του Φίλιππου Φιλίππου
Με κάθε νέο βιβλίο του, ο Γιώργος Σχορετσανίτης μας εκπλήσσει ευχάριστα, καθώς μαθαίνουμε καινούργια πράγματα για τις δραστηριότητές του που είναι πολλές και ποικίλες: αρθρογράφος, φωτογράφος, δοκιμιογράφος, ταξιδευτής, ερευνητής. Στο βιβλίο του Ακολουθώντας τα προστάγματα των καιρών (εκδ. Οδός Πανός) περιλαμβάνονται τα άρθρα του που έχουν δημοσιεύετε από την 1η Ιανουαρίου του 2021 έως την 21η Δεκεμβρίου στην εφημερίδα Πατρίς του Ηρακλείου και τις ιστοσελίδες Fractal και Press Publica.
Στα άρθρα-κείμενά του, όπως γράφει στον πρόλογό της η φιλόλογος Εύη Μουρέλλου, «αποτυπώνεται η κοινωνική πραγματικότητα» στην Ελλάδα με τα ποικίλα ζητήματα τα οποία «προκάλεσαν τον προβληματισμό του γράφοντος».
Το πρώτο άρθρο με τον τίτλο «Ένα εθνικό ζήτημα πάντοτε ανοιχτό» ο συγγραφέας ασχολείται με την τουρκοκρατούμενη Κύπρο και το «Κυπριακό πρόβλημα» το οποίο επί σαράντα έξι χρόνια –πενήντα σήμερα- δεν επιλύεται. Στο ερώτημα τι θα συνέφερε περισσότερο «τους αδελφούς Ελληνοκύπριους», μια οριστική διχοτόμηση ή μια προσπάθεια να ζήσουν μαζί οι δύο κοινότητες είναι σαφής: Κατά τη γνώμη του, στη δεύτερη περίπτωση η Τουρκία θα υφαρπάξει αργά και σταδιακά ολόκληρη τη μεγαλόνησο.
Η Κύπρος υπάρχει και σε άλλα άρθρα του βιβλίου, ο συγγραφέας μας τη θυμίζει μαζί με τις απειλές της Τουρκίας εναντίον της χώρας μας. Άλλο ζήτημα με το οποίο καταπιάνεται είναι οι μολύνσεις από τον κορονοϊό, που είχε πλήξει τη χώρα μας –και τον κόσμο, βέβαια–, από το 2020 με αποτέλεσμα τον εγκλεισμό των κατοίκων στα σπίτια τους, τα εμβόλια και τους εμβολιασμούς που ήταν υποχρεωτικοί, τους διαφωνούντες, τις σχετικές θεωρίες συνωμοσίας και άλλα παρεμφερή.
Το πολιτικό πεδίο στην Ελλάδα, οι κυβερνητικές αποφάσεις σε ποικίλους τομείς της δημόσιας ζωής και της καθημερινότητας, μα και οι αντιδράσεις σε αυτές των κομμάτων ιδίως της αξιωματικής αντιπολίτευσης, η Νέα Δημοκρατία και ο ΣΥΡΙΖΑ ως κόμματα, απασχολεί κι αυτό τον συγγραφέα. Ο Γιώργος Σχορετσανίτης παίρνει θέση σε πολλά ζητήματα, δεν τα εκθέτει απλώς, εκφράζει την άποψή του, αντιπολιτεύεται την κυβέρνηση και ταυτόχρονα ψέγει την αξιωματική αντιπολίτευση για τη στάση της, κατηγορώντας την για λαϊκισμό. Ιδού και μια άκρως δηκτική ενδεικτική φράση του: «…τα ψηφοθηρικά κέρδη του άκρατου λαϊκισμού επιτυγχάνονται μόνο μια φορά!»
Τα άρθρα είναι πολλά και ποικίλα, είναι αδύνατον να περιληφθούν όλα στην παρούσα βιβλιοπαρουσίαση. Ας ξεχωρίσαμε ορισμένα από αυτά. Η φυγή Ελλήνων σε χώρες του εξωτερικού για εύρεση εργασίας και καλύτερες συνθήκες διαβίωσης και η ανάγκη για των επαναπατρισμό τους∙ η παιδεία, τα πανεπιστήμια και το πανεπιστημιακό άσυλο, οι αιώνιοι φοιτητές∙ η κακή χρήση των υπολογιστών και των κινητών τηλεφώνων, οι επιπτώσεις στην καθημερινότητα συν την αρνητική ρήση του Ουμπέρτο Έκο για πολλούς χρήστες∙ η εθνική επέτειος της 25ης Μαρτίου, συν τους αγώνες των Ελλήνων για την απελευθέρωσή τους από τον τουρκικό ζυγό και τους προφητικούς στίχους του Διονυσίου Σολωμού «Αν μισούνται ανάμεσό τους δεν τους πρέπει ελευθεριά».
Όλα τα κείμενα του βιβλίου είναι ενδιαφέροντα και αξιανάγνωστα μηδενός εξαιρουμένου. Ωστόσο, ξεχωρίζουμε ένα από αυτά, το «Στην παλιά μου γειτονιά, όλα ήταν δρόμος!» που δημοσιεύτηκε στο Fractal τον Απρίλιο του 2022 . Είναι αυτοβιογραφικό, πλημμυρισμένο νοσταλγία, σε αυτό ο συγγραφέας αναπολεί τα χρόνια της νεότητάς του, ειδικά τη ζωή σε ένα δρομάκι της πόλης των Τρικάλων, όπου μεγάλωσε. Σπίτια, παράγκες, αυλές το ποδόσφαιρο στη γειτονιά, (τα πολιτικά μίση κι ο ξενιτεμός στη Γερμανία αποτελούν αρνητικές αναφορές) τα ποδήλατα, ο παγωτατζής, τα μαγνητόφωνα, τα πικάπ, οι δίσκοι βινυλίου, οι Μπιτλς, οι Ολύμπιανς κι Έρνεστ Χέμινγουεϊ, αλλά πάνω απ’ όλα ο πατέρας, η μητέρα, ο παππούς κι η γιαγιά.
Κλείνοντας, να επισημάνουμε και το εξής πρωτότυπο. Στο τέλος των βιβλίων του Γιώργου Σχορετσανίτη υπάρχουν αποσπάσματα των κριτικών και των παρουσιάσεων των προηγούμενων που έχουν δημοσιευτεί σε έντυπα και ιστοσελίδες. Αυτό είναι απολύτως θετικό, καθώς ο αναγνώστης έχει τη δυνατότητα να γνωρίσει πώς έχουν υποδεχτεί τα βιβλία του συγγραφέα εκείνοι που θαυμάζουν το έργο του.
