Αντίο φίλε Αντώνη (του Γιάννη Ν.Μπασκόζου) και αποχαιρετισμοί άλλων φίλων

του Γιάννη Ν.Μπασκόζου

Σήμερα το πρωί μάθαμε το δυσάρεστο νέο: ο Αντώνης Φράγκος δεν ζει πια. Ο Αντώνης, ο μουσικοκριτικός, ο ταγμένος στην Αριστερά, ο δημοσιογράφος, ο ραδιοφωνικός παραγωγός, ο συνεργάτης του Αναγνώστη, ο φίλος και σύντροφος άφησε ξαφνικά αυτό τον κόσμο.

Το προηγούμενο Σάββατο ήταν στη χριστουγεννιάτικη γιορτή των συντακτών του περιοδικού μας και ήταν μια χαρά. Έκανε σχέδια για το μέλλον. Με βρήκε στην είσοδο κρατώντας το Vivere pericolosamente, το δεύτερο βιβλίο με αναμνήσεις ανθρώπων που έζησαν τα φοιτητικά τους χρόνια στην ταραγμένη Ιταλία του 70-80. Ο ίδιος έλεγε ότι γνωριζόμαστε πάνω από μισό αιώνα. Και μάλλον είχε δίκιο. Από τα ταραγμένα χρόνια της Μεταπολίτευσης όταν προσπαθούσε να πείσει την ΚΝΕ  ότι υπάρχει το προοδευτικό ροκ μέχρι χθες μας ένωναν οι ιδέες, η μουσική, το βιβλίο. Είχαμε συνεργαστεί στο περιοδικό Διαβάζω και τελευταία είχε στον Αναγνώστη τη στήλη με τον (όχι τόσο) περίεργο τίτλο «Να χάνεις είναι μια μέθοδος». Γιατί ο Αντώνης ήταν αμετανόητα αριστερός παρά τις ήττες της αριστεράς σε πολλά μέρη του κόσμου. Στη στήλη του παρουσίαζε  κυρίως βιβλία με ήρωες επαναστάτες που πήγαν κόντρα στο ρεύμα, ηττήθηκαν αλλά δεν έχασαν την τιμή και την αξία τους. ‘Ο Αντώνης ήταν άδολος ιδεολόγος, ευαίσθητος, ρομαντικός. Απεχθανόταν την ίντριγκα και τον βυζαντινισμό. Απογοητεύοταν αλλά δεν σταματούσε να ελπίζει. Οι καιροί άλλαζαν αλλά όχι ο Αντώνης. Παρέμενε ένας ρομαντικός επαναστάτης, ένα πουλάκι ήταν σε μια μοναχική διαδρομή με βιβλία και μουσική. Όταν προχθές μου έδωσε το βιβλίο του μέσα στο χαρούμενο συνωστισμό της γιορτής του Αναγνώστη του είπα «Καλά μη βιάζεσαι μου το δίνεις και αργότερα». Όμως βιαζόταν.

Αντίο φίλε Αντώνη.

Οι φίλοι τον αποχαιρετούν (από το fb)

Θανάσης Μήνας

Ο κόσμος της Αριστeράς και του ραδιοφώνου είναι φτωχότερος. Ο αγαπημένος συνάδελφος, σύντροφος και φίλος Αντώνης Φράγκος έφυγε από τη ζωή πριν από μερικές ώρες. Προσωπικά τον γνώρισα με τα κείμενά του στον ΗΧΟ (που μεταξύ άλλων με έκαναν να αγαπήσω τον Van Morrison) και με τις εκπομπές του στον 902. Κάτι που δεν ευρέως γνωστό: όταν ενοπoιήθηκαν το ΚΚΕ και το ΚΚΕ εσ. και δημιουργήθηκε ο ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ, ο Αντώνης Φράγκος που ασχολείτο ενεργά με τα πολιτιστικά, συνέβαλε στο να δούμε ζωντανά στα φεστιβάλ της νεολαίας του κόμματος καλλιτέχνες όπως ο Steve Wynn και ο Curtis Mayfield.

Ο Αντώνης Φράγκος διατέλεσε αρθρογράφος σε αριστερά, μουσικά και βιβλιοφιλικά έντυπα επί δεκαετίες. Πρωτοστάτησε στη δημιουργία του Ρ/Σ 105,5 Στο Κόκκινο, που βγήκε για πρώτη φορά στο αέρα τον Φεβρουάριο του 2006. Πρωτοστάτησε επίσης στο στήσιμο της “Κόκκινης Καρφίτσας”, μουσικού ενθέτου στην εφημερίδα Αυγή, στο φύλο του Σαββάτου. Ως κριτικός βιβλίου, έγραψε θαυμάσια κείμενα κυρίως για συγγραφείς του πολιτικού νουάρ, τόσο στην Αυγή όσο και στην Εποχή.  Πέρα από τον Van Morrison, ο Αντώνης Φράγκος ήταν λάτρης/ρέκτης των ηχογραφήσεων της γερμανικής jazz εταιρείας ECM. To “The Köln Concert” του Keith Jarrett θα μπορούσε να είναι το δικό του ρέκβιεμ.

Η κηδεία του θα γίνει στο Α’ Νεκροταφείο, τη Δευτέρα 30 Δεκεμβρίου, στις 12.30 το μεσημέρι.

  Ίλαν Σολομόν

Πλάσμα ταλαντούχο, ευαίσθητο, ανιδιοτελές, γενναιόδωρο, άνθρωπος βαθιά πολιτικοποιημένος, αριστερός μέχρι το μεδούλι που καμία σχέση δεν είχε με την αποκρουστική κενότητα της ίντριγκας και της νοσηρής αυτοπροβολής, ο μικροκαμωμένος αυτός άνθρωπος της Τέχνης, του βιβλίου και της μουσικής, του ερτζιανού και του γραπτού λόγου ήταν από την αρχή εκεί, στο Κόκκινο και στην ΑΥΓΗ από όπου δεν πήρε ποτέ ούτε δραχμή. Έτσι ξαφνικά;

Σπύρος Κακουριώτης

Τον φίλο που αγαπήσαμε σε χρόνια μυστικά

κι έγινε εικόνα μαγική ενός καιρού που δεν γυρνά

Ενός παιδιού που μας κοιτά με λύπη κι απορεί

Γιατί να φύγει ξαφνικά για πάντα ένα πρωί..

Κώστας Γιαννόπουλος

«Η ζωή του αφήνει πίσω της το τραγούδι ενός ψίθυρου, για να ομορφαίνει την αναμονή», λέει ο Μπρετόν προκειμένου για μια ανθρώπινη απώλεια -ή τουλάχιστον ταιριάζει και σε μια τέτοια περίσταση. Το αναφέρει ο δημοσιογράφος & ραδιοφωνικός παραγωγός στο Κόκκινο 105,5 Γιάννης Ανδρουλιδάκης σε κείμενό του εδώ στο f/b για την απώλεια του βιβλιοκριτικού [Αυγή κι Εποχή, τελευταία τον διάβασα και στον ηλεκτρονικό Αναγνώστη και φυσικά στο Κόκκινο 105,5]. Υπήρξε σε προηγούμενα χρόνια μουσικοκριτικός στο ΠΟΠ & ΡΟΚ, & στο περιοδικά ΗΧΟΣ & ΜΟΥΣΙΚΗ μεταξύ άλλων.

Στη ραδιοφωνική του εκπομπή είχε πάρει συνεντεύξεις και είχε παρουσιάσει εκατοντάδες-αν όχι χιλιάδες βιβλία και εκδοτικούς οίκους-, ενώ έβαζε μουσική που την έψαχνε σαν γνώστης που ήταν & που πολλές φορές κάποιοι ηχολήπτες αγνοούσαν.

Φοίβος Βλάχος

Όπως γράφει ο Νίκος Βεργέτης: «Καθαρός άνθρωπος. Μερακλής και ψυχούλα. Τόσο κρίμα».

Αντώνη, σε ευχαριστούμε για όλα.

Καλό ταξίδι.

Philippos Koerant

Πολυαγαπημένη ραδιοφωνική παρέα για μένα επί χρόνια, τεράστιες μουσικές γνώσεις στη ροκ και σε άλλα είδη ξένης μουσικής χωρίς τόση δα έπαρση ή λούστρο, καίρια σχόλια τόσο όσο, ούτε μια ραδιοφωνική “εξυπνάδα”, μα ποτέ, πληροφορίες για νέες κυκλοφορίες βιβλίων, άσβεστες αναμνήσεις από τη χρυσή εποχή του Κόκκινου που οι μουσικές εκπομπές ακούγονταν σαν παραμύθι της ερτζιάνα. Δεξιά ένα ωραίο βιβλίο που είχα κερδίσει σε μια από τις εκπομπές του, νομίζω ήταν γύρω στο 2013. Πολύ κρίμα.

Μάρω Δούκα

Μόλις τώρα είδα ότι μας άφησε ο Αντώνης Φράγκος. Δεν έχω λόγια, μόνο ότι αισθάνομαι τυχερή που τον είχα για λίγο γνωρίσει και είχα μπορέσει να συνομιλήσω μαζί του. Μουσικός παραγωγός απ’ τους λίγους. Βαθύς γνώστης της μουσικής, ευθύς, κοφτός και μειλίχιος συνομιλητής. Έντιμος άνθρωπος, δημοσιογράφος σεβαστικός, σαφής και μετρημένος.

Κωνσταντία Σωτηρίου

Παράξενη, ωστόσο αληθινή η θλίψη που μας προκαλεί ο θάνατος ενός διαδικτυακού φίλου. Ο Αντώνης Φράγκος, λάτρης των βιβλίων και της ωραίας μουσικής, άνθρωπος ξεχωριστός. Θα λείψει σε ανθρώπους πολλούς.

Κυριάκος Μαντούβαλος