O Νίκος Ξένιος απαντάει στις ερωτήσεις της Γιούλης Αναστασοπούλου με αφορμή το δεύτερο μυθιστόρημα του με τον τίτλο “Σπλάχνα” (Κριτική)
Γιατί Σπλάχνα;
Γιατί καταβύθιση, ανασκαφή, αποκάλυψη. Αλλά και de profundis εκμυστήρευση. Επίσης, τρυφερότητα, ευσπλαχνία. Αλλά και μητρική στοργή, αναζήτηση της Μητέρας.
Τι χρειάζεται σήμερα για να γράψει κανείς ένα μυθιστόρημα;
Πρωτίστως πειθαρχία. Ακόμη, χρειάζεται να πιστέψει κανείς στη δομή του μυθιστορήματος. Όχι τόσο στην πλοκή του, όσο στη διαπλοκή των χαρακτήρων μεταξύ τους. Είναι μια συναρπαστική περιπέτεια. Τέλος, χρειάζεται πολύν χρόνο.
Με ποιο άλλο έργο συνομιλεί το βιβλίο σου;
Με τα άλλα βιβλία μου.
Υπάρχει συνδετικός κρίκος που ενώνει τα προηγούμενα βιβλία σου με αυτό;
Ο συνδετικός κρίκος είναι θεματικός: η ανθρώπινη αθλιότητα.
Πώς γράφεις και πού;
Το πρώτο «χέρι» σε τετραδιάκια. Μέσα σε τραίνα, λεωφορεία, στο πάτωμα του σπιτιού μου, στον καναπέ, στο κρεβάτι, στα διαλείμματα της δουλειάς. Και όλα τα υπόλοιπα «χέρια» στον υπολογιστή.
Αν ανήκες σε μια παλαιότερη γενιά δημιουργών πότε θα ήθελες να ήταν και ποια θα ήταν αυτή;
Λόγω ηλικίας ανήκω έτσι κι αλλιώς σε μια παλαιότερη γενιά (γέλια)! Αν ανήκα σε μιαν ΑΚΟΜΗ παλαιότερη, νομίζω πως θα ήταν εκείνη η γενιά που παρεπιδημούσε στο Παρίσι του Μεσοπολέμου. Ή στη γενιά των συγγραφέων της κεντρικής Ευρώπης που γνώρισαν τη διάλυση της Αυστροουγγαρίας.
Αν μπορούσες να αλλάξεις ένα προηγούμενό σου έργο, ποια θα ήταν η παρέμβασή σου;
Δεν θα ήθελα να αλλάξω κάποιο προηγούμενο έργο μου. Θα ήθελα να επανεκδοθούν κάποια έργα μου με καλύτερη επιμέλεια.
Γράφεις κάτι τώρα;
Ναι, έχω ξεκινήσει ένα μυθιστόρημα. Επίσης, έχω ολοκληρώσει το θεατρικό έργο «Το Δεντρόσπιτο», τη σκηνοθεσία του οποίου έχει αναλάβει η φίλη μου Μαρία Ντούζα. Το έργο είναι μια διαμαρτυρία για την ανθρώπινη κακουργία, τη στέρηση του δικαιώματος επιλογής, την αδικία στην απονομή ευθυνών, ένα έργο κοινωνικού προβληματισμού γραμμένο με πολύ μόχθο και μεγάλη σοβαρότητα. Το διάβασαν οι φίλοι ηθοποιοί Λένα Ουζουνίδου, Γιάννης Κοκιασμένος, Γιώργος Παπαπαύλου, Δέσποινα Νικητίδου και Αλέξανδρος Κλημόπουλος, που δέχτηκαν να το υποστηρίξουν με τις ερμηνείες τους, και φιλοδοξώ να βρω ένα κονδύλιο ώστε να το δω σύντομα να ενσαρκώνεται επί σκηνής.
Είσαι κριτικός λογοτεχνίας, πόσο αυτό επηρεάζει τη συγγραφή;
Δεν θα αποκαλούσα τον εαυτό μου «κριτικό λογοτεχνίας». Κάνω συστηματικά παρουσιάσεις λογοτεχνικών έργων και θεατρικών παραστάσεων. Το γεγονός ότι διαβάζω πεζογραφία και βλέπω εντατικά θέατρο επηρεάζει όντως πολύ τη συγγραφή.
Tι σου λείπει από τις ιστορίες που λέμε στη σύγχρονη εποχή;
Ό,τι μου λείπει προσπαθώ να το γράψω εγώ (γέλια).
Ποιον Έλληνα συγγραφέα θα μας πρότεινες να φιλοξενήσουμε στον Αναγνώστη;
Την Ευγενία Μπογιάνου.
Tι πρέπει να γνωρίζουν οι αναγνώστες σου για σένα και τους ήρωες του νέου σου βιβλίου;
Για τους ήρωες των “Σπλάχνων” θα ήθελα οι αναγνώστες μου να αισθάνονται πως είναι αληθινοί. Το ίδιο θα ήθελα να αισθάνονται για μένα.
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ
Ο Νίκος Ξένιος γεννήθηκε στο Χαρτούμ και μεγάλωσε στην Αθήνα. Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Κρήτης, έκανε μεταπτυχιακά στην École des hautes études en sciences sociales (Παρίσι) και είναι διδάκτωρ πολιτικής φιλοσοφίας του Πάντειου Πανεπιστημίου. Εργάζεται ως εκπαιδευτικός στο Μουσικό Σχολείο Αλίμου και συνεργάζεται με την ιστοσελίδα bookpress. Έχει δημοσιεύσει τη συλλογή διηγημάτων Τo άχτι (2011), τη νουβέλα Ένα τριάρι για τον Οιδίποδα (2012), και τα μυθιστορήματα Το κυνήγι του βασιλιά Ματθία (2017) και Τα σπλάχνα (2019).
