της Όλγας Σελλά
Το 2022 στο θέατρο ξεκίνησε με ελπίδα αλλά και άγχος, με παραστάσεις που άνοιγαν και έκλειναν γιατί υπήρχαν κρούσματα στους θιάσους, με υποχρεωτικές μάσκες στις πλατείες, αλλά σιγά σιγά όλα εύρισκαν το δρόμο τους. Και το κοινό εύρισκε το δρόμο του προς το θέατρο, μ’ ένα πάθος αναπάντεχο, κάτι που φάνηκε και το περασμένο καλοκαίρι, και φαίνεται και σ’ αυτό το πρώτο μέρος της φετινής χειμερινής σεζόν, έξω από όλα τα θέατρα. Είδαμε παραστάσεις δεκάδες, είδαμε ρόλους εκατοντάδες και κάποιες ερμηνείες μας ακολούθησαν και μετά το τέλος της παράστασης. Με τις καλύτερες ανδρικές και γυναικείες ερμηνείες από τις παραστάσεις που είδαμε σ’ όλη τη διάρκεια του 2022 θα αποχαιρετίσουμε αυτή την πρώτη μετα-covid χρονιά. Στην αρχή είχα σκεφτεί την κλασική 5άδα. Αλλά κάποιοι και κάποιες έμεναν αδίκως απ’ έξω. Οι καλύτερες λοιπόν, όπως τις θυμάμαι. Είτε από παραστάσεις που έχουν πια τελειώσει κι είναι πλέον στην ιστορία του ελληνικού θεάτρου, είτε από άλλες που συνεχίζουν να παίζονται. Όχι με σειρά αξιολόγησης, όχι με πολλά λόγια. Με θαυμασμό και εκτίμηση μόνο.
Γυναικείες ερμηνείες 2022
Αγορίτσα Οικονόμου, για το «Σπιρτόκουτο» σε σκηνοθεσία Γιάννη Νιάρρου σε λιμπρέτο Γιάννη Οικονομίδη και Δώρη Αυγερινόπουλου (Στέγη).
Γαλήνη Χατζηπασχάλη, για τη «Μήδεια» του Μποστ σε σκηνοθεσία Γιάννου Καλαβριανού (Εθνικό Θέατρο, Φεστιβάλ Επιδαύρου).
Αλεξία Καλτσίκη για τη «Φαίδρα» της Μαρίνας Τσβετάγιεβα, σε σκηνοθεσία Δημήτρη Καραντζά (Θέατρο «Προσκήνιο»), αλλά και για το «Νυχιάγκ» της Ευαγγελίας Γατσωτή σε σκηνοθεσία Δημήτρη Τάρλοου (Θέατρο «Πορεία»).
Δήμητρα Βλαγκοπούλου, για το έργο «Ο σκύλος, η νύχτα και το μαχαίρι» του Μάριους φον Μάγενμπουργκ, σε σκηνοθεσία Γιώργου Κουτλή (Φεστιβάλ Αθηνών).
Αμαλία Μουτούση, για την παράσταση «Πονηρό πνεύμα» του Νόελ Κάουαρντ, σε σκηνοθεσία Γιάννη Χουβαρδά (Εθνικό Θέατρο).
- Εύη Σαουλίδου και Ανθή Ευστρατιάδου, για τη «Στέλλα με τα κόκκινα γάντια» του Ιάκωβου Καμπανέλλη σε σκηνοθεσία Γιάννου Περλέγκα (Θέατρο Τέχνης της οδού Φρυνίχου).
Ανδρικές ερμηνείες
Γιώργος Νινιός, για την παράσταση «Τσιτάχ. Η ερημιά του τερματοφύλακα», του Βασίλη Κατσικονούρη, σε σκηνοθεσία Γιώργου Νινιού και Ερμίνας Κυριαζή (θέατρο «Σταθμός»).
Τάσος Λέκκας, για την παράσταση «Η νύχτα των μυστικών» του Άκη Δήμου σε σκηνοθεσία Αικατερίνης Παπαγεωργίου και για την παράσταση «Επαρχία» του Μιχάλη Βιρβιδάκη σε σκηνοθεσία Γιώργου Σκεύα (Θέατρο οδού Κυκλάδων).
Δημήτρης Καπουράνης για την παράσταση «Μια άλλη Θήβα» του Σέρχιο Μπλάνκο σε σκηνοθεσία Βαγγέλη Θεοδωρόπουλου (Θέατρο του Νέου Κόσμου).
Φώτης Στρατηγός για την παράσταση «Pomona» του Άλιστερ ΜακΝτάουαλ σε σκηνοθεσία Θωμά Μοσχόπουλου (Θέατρο «Πόρτα»).
Δημήτρης Ήμελλος για την παράσταση «Ο άνθρωπος απ’ το Παντόλσκ» του Ντμίτρι Ντανίλοφ σε σκηνοθεσία Γιώργου Κουτλή (Εθνικό Θέατρο).
Χρήστος Λούλης, για την παράσταση «Θείος Βάνιας» του Άντον Τσέχωφ σε σκηνοθεσία Δημήτρη Καραντζά (Θέατρο «Προσκήνιο»).
