Πέθανε ο ποιητής Κώστας Γ.Παπαγεωργίου

0
1009

Ο Αναγνώστης αποχαιρετά σήμερα έναν φίλο. Πέθανε σήμερα το βράδυ ο ποιητής, κριτικός λογοτεχνίας Κώστας Γ.Παπαγεωργίου. Ταλαιπωρημένος από τον καρκίνο και με covid 19 το τελευταίο διάστημα νοσηλεύονταν στο νοσοκομείο, από όπου και έφυγε για το τελευταίο του ταξίδι.

Ο Κώστας Γ.Παπαγεωργίου ήταν εμβληματική προσωπικότητα της γενιάς του ΄70. Διακρίθηκε ως ποιητής, πεζογράφος, κριτικός λογοτεχνίας, ραδιοφωνικός παραγωγός, δάσκαλος αλλά και ως οργανωτής λογοτεχνικών περιοδικών. Το περιοδικό του “Γράμματα και Τέχνες” ήταν από τις πιο ουσιαστικές συμβολές στην κριτική της ελληνικής λογοτεχνίας. Τα τελευταία χρόνια διηύθυνε το περιοδικό “Ποιητικά” (Γκοβόστης). Αγαπούσε ιδιαίτερα τους νέους ποιητές και στάθηκε σύμβουλος στα πρώτα βήματα πολλών από αυτούς.

 

Το μαύρο κουμπί

Στην πόρτα στέκομαι άναυδος σαν έτοιμος να βγω και

πράγματι έτσι – θα έβγαινα μα στέκομαι σαν άναυδος

και ακίνητος. Γιατί ‘ναι η μάνα μου σκυμμένη εμπρός

μου εκεί, ράβοντας στο κατάλευκο πουκάμισό μου που φοράω

ένα κουμπί προσεχτικά μη με πληγώσει όπως

κρατάει σε απόσταση ελάχιστη απ’ το στήθος μου το

ρούχο. Αλλά είναι μαύρο το κουμπί κι αυτή το ράβει

τόσο φυσικά, μπορεί επειδή δεν πρόσεξε το χρώμα του

το αταίριαστο με το λευκό. Και ράβοντας σκυμμένη

εμπρός μου εκεί χωρίς να με κοιτάξει με ρωτά “ποιον

ράβω εδώ;” – δυο τρεις φορές· όμως γιατί δεν απαντώ

ξαναρωτάει μόλις υψώνοντας το βλέμμα της μηχανικά

κατά το πρόσωπό μου μια στιγμή “ποιον ράβω εδώ;”

– χωρίς ωστόσο πάλι να με δει. Οπότε εγώ με λύπη

αλλά μεγάλη, ίσως γιατί λυπόμουν κιόλας για το χρώ-

μα του κουμπιού – το μαύρο αυτό – της λέω “έναν

νεκρό”. ” Έναν νεκρό”, της ξαναλέω με βούρκωμα στα

μάτια όπως την έβλεπα σκυμένη εμπρός μου εκεί να

ράβει κι αυτή κλαίγοντας “μην ξαναπείς νεκρός”, όλο

έλεγε και με παρακαλούσε.

 

Το μαύρο κουμπί, Κέδρος, 2006

Διαβάστε περισσότερα: https://poets.gr/el/poihtes/papageorgiou-g-kostas/771-to-mayro-koumpi/1978-to-mayro-koumpi

 

Η Εταιρεία Συγγραφέων για τον Κ.Γ. Παπαγεωργίου

Η Εταιρεία Συγγραφέων αποχαιρετά το ιδρυτικό μέλος της και σπουδαίο ποιητή Κώστα Παπαγεωργίου.  Ο Παπαγεωργίου ανήκε στη λεγόμενη ποιητική «γενιά του ΄70», την οποία είχε συστηματικά μελετήσει, εκδίδοντας ήδη από το 1989 το σχετικό ομότιτλο  δοκίμιο και βαπτίζοντάς-την «γενιά της άρνησης». Υπήρξε ιδιαίτερα ενεργός τόσο στην ποίηση όσο και στην δοκιμιογραφία, την πεζογραφία και την κριτική μελέτη της λογοτεχνίας. Είχε εντρυφήσει σε πολλά είδη λόγου, όμως η ποίηση παρέμεινε πάντα «ο βασικός δημιουργικός του δρόμος». Στους οικείους του εκφράζουμε θερμά συλλυπητήρια.

 

Μικρό βιογραφικό

Ο Κώστας Γ. Παπαγεωργίου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1945. Σπούδασε νομικά και φιλολογία. Στα γράμματα πρωτοεμφανίστηκε με την ποιητική συλλογή “Ποιήματα” το 1966. Εργάστηκε ως δικηγόρος από το 1972 ως το 1978· έκτοτε ασχολείται αποκλειστικά με την λογοτεχνία και με ό,τι αμέσως ή εμμέσως σχετίζεται μ’ αυτήν. Από το 2011 έως σήμερα συνδιευθύνει το τριμηνιαίο περιοδικό ποίησης Τα Ποιητικά. Συνεργάστηκε με τα αξιολογότερα λογοτεχνικά περιοδικά της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης κατά την τελευταία τριακονταετία (“Αντί”, “Λέξη”, “Δέντρο”, “Διαβάζω”, “Εντευκτήριο”, “Τραμ” κ.α.). Διετέλεσε συνυπεύθυνος στη σύνταξη των ετήσιων ομαδικών αντιδικτατορικών εκδόσεων Κατάθεση ’73 και Κατάθεση ’74, ενώ συνέταξε (με τον ποιητή Γιάννη Βαρβέρη) την “Ελληνική ποιητική ανθολογία θανάτου του εικοστού αιώνα” (1995). Άσκησε συστηματικά λογοτεχνική κριτική από περιοδικά και εφημερίδες. Από το 1982 ως το 1998 εξέδιδε και διηύθυνε το περιοδικό “Γράμματα και Τέχνες”. Ποιήματά του μελοποιήθηκαν και κυκλοφόρησαν σε δίσκους από τον Θάνο Μικρούτσικο (“Ιχνογραφία”), από τον Νίκο Τάτση (“Έρανα”), καθώς και από τον Χάρη Κατσιμίχα. Από το 1982 στην Ελληνική Ραδιοφωνία, στην αρχή ως σύμβουλος σε θέματα λογοτεχνίας και εν συνεχεία ως επιμελητής λογοτεχνικών εκπομπών και εκδηλώσεων στο Τρίτο Πρόγραμμα. Από το 1990 ως καθηγητής στη Δραματική Σχολή του Ωδείου Αθηνών, διδάσκοντας Ιστορία Θεάτρου και Λογοτεχνίας. Είναι ιδρυτικό μέλος της “Εταιρείας Συγγραφέων”. Ποιήματα, μελέτες και εκτενή δοκίμιά του έχουν μεταφραστεί σε ευρωπαϊκές γλώσσες. Έχει πάρει το Κρατικό Βραβείο Ποίησης 2001 και το Βραβείο Ποίησης του περιοδικού “Διαβάζω”. Το 2009 τιμήθηκε με το Βραβείο του Ιδρύματος Πέτρου Χάρη της Ακαδημίας Αθηνών, για το σύνολο του ποιητικού του έργου. Το 2012 του απονεμήθηκε το Βραβείο Νουβέλας-Διηγήματος του περιοδικού “Διαβάζω” για το αφήγημά του “Νερό”. Ο Κώστας Γ.Παπαγεωργίου τα τελευταία χρόνια ήταν μέλος της Κριτικής Επιτροπής των Βραβείων του Αναγνώστη,

Προηγούμενο άρθροΚαυτό μέλι ή μόχθος σε ολόξερα ακρογιάλια; (του Χάρη Οταμπάση)
Επόμενο άρθροΗ πολλαπλή μάσκα και το «σκήπτρο» της απελευθέρωσης  (του Γιάννη Σ. Παπαδάτου)

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ