Γράφουν: Ζυράννα Ζατέλη, Ρέα Γαλανάκη, Γιώργος Ξενάριος, Εταιρία Συγγραφέων.
Είναι οι συγγραφείς χομπίστες και άρα καμία οικονομική μέριμνα δεν πρέπει να υπάρχει γι αυτούς; Αυτό τουλάχιστον πιστεύει το ελληνικό κράτος που χρόνια τώρα αδυνατεί να δει ότι ο συγγραφέας για να μπορεί να δημιουργεί πρέπει και να βιοπορίζεται. Κάποιοι συγγραφείς το έχουν καταφέρει από άλλες πηγές. Κάποιοι άλλοι, όχι. Έχουν αφοσιωθεί στο γράψιμο, είναι εξαίρετοι στον τομέα τους αλλά δεν έχουν άλλο πόρο εκτός από τα βιβλία τους, που στην χώρα μας πλην εξαιρέσεων δεν αποφέρουν πολλά χρήματα. Πώς θα ζήσουν αυτοί; Η πολιτεία είχε γι αυτούς τους ανθρώπους φροντίζει να καθιερώσει το θεσμό της τιμητικής σύνταξης.
Η πρόσφατη απόφαση του Υπουργείου Οικονομικών να περικόψει τις τιμητικές συντάξεις από 30 σε 15 για όλους τους κλάδους των δημιουργών περιορίζει ακόμα πιο πολύ τις συντάξεις των συγγραφέων. Ποιο είναι το μέλλον ανθρώπων που αφιέρωσαν τη ζωή τους στο γράψιμο, αγαπήθηκαν από χιλιάδες έλληνες, τιμώνται με βραβεία στη χώρα μας και το εξωτερικό; Tους θεωρούμε πνευματικούς ηγέτες μας αλλά δυσκολεύονται να ζήσουν.
Για το ερώτημα «Συγγραφέας – χομπίστας ή επαγγελματίας» και τι μέλει γενέσθαι με το συνταξιοδοτικό των συγγραφέων γράφουν η Ζυράννα Ζατέλη, η Ρέα Γαλανάκη και ο Γιώργος Ξενάριος. Μαζί δημοσιεύουμε την επιστολή της Εταιρίας Συγγραφέων προς τον υπουργό Οικονομικών όπου παρουσιάζεται η δυσκολία να ζει κάποιος και να πεθαίνει ως συγγραφέας, όπως και το νομικά προβλήματα που πρέπει να επιλυθούν ώστε η πολιτεία να μην κοροϊδεύει τους πνευματικούς ανθρώπους.
Διαβάστε τις απόψεις των:
Επιμέλεια αφιερώματος: Γιάννης Ν. Μπασκόζος
