της Όλγας Σελλά
Στην οθόνη της Μάντρας, στην αρχή της Διονυσίου Αεροπαγίτου, σ’ ένα ανοιχτό αθηναϊκό θέατρο με χρονολογία κατασκευής το 1909, την περασμένη Τετάρτη η βραδιά ξεκίνησε με την προβολή ενός βίντεο, στις εικόνες του οποίου, όλοι όσοι ήμασταν εκεί, αναγνωρίσαμε στιγμές που μας ενθουσίασαν, μας καθήλωσαν, μας σημάδεψαν ανεξίτηλα. Ήταν στιγμές από παραστάσεις στη διάρκεια των τελευταίων 15 χρόνων, όσα χρόνια δηλαδή υπάρχει στη ζωή μας και στην πολιτιστική ζωή της χώρας η Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση.
Και μετά η καλλιτεχνική διευθύντρια του Ιδρύματος Ωνάση, η Αφροδίτη Παναγιωτάκου, ξεκίνησε να αποκαλύπτει το πρόγραμμα της σεζόν που σε λίγο θα ξεκινήσει. Ένα πρόγραμμα που εκπλήσσει με τον πλουραλισμό του και τις διαφορετικές κατευθύνσεις του: και τον Βιμ Βέντερς στην Αθήνα σ’ ένα κινηματογραφικό αφιέρωμα κι ξεχωριστό master class (14-16/11), και έκθεση με τις φωτογραφίες του Γιώργου Λάνθιμου με τίτλο «The Photographs» (7 Μαρτίου-17 Μαΐου 2026), και τον συγγραφέα και διανοούμενο Γκάμπορ Μάτε (23-5-26), και θέατρο φυσικά, και μουσική, και χορό, και πολύ (μα πολύ) κινηματογράφο, με παραγωγές ταινιών αλλά και πανελλήνιες πρεμιέρες ταινιών και έναν νέο χώρο, το Onassis Ready, σ’ ένα παλιό εργοστάσιο πλαστικών στον Άγιο Ιωάννη Ρέντη, και δύο συναρπαστικά αποκτήματα (της Στέγης αρχικά, με πρόθεση να γίνουν όλων μας): το αρχείο, το μοναδικό και το τεράστιο, του μουσικού παραγωγού Γιάννη Πετρίδη –«που δεν είναι απλώς ένα μουσικό αρχείο, είναι ένα πολιτιστικό σύμπαν»- και η ψηφιοποίηση του αρχείου του φωτογράφου Σπύρου Στάβερη –ένα αρχείο εικόνων για την καθημερινή ζωή, τον κόσμο της εργασίας, του θεάματος και της πολιτικής στην Αθήνα.
Και πολλές επιμέρους πρωτοβουλίες που λειτουργούν ευεργετικά και μακροπρόθεσμα στην καλλιέργεια και στην ποιότητα ζωής της κοινωνίας (όπως το Ωνάσειο Μεταμοσχευτικό Κέντρο, τα Δημόσια Ωνάσεια Σχολεία, το Πρόγραμμα Υποτροφιών, τα Onassis Digital & Innovation –τα προγράμματα Ψηφιακής Ανάπτυξης και Καινοτομίας- κ.ά.).
Πολλά και διαφορετικά κλαδιά, που μπορεί να μοιάζει ότι έχουν διαφορετικές κατευθύνσεις, αλλά ο προορισμός είναι ένας: η παιδεία και ο πολιτισμός. Μια μεγάλη οικογένεια πολιτισμού δηλαδή, αφού η έννοια της οικογένειας είναι το βασικό μοτίβο του φετινού προγράμματος της Στέγης. Των δεσμών που δημιουργεί (με όλες τις αποχρώσεις της λέξης), αλλά και της ασφάλειας και της εγγύτητας.
Θα σταθούμε αναλυτικά στο θέατρο, και θα σας πούμε μόνο ότι η προπώληση αρχίζει στις 15 Σεπτεμβρίου για τους Φίλους της Στέγης και στις 20 Σεπτεμβρίου για το γενικό κοινό.
Η έναρξη της θεατρικής σεζόν γίνεται στην Κεντρική Σκηνή με Το Παρελθόν (Le Passé) από τον καλλιτεχνικό διευθυντή του Odéon Théâtre de l’Europe στο Παρίσι, Julien Gosselin (16 – 19 Οκτωβρίου 2025), μια παράσταση βασισμένη σε κείμενα του Ρώσου συγγραφέα Λεονίντ Αντρέγεφ.
Ακολουθεί ο Οιδίποδας του Robert Icke με ελληνικό θίασο (20 Νοεμβρίου – 28 Δεκεμβρίου 2025) στην Κεντρική Σκηνή, όπου το πιο διάσημο οικογενειακό δράμα όλων των εποχών γίνεται ένα σαρδόνιο θρίλερ με αμείωτη ένταση και σκηνές που ακροβατούν ανάμεσα στο πολιτικό θρίλερ και την τραγωδία, σε μια συνάθροιση χωρίς έξοδο κινδύνου. Με την Καρυοφυλλιά Καραμπέτη και τον Νίκο Κουρή στους πρωταγωνιστικούς ρόλους.
Ο Αργεντινός σκηνοθέτης και συγγραφέας Mariano Pensotti, στην τρίτη συνεργασία του με τη Στέγη, ανεβάζει στη Μικρή Σκηνή την ελληνική εκδοχή του νέου έργου του, Αχόρταγη Σκιά (A Voracious Shadow, 5 Μαρτίου – 26 Απριλίου 2026), με ήρωες έναν ορειβάτη και τον ηθοποιό που τον ενσαρκώνει σε μια ταινία. Με τον Γιάννη Νιάρρο και τον Κώστα Νικούλι.
Στο Μπλουζ του Μικρού Πρίγκιπα (12 Μαρτίου – 26 Απριλίου 2026) ο Γιάννης Αγγελάκας και ο Γιώργος Γούσης στήνουν στην Κεντρική Σκηνή ένα ηλεκτρομαγνητικό κύμα από λόγια, μουσικές και τραγούδια.
Το πρόγραμμα της σεζόν συμπληρώνει ένα αφιέρωμα στον Καλλιτεχνικό Διευθυντή του Φεστιβάλ της Αβινιόν, Tiago Rodrigues, Ο Χορός των Εραστών, το έργο-ύμνος στις σχέσεις αγάπης και τη συντροφικότητα (4 Δεκεμβρίου 2025 – 18 Ιανουαρίου 2026 στη Στέγη, 22 – 25 Ιανουαρίου 2026 στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης), επαναλαμβάνεται. Με τη Μαρίσα Τριανταφυλλίδου και τον Νίκο Καραθάνο.
Στην Απόσταση (La Distance, 7 – 10 Μαΐου 2026), το πιο πρόσφατο έργο του Ροντρίγκες, μια κόρη και ένας πατέρας κατοικούν σε δύο διαφορετικούς πλανήτες – κυριολεκτικά.
Ακολουθεί το By Heart (11 – 12 Μαΐου 2026), το οποίο παρουσιάζεται στη Στέγη για δεύτερη φορά, μια δεκαετία μετά την πρώτη του παρουσίαση. Στο έργο, που έλαβε σάρκα και οστά όταν η γιαγιά του συγγραφέα άρχισε να χάνει την όρασή της, η οικογένεια γίνεται συλλογική πράξη: το κοινό, μέσα από αποστήθιση, κρατά στη μνήμη του ένα σαιξπηρικό σονέτο και, μαζί, μια κληρονομιά.
