Καμπάνια για τα Πνευματικά Δικαιώματα και την προστασία τους από την Τεχνητή Νοημοσύνη

0
11

Σε έναν κό­σμο που με­τα­βάλ­λε­ται αδιά­κο­πα, με τις εξε­λί­ξεις να δια­δέ­χο­νται η μία την άλ­λη ρα­γδαία, η αξία και η ση­μα­σία της Πνευ­μα­τι­κής Ιδιο­κτη­σί­ας φαί­νο­νται να εξα­σθε­νούν στη συ­νεί­δη­ση του κοι­νω­νι­κού συ­νό­λου, των ανα­γνω­στών/-τριών, των επι­χει­ρή­σε­ων, ακό­μα και ίδιων των εκ­προ­σώ­πων θε­σμι­κών φο­ρέ­ων.

Την ίδια στιγ­μή, η Τε­χνη­τή Νοη­μο­σύ­νη πα­ρει­σφρέ­ει τα­χύ­τα­τα στην κα­θη­με­ρι­νό­τη­τά μας, προ­σφέ­ρο­ντας μεν απε­ριό­ρι­στες δυ­να­τό­τη­τες, αλ­λά συ­νι­στώ­ντας η ίδια μια σο­βα­ρή απει­λή για κά­θε μορ­φή δη­μιουρ­γί­ας και για κά­θε δη­μιουρ­γό, όταν η χρή­ση της δεν πλαι­σιώ­νε­ται από ένα σα­φές και δί­καιο νο­μο­θε­τι­κό πλαί­σιο.

Ο ΟΣ­ΔΕΛ (Ορ­γα­νι­σμός Συλ­λο­γι­κής Δια­χεί­ρι­σης Έρ­γων του Λό­γου), στο πλαί­σιο του πο­λι­τι­στι­κού και κοι­νω­νι­κού έρ­γου του, υλο­ποιεί Πα­νελ­λα­δι­κή Ενη­με­ρω­τι­κή Κα­μπά­νια Ευαι­σθη­το­ποί­η­σης και Κι­νη­το­ποί­η­σης προς όφε­λος των συμ­βα­σιού­χων του, με στό­χο την προ­στα­σία της Πνευ­μα­τι­κής Ιδιο­κτη­σί­ας και την ανά­δει­ξη της επι­τα­κτι­κής ανά­γκης θω­ρά­κι­σής της απέ­να­ντι στις ανε­ξέ­λεγ­κτες εφαρ­μο­γές της ΤΝ.

Το σύν­θη­μά μας εί­ναι σα­φές:«Μα­ζί διεκ­δι­κού­με την προ­στα­σία των Πνευ­μα­τι­κών Δι­καιω­μά­των. Μα­ζί δί­νου­με συ­νέ­χεια στη Δη­μιουρ­γία».

Διό­τι η προ­στα­σία των Πνευ­μα­τι­κών Δι­καιω­μά­των δεν εί­ναι μια τυ­πι­κή δια­δι­κα­σία. Εί­ναι η έμπρα­κτη εν­θάρ­ρυν­ση της ενυ­πό­γρα­φης συγ­γρα­φής, της γνή­σιας και ελεύ­θε­ρης ενη­μέ­ρω­σης, της πρω­τό­τυ­πης δη­μιουρ­γί­ας, του αυ­θε­ντι­κού εκ­παι­δευ­τι­κού πε­ριε­χο­μέ­νου. Εί­ναι η ασπί­δα απέ­να­ντι στη μα­ζι­κή και αλό­γι­στη ανα­πα­ρα­γω­γή.

Σύμ­φω­να με πρό­σφα­τη έρευ­να (Focus Bari, Νο­έμ­βριος 2024), 9 στους 10 Έλ­λη­νες και Ελ­λη­νί­δες θε­ω­ρούν ανα­γκαί­ες τις αυ­στη­ρές ρυθ­μί­σεις στη χρή­ση ΤΝ. Η ΤΝ εξε­λίσ­σε­ται με ιλιγ­γιώ­δη τα­χύ­τη­τα. Η νο­μο­θε­σία, όμως, όχι. Και, στην υπό­θε­ση των Πνευ­μα­τι­κών Δι­καιω­μά­των, κρί­σι­μα ζη­τή­μα­τα ακό­μα εκ­κρε­μούν.

Η Κα­μπά­νια εστιά­ζει σε τέσ­σε­ρις κα­τη­γο­ρί­ες δη­μιουρ­γών:

Συγ­γρα­φείς – Εκ­δό­τες/-τριες: για­τί κα­μία ιστο­ρία δεν πρέ­πει να μέ­νει στη μέ­ση (Πε­ρισ­σό­τε­ρα δια­βά­στε εδώ)

Δη­μο­σιο­γρά­φους – Εκ­δό­τες/-τριες Τύ­που: για­τί κα­νέ­να άρ­θρο δεν πρέ­πει να στα­μα­τή­σει να γρά­φε­ται (Πε­ρισ­σό­τε­ρα δια­βά­στε εδώ)

Ει­κο­νο­γρά­φους – Δη­μιουρ­γούς ει­κό­νας: για­τί κα­νέ­να σκί­τσο δεν πρέ­πει να στα­μα­τή­σει να σχε­διά­ζε­ται (Πε­ρισ­σό­τε­ρα δια­βά­στε εδώ)

Ακα­δη­μαϊ­κούς – Ερευ­νη­τές/-τριες: για­τί κα­μία έρευ­να δεν πρέ­πει να μέ­νει ημι­τε­λής (Πε­ρισ­σό­τε­ρα δια­βά­στε εδώ)

  • Δελ­τίο Τύ­που (δεί­τε εδώ)
  • Ερ­γα­λειο­θή­κη με έντυ­πες και ψη­φια­κές εφαρ­μο­γές (δεί­τε εδώ)
  • Πρω­τό­τυ­πο οπτι­κο­α­κου­στι­κό υλι­κό (δεί­τε τα βί­ντεο εδώ)
  • Ρα­διο­φω­νι­κό Spot (θα το βρεί­τε εδώ)
Προηγούμενο άρθροΟ Θανάσης Πετσάλης-Διομήδης και ο ρεαλισμός του ιστορικού μυθιστορήματος (του Βαγγέλη Χατζηβασιλείου)
Επόμενο άρθρο“Οι Γερμανοί”, όταν το παρελθόν γίνεται παρόν (γράφει η Δήμητρα Ρουμπούλα)

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ