του Φίλιππου Φιλίππου
Πριν λίγες μέρες, έφυγε πρόωρα από τη ζωή ο αγαπημένος φίλος Φίλιππος Πυκνής, εκδότης του οίκου Νάρκισσος. Γεννήθηκε στα μέσα της δεκαετίας του 1950 και είχε καταγωγή από τη Χίο. Είχε σπουδάσει οικονομικά στη Βιομηχανική Σχολή της Θεσσαλονίκης και ως νεαρός είχε περάσει από μια μαοϊκή οργάνωση. Τον γνώρισα τη δεκαετία του 1980, υπάλληλο στα Νέα Σύνορα του Λιβάνη. Αργότερα εργάστηκε στον οίκο Γνώση και στις εκδόσεις Παπαδόπουλος. Το 2001, έχοντας αποκτήσει μεγάλη πείρα στο χώρο των εκδόσεων, δημιούργησε τον οίκο Νάρκισσος, όπου έβγαλε σπουδαία βιβλία –λογοτεχνία, ιστορία, βιογραφίες–, κυρίως ξένων συγγραφέων (Ουγκό, Τουέιν, Φλομπέρ, Ντόιλ), και ενδιαφέρουσες συλλογές χριστουγεννιάτικων και πασχαλινών ιστοριών.
Κάθε χρόνο ο Φίλιππος έκανε διακοπές στη Χίο μαζί με τη σύζυγό του, την εκ Ρωσίας Λώρα –ήταν μαζί 32 χρόνια– και όπως μου είχε εκμυστηρευτεί σχεδίαζε να μεταβιβάσει τον Νάρκισσο σε άλλον. Ήταν υγιής και μάλιστα συχνά έπαιρνε μέρος σε μαραθώνιους αγώνες δρόμου, όπου παρά την ηλικία του τερμάτιζε ανάμεσα στους πρώτους δρομείς. Έμενε στο Κουκάκι και έκανε προπονήσεις στο Ζάππειο και στο Παναθηναϊκό Στάδιο. Στις 27 Αυγούστου μου τηλεφώνησε από το κινητό του, βρισκόταν στο Λαϊκό νοσοκομείο, όπου έκανε θεραπεία για λέμφωμα, μια ασθένεια που οδηγεί γρήγορα στον θάνατο. «Θέλω να πάω να πεθάνω στο σπίτι μου», μου είπε. Οι γιατροί όμως δεν τον άφηναν να φύγει κι αυτός δεν μπορούσε να κάνει τίποτα.
Τις επόμενες μέρες τον έπαιρνα στο κινητό του, αλλά δεν το σήκωνε. Ανησυχούσα. Ένας φίλος εκδότης μου τηλεφώνησε τη Δευτέρα 16 του μηνός και με ενημέρωσε: Ο Φίλιππος πέθανε. Το πληροφορήθηκε από μια ανάρτηση στο FB. Την Τρίτη, άλλος φίλος δημοσιογράφος, τον οποίο ενημέρωσα για το θλιβερό γεγονός, μου έστειλε με τη σειρά του ένα ενημερωτικό ιμέιλ: έγινε αποτέφρωση.
Είμαστε θνητοί, ας μην το ξεχνάμε αυτό.
Αντίο, φίλε!
Αναπαύσου εν ειρήνη.
