του Γιάννη Ν. Μπασκόζου
Ακολουθούν μια σειρά επιλογές που προκύπτουν από τις επίσημες ενημερώσεις των εκδοτικών οίκων, από ρεπορτάζ και από προσδοκίες δικές μου με βάση το λογοτεχνικό αποτύπωμα των συγγραφέων που γνωρίζω. Φυσικά πάντα ελπίζω στο πεζογράφημα που θα μας εκπλήξει, στον νέο/α συγγραφέα που θα ταράξει τα νερά, σε βιβλία που θα έρθουν ανύποπτα και αναπάντεχα.
Οι παλιοί
Αν υπάρχει κάτι που περιμένω με μεγάλη ανυπομονησία είναι το μετά από χρόνια νέο μυθιστόρημα του Δημοσθένη Κούρτοβικ με τίτλο Ο ήχος της σιωπής της (εκδ. Εστία). Γράφτηκε ότι θα είναι μια καταβύθισση εις εαυτόν με στοιχεία από την προσωπική του ζωή από την την οποία δεν θα λείπουν, φαντάζομαι, οι πάντα δημιουργικές σκέψεις του συγγραφέα για την τέχνη και την κοινωνία. ΌΠως γράφει ο ίδιος : “Χρειάζεται γερο κοσκίνισμα του εγώ για να δεις αν μένει κάτι στο κόσκινο, κάτι στέρεο και συμπαγές που σε κάνει πραγματικό (και στην περίπτωσή μου επώδυνα) διαφορετικό”.
Ο συνεργάτης μας Φίλιππος Φιλίππου εδώ και χρόνια μου έλεγε ότι ασχολείται με τη ζωή του Κώστα Ταχτσή και κυρίως με την ανεξιχνίαστη δολοφονία του. Ήξερε πως αυτό το εγχείρημα θα είχε πολλές δυσκολίες. Να όμως που τα κατάφερε. Μελετώντας αρχεία και δημοσιεύσεις εκδίδει το Ποιος σκότωσε τον Κώστα Ταχτσή; (εκδ. Πατάκη).
Ο Νικήτας Σινιόσογλου έχει ταράξει κάπως τα λιμνάζοντα ύδατα της ελληνική λογοτεχνίας με τα ρηξικέλευθα υβριδικά βιβλία του. Στον εκδοτικό οίκο που τον καθιέρωσε, την Κίχλη, θα εκδώσει το νέο του μυθιστόρημα με τον περίεργο τίτλο Απομονωτήριο λοιμυπόπτων ζώων. Ζώα ύποπτα για μεταδοτικές ασθένειες κλείνονται στο Απομονωτήριο με σκοπό την «εξυγίανσή» τους. Κάθε νύχτα ένα ζώο παίρνει τον λόγο και διηγείται την ιστορία του άγριου βασανισμού και εξευτελισμού του.
Μια άλλη ρηξικέλευθη περσόνα της λογοτεχνίας μας η Έλενα Μαρούτσου θα παρουσιάσει ένα σπονδυλωτό μυθιστόρημα (κάτι που της αρέσει πολύ και έχει ήδη ξανακάνει με εμφατικό τρόπο στο Χυδαίες ορχιδέες και αλλού) με μια σειρά 7 διηγημάτων με το χαρακτηριστικό τους το τέλος του ενός να είναι η αρχή του άλλου. Τίτλος Ντόμινο – Η τέχνη των αλυσιδωτών πτώσεων (εκδ. Κίχλη).
Και μιας και αναφερόμαστε σε διηγήματα ο Αχιλλέας Κυριακίδης, εξπερ στη μικρή και πολύ μικρή φόρμα θα παρουσιάσει στο φανατικό αναγνωστικό του κοινό 28 μικρά διηγήματα με τον κεντρικό τίτλο Το κερί του Καρτέσιου και άλλα διηγήματα (εκδ. Πατάκη).
Ο πολυβραβευμένος Νίκος Α. Μάντης επιστρέφει στο αγαπημένο του είδος της δυστοπίας. Το ογκώδες, 900 σχεδόν σελίδων μυθιστόρημά του με τίτλο Αδύνατες Πόλεις – Τα χρονικά της προσομοίωσης (εκδ. Καστανιώτη) επιστρέφει στο μέλλον που όμως είναι παρελθόν. Το βιβλίο αναπτύσσεται αφηγηματικά ως τριλογία και αναφέρεται σε ένα μέλλον όπου υπάρχουν πόλεις προσομοίωσης παλιότερων πόλεων. Π.χ. το Λος Άντζελες αλλά στην εποχή του νουάρ. Σκέφτομαι ότι η ιδέα του δεν είναι πολύ μακρινή και πως σήμερα οι άραβες στήνουν μέσα στην έρημο ολόκληρα Μουσεία απομιμήσεις μεγάλων δυτικών Μουσείων γιατί όχι και μεθαύριο να μην υπάρχει και το Παρίσι στην έρημο του Ομάν;.
Μεταγραφές και άλλα….
Στον εκδοτικό χώρο το άρωμα θα δώσουν κάποιες μεταγραφές. Φυσικά δεν θα είναι όπως οι ποδοσφαιρικές με χρήματα και μπόνους αλλά οπωσδήποτε θα ανακατέψουν τη τράπουλα. Η Βάσια Τζανακάρη που τόσο μου άρεσε το προηγούμενο της Το αδελφικό πηγαίνει από το Μεταίχμιο στον Καστανιώτη για να εκδώσει το Γεννιέται ο κόσμος, η ιστορία μιας νέας σχέσης. Δεν ξέρω αν ο τίτλος εμπνέεται από τους στίχους του Θανάση Παπακωνσταντίνου: «Γεννιέται ο κόσμος όταν φιλιούνται δυο/ Η αγάπη πόλεμος, πόρτα που ανοίγει/ Μέσα στα σπλάχνα σταλάζει λίγο φως/Είναι φεγγίτες τα σώματα που σμίγουν» αλλά και το μυθιστόρημά της από μια νέα αναπάντεχη σχέση που ξεκινάει από ένα ουζερί εμπνέεται.
Από τον Ίκαρο ο Μίνως Ευσταθιάδης μετακομίζει στο Μεταίχμιο με το Σου γράφω από την κοιλιά του κτήνους. Εμπνέεται από δύο διαφορετικές ιστορίες : την απαγωγή ενός μικρού κοριτσιού το 1981 στο δάσος της βαυαρικής λίμνης Άμερ και τη δολοφονία μιας γυναίκας στο Μόναχο, είκοσι πέντε χρόνια αργότερα. Με κάποιο τρόπο τις συνδέει και αυτό θα το ξέρουμε όταν το διαβάσουμε, τι νουάρ θα ήταν αλλιώς.
Ο Δημήτρης Τανούδης από τις εκδόσεις Νεφέλη (είχε κάνει αίσθηση με το Σπασμός) και μετά τον Μωβ Σκίουρο μεταπήδησε στο Στερέωμα με το μυθιστόρημα Το μούδιασμα. Αφηγείται μια περίεργη ιστορία με ήρωα έναν άντρα που κρατώντας ένα κουτί με δώρα για τον γιό του περιδιαβαίνει στο κέντρο μιας μεγάλης πόλης.
Ο εκδότης της Διόπτρας Κ.Παπαδόπουλος μου είχε μιλήσει για την μεταγραφή της Τατιάνας Κίρχωφ από το Πόλις στον εκδοτικό του οίκο τονίζοντας ότι αυτό σηματοδοτεί μια ουσιαστική στροφή προς το καλό λογοτεχνικό βιβλίο. Θέμα του βιβλίου της είναι ο κόσμος των νέων μέσα στο ψηφιακό χάος. Τίτλος Στο πανήγυρι την έχασα.
Οι νεότεροι
Από τον πολυβραβευμένο για την ευφυή αφηγηματική τεχνική όσο και την απλή του γλώσσα, Άρη Αλεξανδρή, περιμένω το μυθιστόρημα Τρία επί ψυχής (εκδ. Μεταίχμιο)- το δεύτερο βιβλίο είναι πάντα πιο κρίσιμο από το πρώτο. Η ηρωίδα του, όπως μας λέει ο εκδότης του, είναι μια νεαρή κοπέλα η οποία καλείται να ξεπεράσει τον θάνατο του παιδικού της φίλου, να αποκωδικοποιήσει την περίεργη σχέση που έχει αναπτύξει με τη μητέρα του και να αντιμετωπίσει με γενναιότητα τη δική της μητέρα.
Περιμένω πολλά και από τους πρωτοεμφανιζόμενους. Η σκηνοθέτις Έλενα Καρακούλη εκδίδει μια σειρά εκτενών διηγημάτων με τίτλο Δέκα τρόποι να εκτεθείς (εκδ. Καστανιώτη). Πρόκειται για κείμενα μιας γυναικείας περσόνας, αρκετά αυτοαναφορικά με το χαρακτηριστικό της πλάγιας ματιάς. Δεν είναι δηλαδή μόνο η κεντρική ιστορία που αφηγείται η συγγραφέας αλλά και όλες οι παρεκβάσεις που πραγματοποιούν οι χαρακτήρες οδηγώντας τον αναγνώστη σε διάφορους λογοτεχνικούς ατροπούς.
Από την βραβευμένη επίσης Δήμητρα Λουκά περιμένω την τρίτη συλλογή διηγημάτων της. Σημειώνω ότι και οι δύο προηγούμενες , χωρίς να αλλάζουν πολύ το αφηγηματικό της ύφος, κυμάνθηκαν σε υψηλό επίπεδο. Φέτος θα διαβάσουμε τη συλλογή με τίτλο Η Περσεφόνη στο στόμα του λύκου (Κίχλη). Η Περσεφόνη ανασύρεται από τον αρχαίο ελληνικό μύθο και, μέσα από μια σειρά παρεκκλίσεων, παραλλαγών και συμβολισμών, μεταφέρεται στον χώρο και τον χρόνο και αλλάζει πρόσωπα: ονειρεύεται να το σκάσει από το ανήλιο βασίλειο του συζύγου της, ταξιδεύει στον ευρωπαϊκό βορά, φτάνει στη χώρα των Ιροκουά και κατακτά τον τίτλο της σαμάνας της φυλής, διαβάζει τα παραμύθια των αδερφών Γκριμ, γίνεται μητροκτόνος, μεταμορφώνεται σε δαιμόνισσα που παρασύρει τους άντρες στην καταστροφή. Ενδαφερον ακούγεται.
Και οι πιο παλιοί…
Τέλος περιμένω επανεκδόσεις παλιών έργων όπως του Γιώργου Ιωάννου (Κέδρος), Αλέξανδρου Κοτζιά (Πατάκης), Καχτίτση και Χιόνη (Κίχλη), Ντόρα Ροζέτη (Μεταίχμιο). Τα έχουμε ανάγκη να επανεκδίδονται με επίμετρα και φιλολογικές ερμηνείες.
