ου Κίμωνα Θεοδώρου.
Ένας ροφός βουτάει από το ενυδρείο όπου ζει στη διπλανή θάλασσα για να βγάλει μια γοργόνα από την παιδική αθωότητα. Μια ψείρα ζούσε με μια κότα και μάζευε αίμα τέσσερις φορές την ημέρα. Οι άνθρωποι έπιαναν τις νότες και τις έβαζαν στις τσέπες τους.
Τα παραπάνω αποτελούν σκόρπια στιγμιότυπα δεκαεφτά μικρών ιστοριών δοσμένων μέσα από την ποιητική ματιά της Θεώνης Δέδε, στο πρώτο της βιβλίο με τον τίτλο «Ήταν ένας γέρος σοφός ροφός». Έχοντας γράψει μεταξύ άλλων διηγήματα και θεατρικά κείμενα, το θεατρικό της έργο Sunny Days έλαβε έπαινο στα Κρατικά Βραβεία Συγγραφής Θεατρικού Έργου (2014), στη συνέχεια -όπως λέει η ίδια- η αγάπη της για τις λέξεις την οδήγησε σ’ αυτό το «ταξίδι στον κόσμο της ποίησης».
Η γραφή της Δέδε φαίνεται καλοδουλεμένη και συνάμα αβίαστη, οι μεταφορές και οι συμβολισμοί κυλούν ανεπιτήδευτα, η δε φυσικότητα του ρυθμού κάνει τον αναγνώστη να πέσει με τα μούτρα απνευστί στο συμπυκνωμένο πόνημα που περικλείει ποικίλους κόσμους, από ένα μακρινό βασίλειο με κάστρα, δράκους και μαγικά φίλτρα, σ’ ένα παγκάκι ονειροβασίας στην οδό Πανεπιστημίου. Τα πεζοποιήματά της ισορροπούν ανάμεσα στην παραστατική αφήγηση και στην αφαίρεση, αποτελώντας ένα σχόλιο επάνω στην ανθρώπινη φύση. «Κάποτε ήταν ένας άνθρωπος. Και μετά; Μετά τίποτα». Την ίδια στιγμή, απέναντι σ’ αυτόν τον πεσιμισμό ανοίγει ένα παράθυρο εκλάμψεων χαράς με θέα φυγής στο φανταστικό.
INFO: Θεώνη Δέδε, Ήταν ένας γέρος σοφός ρόφος, Εκδόσεις ΕΚΑΤΗ, 2015
