του Σταύρου Χατζηθεοδώρου
΅Τα δικά μας μοναστήρια βιβλία έχουνε μέσα “δάσκαλε” ,μου είπε.Τι πιο καλύτερο από μια εύστοχη ατάκα γνωριμίας, για να εκτιμήσεις κάποιον.Ο Βλαδίμηρος ήταν ο πρώτος άνθρωπος που γνώρισα στο νησί – για μας τους παλιούς αν έχεις αυτό το όνομα,το επίθετο είναι πλεονασμός. Με τη σύζυγο του Μαρίνα είναι ιδιοκτήτες του καλόγουστου και πολύ ενημερωμένου βιβλιοπωλείου ΅περί Τήνος΅στον δρόμο της Παναγιάς.
Όλα ξεκίνησαν από την αγάπη τους για το βιβλίο, αφού και οι δυο είναι πρωτίστως
αναγνώστες. Μέχρι το 2006 ζούσαν στη Ν.Σμύρνη. Η αγάπη τους για το νησί, το
οποίο επισκέπτονταν συχνά μιας και είναι ο γενέθλιος τόπος της Μαρίνας, τους οδήγησε στην απόφαση για μετεγκατάσταση.
Επιλογή, παρά ανάγκη η δημιουργία του βιβλιοπωλείου.
Τους καλοκαιρινούς μήνες οι πωλήσεις των βιβλίων ανεβαίνουν κατακόρυφα,αφού η
επισκεψιμότητα στο νησί τα τελευταία χρόνια είναι ανοδική.Μου αποκαλύπτουν πως υπάρχει ένα αστικό κοινό που έχουν σπίτια στην Τήνο, ζουν μόνιμα κυρίως στην Αθήνα ή στο εξωτερικό και στηρίζουν την αγορά του βιβλίου. Ο χειμώνας είναι περίοδος συντήρησης με τα σχολικά είδη.
Καθώς κουβεντιάζουμε για το χαμό που έγινε φέτος με την επανέκδοση της ΅Γραμμής του
ορίζοντος΅ του Χ.Βακαλόπουλου,τους ντόπιους συγγραφείς και τις νέες φθινοπωρινοχειμωνιάτικες εκδόσεις σκέφτομαι πως αυτά τα μικρά βιβλιοπωλεία ,στη μέση του πελάγους, παραμένουν τοποτηρητές της ανθρώπινης αξιοπρέπειας….
