της Αλεξάνδρας Σαμοθράκη
Έχετε πελαγώσει με τις παραστάσεις που πρέπει να παρακολουθήσετε φέτος το καλοκαίρι; Ευτυχώς για εσάς, μπορώ να σας προικίσω με μια εργαλειοθήκη για να επιλέγετε σωστά ποιες να μην δείτε. Ιδού λοιπόν τα κριτήρια:
- Τα μαξιλαράκια
Διαθέτει το θέατρο μαξιλαράκια για τα οπίσθια των θεατών; Αν όχι, αποφύγετε να παρακολουθήσετε την εν λόγω παράσταση. Το συγκεκριμένο κριτήριο έχει δουλευτεί εδώ και χρόνια από ανά τον κόσμο θεατές αρχαίων έργων που πετιούνται από ψηλά και αντρειεύουν και θεριεύουν με το που ανάβουν τα φώτα, όχι για να καταχειροκροτήσουν τους συντελεστές αλλά επειδή το αρχικώς ελαφρύ μούδιασμα από την άβολη θέση έχει επεκταθεί σε πλευρική παράλυση των γλουτιαίων, του προσωπικού νεύρου και ενίοτε και των γεννητικών οργάνων. Όμως ο βασικός λόγος δεν είναι αυτός. Προσφάτως, ενώ περίμενα να αγοράσω το πρόγραμμα για τις Βάκχες, μια κυρία άρχισε να ωρύεται επειδή τη συγκεκριμένη ημέρα στο Γιώργος Παππάς, το ανοιχτό θέατρο του Αιγίου, δεν είχε μαξιλαράκια, ενώ συνήθως έχει. Η απάντηση που πήρε από την υπεύθυνη ήταν η εξής: «Γιατί, στην Επίδαυρο έχει μαξιλαράκια;» Και το ακαριαίο ταπίδι που της έριξε η εν λόγω θεατής ήταν εμπνευσμένο, απευθείας από αριστοφανικό αγώνα. «Στην Επίδαυρο δεν έχει μαξιλαράκια, για να μην τα εκσφενδονίζουν στους ηθοποιούς». Οπότε τώρα ξέρετε, αγαπητοί μου. Αν δεν έχει μαξιλαράκια, είναι για να μην τα πετάξετε.
- Ο Σασμός
Σωστά διαβάσατε πριν λίγο ότι είχα πάει στις Βάκχες. Με το που ξεκίνησε και εμφανίστηκε στη σκηνή ο Διόνυσος, η κερκίδα σείστηκε με τον ψίθυρο «Ο Μαθιός». Αν είστε βούρλα, σαν εμένα, να σας ενημερώσω πως όχι, ο «μαθιός» δεν είναι επονομασία του Βάκχου, όπως είναι το Κυνθία για την Άρτεμη και η Παλλάδα για την Αθηνά, αλλά ένας από τους βασικούς πρωταγωνιστές της καθημερινής τηλεοπτικής σειράς Σασμός. Η παράσταση συνίστατο κατά κύριο λόγο από ηθοποιούς που περιφέρονταν κουβαλώντας σκελετούς από ψόφια ζώα και καθώς τα περισσότερα ήταν κερασφόρα, ουκ ολίγες φορές αναφώνησα «γαμώ το κέρατό μου». Τα τύμπανα επί σκηνής είναι αλήθεια πως παράσυραν τα αρχέγονα ένστικτα των θεατών αλλά δεν μπορώ να πω πως ξετρελάθηκα μέχρι που η νονά μου η οποία ελαφρώς βαριακούει με ρώτησε «Η Βίκυ Βολιώτη ποια κάνει;» «Τειρεσία» της ψιθύρισα, ενοχλημένη που με ανάγκαζε να μιλήσω εν ώρα παράστασης. Τότε εκείνη έσπευσε να μεταλαμπαδεύσει τη νεοαποκτηθείσα γνώση της στις διπλανές της και να σταυροκοπιούνται όλες μαζί «Η κοπέλα κάνει την Αγία Θηρεσία». Θα ήθελα να σταυροκοπιόντουσαν γι’ αυτό που έβλεπαν- η αλήθεια είναι όμως πως σταυροκοπιόντουσαν επειδή όπως ενημερώθηκα, η συγκεκριμένη Αγία είναι εξαιρετικά θαυματουργή. Η 17χρονή εγγονή της νονάς μου, που λύσσαξε να έρθει μαζί γιατί όταν της είπαμε πως την Τετάρτη θα πάμε «για Βάκχες», είχε κατάλαβε «για βάφλες», συνέχεια με ρωτούσε πότε θα μας τις σερβίρουν και έπαθε πραγματικό κοκομπλόκο όταν η Αγαύη, που πλέον κάνει διεθνή καριέρα ως σιρόπι, βγήκε στη σκηνή κραδαίνοντας το κομμένο κεφάλι του γιού της. «Αυτό θα πει τραγική ειρωνεία» της εξήγησα, «τώρα δεν θα μπορεί να του πει πως κάνει συνεχώς «του κεφαλιού του»».
- Το σκηνικό
Οιδίπους Rex με Στάνκογλου- το σκηνικό είναι ένα μάτσο παλέτες από Leroy Merlin που μάλιστα συνοδεύεται και από «σκηνογραφικό σημείωμα» στο πρόγραμμα μπας και δεν καταλάβουμε τις «αμφισημίες του», ότι κάνει δηλαδή και για να χορέψεις καλαματιανό σε γάμο και για να βάψεις το ταβάνι άμα δεν φτάνεις . Αυτό δεν είναι μίνιμαλ, όπως εικάζεται, αλλά εξάντληση του budget στις αμοιβές των πρωταγωνιστών. Αν και εδώ εντοπίστηκαν δυο σασμιαίοι ( Μαριλίτα Λαμπροπούλου/ Γιώργος Αμούτζας) δεν σας κρύβω πως η παράσταση σε γενικές γραμμές μου άρεσε- τουλάχιστον μέχρι τη στιγμή που η μάνα μου άρχισε να μου εξηγεί πως «αυτός είναι ο γιός της Βασιλικής, ο Νικηφόρος» και εγώ να επιμένω πως ο γιος της ήταν όχι ο Αγγελιοφόρος αλλά ο άνδρας της. Τελικά σταματήσαμε να τσακωνόμαστε όταν συνειδητοποιήσαμε, σχεδόν ταυτόχρονα, την υπέρτατη τραγική ειρωνεία: η Ιοκάστη είναι η πεθερά του εαυτού της: «τα παιδιά σου είναι κακομαθημένα, το φαγητό το έκαψες, το σπίτι σου είναι αχούρι, η πρώην του γιου μου ήταν καλύτερη από εσένα, πάχυνες λιγάκι;» σκέψου το πιο μισητό άτομο στον κόσμο που σου τα λέει όλα αυτά με τον πλέον passive aggressive τρόπο να είσαι εσύ! Τι να μας πει και ο Οιδίποδας που απλά σκότωσε τον πατέρα του και παντρεύτηκε τη μάνα του! Σούπερ πάντως ο Στανκ, εκτός από λίγο overacting στο σημείο που μπουσουλάει ψάχνοντας τους φακούς του- αφού βρε έχεις βγάλει τα ματιά σου, εκεί θα είναι και οι φακοί, τι ψάχνεις;
- Το μπαρ
Πουλάει ποπ κορν κα πατατάκια που μπορείς να καταναλώνεις ενώ παίζεται η παράσταση; ΜΗΝ ΠΑΤΕ, και να πάτε δεν θα ακούτε.
- Site specific
Άντε ρε που θα τρέχετε όπου τη βάρεσε στον καθένα να ανεβάσει παράσταση. Πώς θα το βρείτε και πού θα παρκάρετε; Το χειρότερο που άκουσα φέτος ήταν για τους Πέρσες του Αισχύλου σε φέρι μποτ που πήγαινε Σαλαμίνα. Υψηλή κουλτούρα σου λέει- απλά δεν κόβουν αποδείξεις και πάνω στο φέρι η Εφορία δεν ξέρει ποιος έχει δικαιοδοσία και δεν τους ενοχλεί.
- Η Λένα Κιτσοπούλου
Δεν έχει την ίδια χάρη να κράζετε αν έχετε δει την παράσταση. Χάνετε την αντικειμενικότητά σας. Λες και εσείς δεν ξέρετε να μπινελικώνετε! Μην πετάξετε λεφτά για εισιτήριο, απλά πιάστε το τιμόνι. Αν προτιμάτε να ακούσετε πρωτότυπες Χριστοπαναγίες, ο πλέον άμεσος τρόπος είναι μην δίνετε προσοχή στον τύπο που σας δίνει οδηγίες «εμένα κοίτα» ενώ παρκάρετε το αυτοκίνητο σας στο πλοίο. Ως γνωστόν ο όρος «εξ’αμάξης», προήλθε από κάποιον που πάρκαρε στο πλοίο όπως ήθελε το αμάξι του.
Μετά τους Σφήκες, μέχρι και ο Καταλειφός φοβόταν να παίξει στην Επίδαυρο- πώς να σας το πω, κώλωνε ο άνθρωπος, έτσι ο τίτλος της παράστασης του εξελίχθηκε σε Οιδίπους Επί Κολώνω. Φημολογείται όμως πως αδίκως γατί τα κατάφερε. Ηθοποιός σημαίνει Καταλει-φώς.