(ρεπορτάζ Γ.Ν.Μπασκόζος)
Με ζωντανή ροκ μουσική, ποτά και εδέσματα έγιναν χθες το βράδυ, Σάββατο,12 Οκτωβρίου, τα εγκαίνια του νέου Βιβλιοπωλείου του συνοδοιπόρου μας στα βιβλιοφιλικά τερτίπια στον Αναγνώστη και τα Βραβεία μας, Αριστοτέλη Σαΐνη και της συντρόφου του Εύας που φέρει φυσικά τον παλιό τιμημένο τίτλο Επίκεντρον. Βρίσκεται στον πεζοδρομο Πλάτωνος 5, δίπλα στην κεντρική πλατεία των Αγίων Αναργύρων με μια ωραία πράσινη λαμπερή επιγραφή και με μια ακόμα πιο απαστράπτουσα διπλή βιτρίνα.
Πολύς κόσμος, φίλοι, συγγραφείς, περαστικοί, κάτοικοι των σπιτιών, έδωσαν το παρόν. Η ροκ ζωντανή μουσική έπαιζε όλο το βραδυ. Το νέο Επίκεντρον είναι πολύ πιο φιλικό από το παλιότερο. Ορθογώνιο με διακριτές τις θεματικές του στα ράφια, φωτεινό με ορισμένα παλιά συλλεκτικά κομμάτια επίπλων να δεσπόζουν στη βιτρίνα και το εσωτερικό.
Το κλου της βραδιάς το ποίημα που διάβασε ο πεζογράφος, μεταφραστής και εκ των κολλητών του βιβλιοπωλικού ζεύγους, Αχιλλέας Κυριακίδης, γραμμένο ειδικά για την περίσταση.
Καλές δουλειές παιδιά!
ΤΟ ΕΠΙΚΕΝΤΡΟΝ ΕΠΟΣ
Ας πούμε ότι πηδών πεζοδρομίων και δρόμων,
διασχίζων μαγαζιών και πεζοδρόμων,
φτάνετε σε βιτρίνα ωραίαν και πρασίνην τε,
ζητάτε να αγοράσετε το «Ασίνη τε»
Αναγραμματισμένος εντελώς ο μαγαζάτωρ,
σαν ευσυνείδητος σας το σερβίρει εστιάτωρ,
λέγων : «Αφού η ποίηση σας αρέσει χωρίς λίπος
Μήπως και ολίγη Παπαδίτσα, λέω μήπως..»
Το επόμενο είναι να σας πάει στο βάθος,
μ΄ένα χαμόγελο όλο αχό και πάθος
και δείχνει τις κατάφορτες προθήκες,
υπονοών «δεν φεύγεις τώρα πια που μπήκες»
Να φύγετε απ΄την κόλαση του Δάντη αλλά πως.
Πριν τον παράδεισο σας περιμένει η Εύα με το pos.
Γυρνάτε απελπισμένα προς την έξοδο,
ψάχνων νοερώς πόσο θα πάει το έξοδο
Μα αντί να σας προτείνει έναν σταράτο Χέμινγκ
ουέι, σας παρουσιάζει μια παμπάλαιη Ρέμινγκ
τον που της λείπει ένα πλήκτρο , το ύψιλον
Κι ύστερα όλο το OuliPo απ΄τις εκδόσεις Ύψιλον
Και να η Μαρία σαν παίκτρια all around
να βάζει στο καλάθι σας τα Άπαντα του Πάουντ,
τον Πέδρο Πάραμο, το Μαγικό Βουνό και
να σας μαγεύει σαν σειρήνα του καραόκε
«Τι τους αφήνω» σκέφτεστε, «να κάνουν το δικό τους»,
ενώ εκείνος σας πετάει Καρδιά του σκότους,
«πόσα βιβλία λατρεμένα του ακόμα θα μου σπρώχνει;
Κι αν τ΄αγαπάει τόσο πολύ γιατί τα διώχνει;»
«Θα δείτε σας μιλάει και σας χτυπάει στην πλάτη,
«όλα τα μήκη σας χαρίζω της ζωής, όλα τα πλάτη,
Θα μου είστε ευγνώμων και κανένας δεν σας γέλασε:
εδώ άλλωστε είναι Επίκεντρον, δεν είναι παίξε γέλασε»
