γράφει ο Γιώργος Δρίτσας
Είναι φορές που οι λέξεις ανασκαλίζουν γνώριμα εδάφη και πλάθουν πάνω σ’ αυτά εικόνες για πράγματα που θα έρθουν, ήρθαν ή δεν θα έρθουν ποτέ. Τότε είναι που ξεκλειδώνει αλχημικά ο χρόνος και γίνεται ένα διαπερατό στίγμα μέσα στον κόσμο. Ένα στίγμα γεμάτο σύμβολα, μαγικές εικόνες και ξόρκια για κάτι που δεν βρίσκεται απαραίτητα στη σφαίρα του άμεσου πραγματικού αλλά στον μύθο που πλάθει η αντίληψη, κάθε φορά που δεν μπορεί να δει καθαρά πίσω από τα φαινόμενα.
Αναμειγνύοντας τους δικούς του αυτούς μύθους, μέσα από λέξεις καρφιά και ξεχασμένα ευαγγέλια, ο Γιώργος Χ. Ζαχαρόπουλος στην πρώτη του ποιητική συλλογή, Αγρός αίματος (εκδ. Ο Μωβ Σκίουρος, Αθήνα 2024), συναινεί σε μια νέα σχεδόν θρησκευτική βίωση. Με μουσικούς τόνους gothic, folk και θα πρόσθετα και ίσως με μια εσάνς από black metal, τα σύντομα ποιήματα της συλλογής πορεύονται στα δικά τους σπάργανα του κόσμου, τα σπάργανα του ίδιου του συγγραφέα, ο οποίος παίρνοντας αυτή την τόσο γνώριμη εικόνα από την Καινή Διαθήκη, δηλαδή την αυτοχειρία του Ιούδα στον «αγρό αίματος», καταγράφει με σκωπτικούς στίχους και σχέδια την πραγματική ιστορία του κόσμου.
Πιο συγκεκριμένα, ήδη από το πρώτο ποίημα με τον χαρακτηριστικό τίτλο, «Κοσμογονία», η αποτρόπαια εικόνα ενός λάγνου πιστού που γλείφει μια εικόνα, είναι ακριβώς ο τρόπος που θα έπρεπε να ξεκινάει κάθε κοσμογονία, με το ίδιο παράδοξο της πίστης. Στο τέλος, εξάλλου, αυτό που μένει είναι η ζωή, η ζωή πριν τον θάνατο. Ο ποιητής στη τελική είναι προορισμένος να «συντάσσει κηδειόχαρτα» («Αυτοπορτραίτο»).
Η σωτηρία δεν θα έρθει· εξάλλου, η μεταθανάτια ζωή είναι μια επιλογή χωρίς τέλος και το τέλος της ζωής μέσα στο κόσμο δεν χρειάζεται επανάληψη («Μπάρτλεμπυ επί Τριβωνιανού»). Αφού, μέσα στο βαθύ της στομάχι κρύβεται η απόγνωση και η επιλογή για να την ηθελημένη αποφυγή της φαίνεται σαν προτιμάται («Αγρός αίματος»).
Κλείνοντας, ο ποιητής, τόσο μέσα από τα ποιήματα όσο και με τα σχέδιά του, πλάθει ένα δικό του γνωστικό ευαγγέλιο. Ένα ευαγγέλιο που δε χαρίζει χώρο σε άσκοπες αισιοδοξίες και εξίσου άσκοπα μεταφυσικά στολίδια αλλά στον κόσμο του θανάτου.
(Γιώργος Χ. Ζαχαρόπουλος, Αγρός αίματος, εκδ. Ο Μωβ Σκίουρος, Αθήνα 2024)
