η ψυχή τους, το πιο δημιουργικό και πνευματικό τους πολυσχιδές κομμάτι, κυκλοφορεί σαν αποστάγματα και αύρες στα βλέμματα τους.
Το αντρόγυνο αυτό, non-binary και οι δυο τους, κάθε φορά που συναντιόμαστε φτιάχνουμε με τις κουβέντες μας έναν ύμνο στο ελληνικό φως και τον καλοκαιριάτικο ήλιο του. Για τον Μάξιμο και την Αρτέμιδα το φως στην Αθήνα και τον ατέλειωτο γαλάζιο ουρανό της πόλης είναι το μοναδικό φως που αναδεικνύει τις πολλαπλές πραγματικότητες που απαρτίζουν αυτήν στην οποία αυτές συγκλίνουν. Το δώρο τους αυτή την φορά ήταν μια ινδική εσάρπα που πλέον με κάνει να νιώθω πάνοπλος απέναντι στις επιθέσεις του κακού. Δεν χρειάζεται οι προστασίες με τις οποίες στολίζουμε το σώμα μας να συμβολίζουν κάτι. Αρκεί να είναι από άτομα που μας αγαπάνε παθιασμένα.
Ο Μάξιμος, λοιπόν, και η Άρτεμις. Είχαν φέρει για την τελευταία τους βιντεοσκόπηση μια μαριονέτα μαζί τους. Την είχαν βαφτίσει Jaeger. Όταν τελείωσαν με το κομμάτι του video art καθίσαμε όπως πάντα στα σκαλοπάτια μπροστά στον σταθμό του μετρό. Μας έβλεπαν από μακριά να αναδίνουμε οσμές απ’ τις πιο όμορφες υποσχέσεις και όλοι οι τρυγητές τον ηδονών πλησίαζαν και έμπαιναν στην παρέα μας. Και κάπως έτσι ήρθε και ο φωτογράφος Πολυχρόνης και μας έστηνε στις πιο ωραίες πόζες πλαισιωμένους από βίντατζ αρχιτεκτονικούς και ανάγλυφους σχηματισμούς. Η μαριονέτα στα ενήλικα χέρια μας έμοιαζε πάρα πολύ creepy.
Διαστροφή για μένα είναι η επιβίωση και η αναβίωση μέσω της τέχνης των πιο άγριων και σκανδαλωδών ονείρων που έχει κάποιος δημιουργός απ’ την εφηβική και την παιδική του ηλικία. Και διατηρεί αυτά τα όνειρα ακόμη και στην ενηλικίωση και μετά απ’ αυτήν ζωντανά. Απ’ αυτή την άποψη και εγώ και οι δυο Ιταλοί φίλοι μου είμαστε αρκετά συχνά στην περιοχή του διεστραμμένου. Όπως και να το κάνεις είναι λίγο παράδοξο να μην έχει ποτέ απογαλακτιστεί κάποιο μέρος της προσωπικότητας σου. Ρε παιδάκι μου σκέψου ότι εσύ έχεις καταχωνιάσει και ξεχάσει τα σκατά σου πολύ μέσα σου. Εγώ διατηρώ την επαφή μου με τον προσωπικό μου βόθρο ακέραια. Είμαι και ο βόθρος μου, είμαι και ιδέα και ομορφιές και ξεφτίλες.
Ο Μάξιμος και η Σύλβια μου είπαν πολλά για την μαριονέτα. O Jaeger βρέθηκε στα σκουπίδια στην Jaegerstrasse στην Βιέννη. Οι δυο φίλοι μου υποστηρίζουν πως όλα τα πράγματα που βρίσκουμε στα σκουπίδια ή παρατημένα μπορεί και χαμένα σε δημόσιους χώρους και μας εντυπωσιάζουν είναι γιατί θέλουν να έχουν μέσα απ’ την συμμετοχή τους στην ζωή μας μια νέα δική τους ζωή. Ο Jaeger είναι ένας non binary κούκλος. Γιατί αυτό σηματοδοτεί και την παιδική ηλικία και την σχετική μ’ αυτήν άγνοια για πολλά απ’ τα δίπολα που θρέφουν τον πολιτισμό μας και θρέφονται απ’ αυτόν. Η παιδική ηλικία είναι άφυλη κατά τον τρόπο που πιθανόν είναι και οι ασώματοι γνωστοί μας απ’ τις θρησκείες άγγελοι. Ο Jaeger σε μια σκηνή του βίντεο πλένεται στο πλυντήριο και χτενίζεται και αποκαθαίρεται απ’ τα σκουπίδια στα οποία των βρήκαν. Και έτσι στα χέρια των Animaenoctis (το καλλιτεχνικό όνομα της ομάδας των δύο καλλιτεχνών) ξεκινάει την νέα του ζωή που ζωογονείται απ’ την ομάδα και αντιστρόφως την ζωογονεί και αυτός.
Η νέα ζωή του Jaeger είναι μια ιστορία που μοιράζονται ο Μάξιμος και η Άρτεμις. Σκοτεινιασμένοι και απομονωμένοι στους σκληρούς κόσμους των διαταραχών προσωπικότητας αναγεννήθηκαν με την γνωριμία τους και ο καινούργιος τους δρόμος είναι η συμπόρευση μέσω της ομάδας τους Animaenoctis. Τα χρώματα στο βίντεο είναι πολύ έντονα. Σαν έγχρωμες εκπομπές φωτός. Και αυτό γιατί όταν αποσυρθεί το πέπλο φίλτρο των καταθλίψεων τότε είναι σαν να βλέπεις για πρώτη φορά τον κόσμο. Βέβαια δεν είναι όλα αίσια. Θέλει αγώνες για να είσαι ελεύθερος. Θυμάμαι τις δικές μου στιγμές αναγέννησης και αγαπώ όταν ξανάρχονται γιατί μόνο στην διάρκεια τους μένω ενεός να κοιτάζω π.χ. ένα δέντρο, ένα λουλούδι , ένα γυμνό σώμα. Και κανένας ρακοσυλλέκτης δεν θα με βρει ποτέ εκεί στα κατάβαθα που κείτομαι. Ίσως μόνο για λίγες στιγμές και μετά παλιννόστηση στο χώμα.
Ακριβώς το κείμενο που μου έστειλε ο Μάξιμος για το τελευταίο τους βίντεο:
Animaenoctis like to give things a new life. And this video was made in a clownish spirit, because people need kindness, kind scenes and distractions – not illusions – even for a moment. Jaeger the puppet had a new life, so they are meant to bring smiles. They, yes: because Jaeger is nonbinary, as Animaenoctis themselves. The video was made in the Greek Athens on July 10, 2024 to be screened on a YouTube web channel based in the American Athens, Georgia. This TV is called JOKERJOKERtv, and it is managed by multimedia artist Mux Blank.
Halfway between a bear and a monkey, Jaeger was found in April in Jaegerstrasse, Vienna on the way to Freud’s house. When you find useful things on the road, these things come from a previous life. They have their own identity already and it’s not always clear what you will do with them. It’s up to you then: you have to decide what the things will do for you. In the video, Animaenoctis are at Jaeger’s service, not the contrary. Silvia is maked-up like Jaeger and brings the puppet around, Massimo has Jaeger’s face drawn on his shoulder and takes photos while Silvia dances. And if Silvia is dancing with Jaeger in her arms, this means Jaeger is dancing too. Jaeger is the first character the audience sees in the video: it takes time before human presence is revealed. Jaeger wakes up, combs their hair, drinks and then goes out. Jaeger founds a laundry and jumps in the washing machine. Jaeger has never met anyone anymore since they were threw in the garbage in Vienna.
Now Jaeger wants to be seen and accepted, so they head to Monastiraki and meet the people of the square. It’s the story of Silvia & Massimo too: after years of private healing, studying and washing away the pain of mental solitude – like Jaeger does in the washing machine – they came out as Animaenoctis duo. They began again their social and public life by doing something new and artistic.
And what about the multimedia/multidisciplinary style? More disciplines combined together are more points of view on the same matter. Both Silvia & Massimo hold the camera in the video: whoever holds the camera, Jaeger is always visible: as a puppet, as the maked-up face of Silvia, as tattoo/drawing on Massimo’s skin. This deals with the bodily possibilities too. As performers, Silvia & Massimo are used to explore and change their bodies, with costumes and protheses or by being completely naked. Animating a puppet by transposing their face on a living human body is a valid way to bring the plush to a new life.
And what about the vivid colors of the video? When you escape depression and unidimensional days, the color perception changes too. Everything suddendly appears in its true colors: and the palette of reality, expecially in sunny countries like Greece, becomes so vibrant that is almost too sharp to look at.
So, follow Jaeger in the weird dance, who is just vitality reinventing itself. The soundtrack contains these few simple words: “My name is Jaeger / and I am your friend / with my weird fun / your heart I will mend”. That’s what the song is saying. Why not trying?
Το καινούργιο βίντεο των Animaenoctis είναι μια γλυκιά υπενθύμιση πως όταν πέφτουμε μπορούμε να ξανασηκωθούμε:
https://www.youtube.com/@animaenoctis
https://www.instagram.com/animaenoctis.duo
Κείμενο, φωτογραφίες: Φώτης Θαλασσινός- https://fotisthalassinos.gr/
