Το θέατρο στη Στέγη:  Έργα-αντίδοτα στη μοναξιά (της Όλγας Σελλά)

0
93
Ο χορός των εραστών

 

της Όλγας Σελλά

Έχει αποδείξει ότι αφουγκράζεται τις διαθέσεις και τα συναισθήματα της κοινωνίας, έτσι όπως αποτυπώνονται σε ό,τι κάνουν οι καλλιτέχνες.  Και φέτος, η Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση, συμπληρώνοντας τα 15 χρόνια λειτουργίας της, και έχοντας ήδη δημιουργήσει ένα ορατό τοπόσημο στην περιοχή του Νέου Κόσμου και συγκεκριμένα στον παλιό συνοικισμό της, το Δουργούτι, στρέφεται, μέσω των έργων και των δράσεων που φιλοξενεί στις σχέσεις. Με «έργα-αντίδοτα στη μοναξιά, που έχουν στον πυρήνα τους την ανάγκη μας να αλληλοσχετιζόμαστε, την ανάγκη μας να γνωρίσουμε τον εαυτό μας και τον κόσμο μέσα από το βλέμμα του άλλου, την ανάγκη μας να συνάψουμε ουσιαστικές σχέσεις: ερωτικές, φιλικές, γονεϊκές, σχέσεις με τον εαυτό μας, την κοινωνία και τον κόσμο».

«Το νέο καλλιτεχνικό πρόγραμμα της σεζόν 2024-2025 είναι μια γιορτή της τέχνης και της ζωής, που φέρνει ξανά κοντά δημιουργούς και κοινό, αναδεικνύοντας τη δύναμη των ανθρώπινων συνδέσεων, τη διαφορετικότητα, τη συμπερίληψη, καθώς και τα ταλέντα της σύγχρονης δημιουργίας» σημειώνει ο πρόεδρος του Ιδρύματος Ωνάση, Αντώνης Σ. Παπαδημητρίου, και υπογραμμίζει τα 50ά γενέθλια του Ιδρύματος, το 2025.  «Μισός αιώνας εστιασμένος στην καινοτομία, τη δημιουργία και την αλλαγή», λέει.

Με παραγωγές θεάτρου, χορού, μουσικής, με συζητήσεις, ταινίες, εκθέσεις και φεστιβάλ, είτε στις σκηνές της Στέγης είτε στον ψηφιακό κόσμο, είτε εκτός Στέγης. «Στις φετινές παραγωγές, η Στέγη μιλάει για την αγάπη, ως την απαραίτητη δύναμη για να παλεύουμε, να ονειρευόμαστε και να εξελισσόμαστε ως άνθρωποι και ως πολίτες, φτιάχνοντας κοινότητες. Οι σχέσεις είναι το στήριγμά μας, η ντοπαμίνη για να διεκδικήσουμε μια πιο τρυφερή, πιο ενδιαφέρουσα ζωή, για εμάς και για τους άλλους, για όλους μας. Είναι το αντίδοτο στην ανία και τη βαρεμάρα της τακτοποιημένης επανάληψης», λέει η Διευθύντρια Πολιτισμού του Ιδρύματος Ωνάση, Αφροδίτη Παναγιωτάκου.

Τι θα δούμε

Εντοπίζουμε και χαιρετίζουμε τη μεγαλύτερη διάρκεια που δίνεται στις φετινές παραγωγές της Στέγης, ώστε να μπορεί μεγαλύτερο μέρος του κοινού να τις παρακολουθήσει.  Αλλά και το νέο ωράριο τις Κυριακές, οπότε οι παραστάσεις στην Κεντρική Σκηνή θα ξεκινούν στις 2 το μεσημέρι και στη Μικρή Σκηνή στις 5 το απόγευμα.

Στεφανία Γουλιώτη

Η σεζόν αρχίζει με ξένους δημιουργούς να σκηνοθετούν Έλληνες ηθοποιούς. Οι Nat Randall και Anna Breckon, στην πρώτη εμφάνισή τους στην Ελλάδα, σκηνοθετούν τη Στεφανία Γουλιώτη, σε ένα 24ωρο happening, έναν πρωτόγνωρο θεατρικό μαραθώνιο, όπου η ηθοποιός ερμηνεύει την ίδια σκηνή 100 φορές με 100 διαφορετικούς παρτενέρ, με τη χημεία κάθε νέου ζευγαριού να αποκαλύπτει την ομορφιά και την πολυπλοκότητα των ανθρώπινων σχέσεων (The Second Woman, 5.10.2024).

Ο Tiago Rodrigues, Καλλιτεχνικός Διευθυντής του Φεστιβάλ της Αβινιόν, επιστρέφει για τρίτη φορά στη Στέγη και, σε καλλιτεχνική συνεργασία με την Αργυρώ Χιώτη, ανεβάζει στη Μικρή Σκηνή τους Νίκο Καραθάνο και Μαρίσσα Τριανταφυλλίδου, για να αφηγηθούν μια αγάπη, με το πρώτο θεατρικό του έργο, ένα μεγάλο ερωτικό ποίημα, όπου δύο άνθρωποι γίνονται μία φωνή, ένα καρδιοχτύπι (Ο Χορός των εραστών, 10.10.2024–19.1.2025).

Και ακολουθούν με δύο νέες παραστάσεις, δύο από τους σημαντικότερους εκπροσώπους της Generation Z: ο Γιώργος Κουτλής και ο Μάριο Μπανούσι.

Γιώργος Κουτλής

Ο Γιώργος Κουτλής, με σημείο εκκίνησης την ερωτική σχέση του Σάσα και της Σάσα, σκηνοθετεί έναν θίασο 25 εκπροσώπων της Gen Z για να μιλήσουν για όλα όσα τους στερούν ή τους προσφέρουν οξυγόνο, σε μια spiritual rave εμπειρία με τους dj Reign of Time στα decks, μεταγράφοντας στο σήμερα ένα από τα έργα-ορόσημα των 00s του Ivan Vyrypaev «Οξυγόνο» (από 21.11.2024–12.1.2025).

Mario Banushi,

O Mario Banushi, αντλώντας έμπνευση από προσωπικά βιώματα, στήνει ένα ανίερο ιερό στη σχέση μητέρας και παιδιού. Για να την υμνήσει. Να την ξορκίσει. Να τη γεμίσει τάματα και αναθέματα. Μια παράσταση-αντίδωρο στις γυναίκες που μας έθρεψαν (MAMI, 6.2–22.3.2025).

Και την ερχόμενη άνοιξη, έρχεται ξανά στην Αθήνα και στη Στέγη ο καθηλωτικός Ρομέο Καστελούτσι, με ένα από τα πιο ριζοσπαστικά κείμενα της Δυτικής λογοτεχνίας. Η Βερενίκη του Ρακίνα μεταμορφώνεται από μια Ιζαμπέλ Ιπέρ όπως δεν την έχουμε ξαναδεί, με τους ανδρικούς ρόλους να στέκονται γύρω της ως βουβά πρόσωπα και τον θρήνο του χαμένου έρωτά της να αντηχεί μέσα μας και γύρω μας. Είναι ο έρωτας αλήθεια; Ή συμβαίνει μέσα στο μυαλό μας; Ένα έργο για την τρέλα, την αλήθεια και το ψέμα του να αγαπάς και να αγαπιέσαι. (Βερενίκη, 26–30.3.2025).

Romeo Castellucci,

 

Έχει και πολλά άλλα το πρόγραμμα της Στέγης. Εδώ σταθήκαμε μόνο στο θέατρο. Μπορείτε να δείτε λεπτομέρειες για όλες τις δράσεις και λεπτομέρειες για την κάθε παραγωγή, σ’ αυτό το link: https://www.onassis.org/el/onassis-stegi/season-2024-2025-at-the-onassis-stegi/

 

* Η προπώληση για επιλεγμένες και για περιορισμένο αριθμό θέσεων παραγωγές, αρχίζει τη Δευτέρα 23 Σεπτεμβρίου.

Προηγούμενο άρθροΗ “έσχατη υπόσχεση” του Πρόδρομου Μάρκογλου (γράφει ο Θανάσης Ε. Μαρκόπουλος)
Επόμενο άρθρο11 +1 λόγοι για να μην ερωτευτείτε βιβλιόφιλο (της Αλεξάνδρας Σαμοθράκη)

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ