της Αλεξάνδρας Χαΐνη
Βιβλία που έφεραν για πρώτη φορά στο φως τη φρίκη του πολέμου, αλλά και ερωτικά πάθη χωρίς φραγμούς· βιβλία βίαια που προκάλεσαν και τα ίδια πόνο σε όσους και όσες τα διάβασαν· βιβλία που αποδόμησαν την ευρέως αποδεκτή εικόνα του κόσμου μας. Βιβλία που σόκαραν όταν εκδόθηκαν, που διασύρθηκαν, ακόμη και απαγορεύτηκαν. Βιβλία που μας έκαναν -μας κάνουν– να δούμε τα πράγματα αλλιώς.
Ο γνωστός εκδοτικός οίκος Penguin, με αφορμή την επέτειο των ενενήντα χρόνων λειτουργίας του, θυμίζει στις αναγνώστριες και στους αναγνώστες του, εννέα από τα σημαντικότερα βιβλία που εξέδωσε τα τελευταία χρόνια και ανήκουν στις παραπάνω κατηγορίες: βιβλία που ξεπέρασαν τα όρια της εποχής τους, προκαλώντας αντιπαραθέσεις και αλλεπάλληλες συζητήσεις και ωστόσο, κόντρα σε όλους και όλα, συνεχίζουν να εκδίδονται και να διευρύνουν το κοινό τους.
Την επιλογή έκανε ο Simon Prosser, διευθυντής της σειράς Hamish Hamilton της Penguin και εκδότης συγγραφέων όπως η Zadie Smith, η Bernardine Evaristo και η Arundhati Roy. Πρόκειται για μια λίστα ιδιαίτερη (που βέβαια χωράει πολλά βιβλία ακόμη), η οποία αποκτά ακόμη μεγαλύτερη αξία στην παρούσα συγκυρία με τις απαγορεύσεις βιβλίων, και τη λογοκρισία που επιβάλλεται σε βιβλιοθήκες, σχολεία και εκπαιδευτικά ιδρύματα στην άλλη άκρη του Ατλαντικού, κυρίως.
Το σοκ του νέου βλέμματος
«Ways of Seeing» (1972) | John Berger
Το βιβλίο: Μια τηλεοπτική σειρά του 1972, που στη συνέχεια έγινε βιβλίο, είναι η πρώτη επιλογή του Prosser. To βιβλίο, εξηγεί, αναθεωρεί ριζικά τον τρόπο που βλέπουμε τα πράγματα. Ακόμη και η μορφή του -αποτελεί συνεργασία 5 ανθρώπων, με 7 κείμενα που μπορούν να διαβαστούν με οποιαδήποτε σειρά-, είναι καινούργια, φρέσκια. Η μίξη κειμένου-εικόνας σε συνδυασμό με το μοντέρνο ντιζάιν έγραψαν ιστορία. Για τη συγγραφέα και κριτικό Olivia Laing, το «Ways of Seeing» ήταν ένα όχημα που μετέφερε και διέχεε παγκοσμίως στο «σύστημα», «ηλεκτρισμένες νέες απόψεις – όπως τον φεμινισμό σε αντίστιξη ειδικότερα με το ανδρικό βλέμμα». Για τον Prosser είναι «ένα επαναστατικό βιβλίο» στο οποίο επιστρέφει συχνά.
Ο συγγραφέας: Ο John Berger (1926-2017) ήταν Βρετανός συγγραφέας, ζωγράφος, σεναριογράφος, κορυφαίος θεωρητικός της τέχνης και διανοούμενος. Μετά τη θητεία του στο στρατό (1944-46), παρακολούθησε τις Σχολές Καλών Τεχνών Chelsea School of Art και Central School of Art του Λονδίνου και στα τέλη της δεκαετίας του ’40 άρχισε να εκθέτει σε μικρές γκαλερί του Λονδίνου ως ζωγράφος. Λίγο αργότερα εμφανίστηκε με κριτικά άρθρα του στο περιοδικό «New Statesman», υιοθετώντας μια ριζοσπαστική, μαρξιστική όσο και ουμανιστική προσέγγιση του μοντερνισμού. Τα μυθιστορήματά του, πρωτότυπα σε μορφή και με ιστορική και πολιτική διεισδυτικότητα, αντλούν τα θέματά τους από τον κόσμο της τέχνης και του κριτικού του πνεύματος. Το 1972 κέρδισε το Booker Prize και χάρισε το μισό χρηματικό ποσό του επάθλου στο Βρετανικό κίνημα των Μαύρων Πανθήρων. Προτάθηκε για το ίδιο βραβείο και το 2008. Πέθανε στο σπίτι του στο Παρίσι, στις 2 Ιανουαρίου 2017, σε ηλικία 90 ετών.
INFO: Το βιβλίο του John Berger «Η Εικόνα και το Βλέμμα», κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μεταίχμιο, σε μετάφραση Ειρήνης Σταματοπούλου.
Το σοκ του ολέθρου
«Hiroshima» | John Hersey (1946)
Το βιβλίο: Ενώ οι συμμαχικές χώρες γιόρταζαν το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, οι πραγματικές διαστάσεις της καταστροφής από την επίθεση των Ηνωμένων Πολιτειών στη Χιροσίμα, ήταν ακόμη άγνωστες. Η περιγραφή του John Hersey για την έκρηξη της ατομικής βόμβας και τις επιπτώσεις της γέμισε ένα ολόκληρο τεύχος του περιοδικού New Yorker τον Αύγουστο του 1946. Τον Νοέμβριο της ίδιας χρονιάς, ο ιδρυτής της Penguin, Allen Lane, πήρε τα δικαιώματα να εκδώσει το κείμενο σε βιβλίο στη σειρά για τα Διεθνή Γεγονότα. Η γραφή του Hersey, που συνδύαζε την αφήγηση με το ρεπορτάζ, εντυπωσίασε το αναγνωστικό κοινό και θεωρείται ως πρώτο δείγμα του κινήματος της Νέας Δημοσιογραφίας (New Journalism) που κυριάρχησε στην Αμερικάνικη λογοτεχνία του ’60 και του ’70.
Ο συγγραφέας: Ο John Hersey (1914-1993) ήταν Αμερικανός βραβευμένος συγγραφέας, μυθιστοριογράφος, και δημοσιογράφος που έγινε περισσότερο γνωστός για τα «ντοκουμενταρισμένα» μυθιστορήματά του, ιδιαίτερα για τις καταστροφές του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Γεννήθηκε στη Κίνα. Το 1924 η οικογένειά του επέστρεψε στις ΗΠΑ. Το 1936, μετά την αποφοίτησή του από το Yale και το Cambridge, άρχισε να εργάζεται ως δημοσιογράφος. Σταθμός του έργου του ήταν το «A Bell for Adano» με το οποίο κέρδισε το 1945 το Pullitzer Μυθοπλασίας. Πέθανε σε ηλικία 78 ετών στο Κι Γουέστ της Φλόριντα. Το 2007 τα ταχυδρομεία των ΗΠΑ τον συμπεριέλαβαν σε μια γραμματοσήμων με τους πέντε καλύτερους Αμερικανούς δημοσιογράφους του 20ου αιώνα.
INFO: Το βιβλίο του John Hersey «Χιροσίμα» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Σάλτο. Μετάφραση Κάλλιστος Β.
Το σοκ του ολοκληρωτισμού
«Nineteen Eighty–Four | George Orwell (1949)
Το βιβλίο: Ένα από τα πιο διάσημα μυθιστορήματα του 20ου αιώνα, το «1984», είναι το τρομακτικό όραμα ενός ολοκληρωτικού μέλλοντος όπου οι πάντες και τα πάντα είναι δέσμιοι ενός τυραννικού καθεστώτος. Ένα δυστοπικό αριστούργημα «που καθήλωσε αναγνώστες ανεξαρτήτως πολιτικών πεποιθήσεων», γράφει ο Prosser, σημειώνοντας ότι η επιτυχία του συνεχίστηκε όταν βγήκε και σε χαρτόδετη έκδοση το 1954. «Παρόλο που μπορεί να σόκαρε κάποιους αναγνώστες της εποχής, καθώς παρουσίαζε μια τρομαχτική όψη του κοντινού μέλλοντος, το “1984” συνεχίζει να συγκινεί τις νέες γενιές που βλέπουν πολλά κοινά με τον κόσμο γύρω τους.»
Ο συγγραφέας: Ο George Orwell (πραγματικό όνομα Eric Arthur Blair, 1903-1950) γεννήθηκε στην Ινδία. Η οικογένειά του μετακόμισε στην Αγγλία το 1907, και το 1917 ο Orwell έγινε δεκτός στο Eton. Την περίοδο 1922-1927 υπηρέτησε ως μέλος της Αυτοκρατορικής Αστυνομίας Ινδιών στη Βιρμανία, από όπου εμπνεύστηκε το πρώτο του μυθιστόρημα «Μέρες της Μπούρμα» (1934). Ακολούθησαν πολλά χρόνια ανέχειας και διάφορες δουλειές, στο Παρίσι και στο Λονδίνο, που αποτυπώνονται στο «Down and Out in Paris and London» (1933). Πολέμησε στον εμφύλιο της Ισπανίας με το μέρος των Δημοκρατικών και τραυματίστηκε, εμπειρίες που περιγράφει στο «Φόρος τιμής στην Καταλωνία». Το 1938 εισήχθη σε σανατόριο και από τότε δεν ανένηψε ποτέ εντελώς. Στο Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο εργάστηκε στην Ανατολική Υπηρεσία του BBC. Πέθανε στο Λονδίνο το 1950.
INFO: Η πιο πρόσφατη (2020) έκδοση στα ελληνικά του βιβλίου του George Orwell «1984», είναι των εκδόσεων Μίνωας, σε μετάφραση Αλέξη Καλοφωλιά.
Το σοκ του πολέμου
«Refugees 1960» | Kaye Webb και Ronald Searle (1960)
Το βιβλίο: Το 1960, 15 χρόνια μετά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, υπήρχαν ακόμη 110.000 πρόσφυγες, οι οποίοι αναζητούσαν ασφάλεια και σταθερότητα. Η Kaye Webb, εκδότρια των Puffin Books και ο γνωστός σκιτσογράφος σύζυγός της Ronald Searle, προσκλήθηκαν από τον Ύπατο Αρμοστή του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες να επισκεφθούν στρατόπεδα προσφύγων ανά την Ευρώπη και να μεταφέρουν όσα είδαν σε μια προσπάθεια να ευαισθητοποιηθεί η κοινή γνώμη και οι ιθύνοντες για το θέμα. Το αποτέλεσμα ήταν μια συγκινητική αναφορά, που συγκέντρωσε εκατομμύρια λίρες οι οποίες δόθηκαν για τη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης των προσφύγων στα στρατόπεδα. Η αναφορά, εκτός από τα κείμενα της Webb, περιλαμβάνει και 40 σχέδια του Searle.
Οι συγγραφείς: Η Kaye Webb (1914–1996), ήταν Βρετανίδα εκδότρια και δημοσιογράφος. Θεωρείται «ιδιαίτερα επιδραστική εκδότρια παιδικών βιβλίων» και «πρωτοπόρος στη χάραξη επιτυχημένων στρατηγικών». Έλαβε το βραβείο Eleanor Farjeon για τα παιδικά βιβλία το 1970. Το 1948 παντρεύτηκε τον Ronald Searle (1920-2011), καλλιτέχνη, σατιρικό σκιτσογράφο, γλύπτη και σχεδιαστή, γνωστό ενδεχομένως κυρίως για το κόμικ του «St Trinian’s School» που ξεκίνησε το 1941 στο περιοδικό Lilliput.
INFO: Το βιβλίο «Refugees 1960. A Report in Words and Drawings by Kaye Webb and Ronald Searle» δεν υπάρχει στα ελληνικά και δεν έχει επανεκδοθεί από το 1960.
Το σοκ της ερωτικής επιθυμίας
«Lady Chatterley’s Lover» | D. H. Lawrence (1960)
Το βιβλίο: «Γεννήθηκα το 1963 και ήμουν τυχερός που στην εφηβεία μου ανακάλυψα στη βιβλιοθήκη των γονιών μου ένα αντίγραφο του “Ο Εραστής της Λαίδης Τσάτερλι”» γράφει ο Prosser και προσθέτει: «Δεν σοκαρίστηκα από το υποτίθεται εμπρηστικό μυθιστόρημα του D. H. Lawrence, ούτε και οι γονείς μου πιστεύω – όμως είμασταν προϊόν των κοινωνικών αλλαγών της δεκαετίας του ’60.» Για τη γενιά των παππούδων του -το βιβλίο εκδόθηκε το 1960- τα πράγματα ήταν αλλιώς: «Τον Αύγουστο του 1960, όσο βρισκόταν ακόμη στην Ισπανία, ο ιδρυτής της Penguin Allen Lane, έλαβε ένα επείγον τηλεγράφημα από τους συναδέλφους του: “ΕΠΙΚΕΙΜΕΝΗ ΝΟΜΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ STOP ΣΥΜΒΟΥΛΗ ΑΜΕΣΗ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ”». «Ο εραστής της Λαίδης Τσάτερλι» αντιμετώπιζε κατηγορίες βάσει του Νόμου περί Άσεμνων Εκδόσεων του 1959, γεγονός που οδήγησε σε μια από τις πιο διάσημες λογοτεχνικές δίκες όλων των εποχών. Για να αποφύγει την καταδίκη, η Penguin έπρεπε να αποδείξει ότι το έργο είχε λογοτεχνική αξία. Έφερε οπότε μάρτυρες από όλους τους χώρους: από τον συγγραφέα E.M. Forster μέχρι τον Επίσκοπο του Γούλγουιτς για να υποστηρίξουν την υπόθεσή της. Όταν το δικαστήριο αποφάνθηκε υπέρ της, έβγαλε και δεύτερη έκδοση, η οποία πούλησε περισσότερα από 3 εκατομμύρια αντίτυπα μέσα σε έναν χρόνο. Το τελευταίο μυθιστόρημα του Lawrence, περιγράφει με γλαφυρότητα την ένταση και τη γοητεία ενός παράνομου πάθους και της καταπιεσμένης επιθυμίας στη βιομηχανική Αγγλία μετά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Ο συγγραφέας: Ο David Herbert Lawrence (1885-1930) γεννήθηκε στο Ίστγουντ του Νότινγκχαμσαϊρ. Δημοσίευσε το πρώτο του μυθιστόρημα το 1911. Πολυταξιδεμένος, έζησε στην Ιταλία, την Αυστραλία και την Κεντρική Αμερική, για να εγκατασταθεί τελικά στη Γαλλία. Είναι γνωστός κυρίως για τα μυθιστορήματά του «Γιοι και Εραστές», «Το Ουράνιο Τόξο», «Ερωτευμένες γυναίκες», «Ο εραστής της λαίδης Τσάτερλι», όπου καταγγέλλει το βιομηχανικό πολιτισμό και τα πουριτανικά ήθη της εποχής του. Σήμερα, θεωρείται κλασικός συγγραφέας, ενώ οι καινούργιες ερμηνείες των γραπτών του διαδέχονται η μία την άλλη. Η εξαιρετικά ενδιαφέρουσα αλληλογραφία του δημοσιεύτηκε το 1932 σε επιμέλεια του Aldus Huxley. Πέθανε στην Προβηγκία το 1930.
INFO: Το βιβλίο του D. H. Lawrence «Ο εραστής της Λαίδης Τσάτερλι» κυκλοφορεί σε νέα έκδοση από το Μεταίχμιο σε μετάφραση Γιώργου Τζήμα.
Το σοκ της πατριαρχίας
The Handmaid’s Tale | Margaret Atwood (1985)
Η δυστοπική λογοτεχνία χρησιμοποιείται συχνά για να εξερευνήσει σοκαριστικές ιδέες. Το διάσημο μυθιστόρημα της Margaret Atwood, στο οποίο γυναίκες σε αναπαραγωγική ηλικία υποχρεώνονται να γεννήσουν παιδιά, είναι ένα τέτοιο παράδειγμα. Το βιβλίο προκάλεσε έντονες συζητήσεις σχετικά με τις πατριαρχικές τακτικές, την υποταγή των γυναικών και τον ρόλο της θρησκείας και της πολιτικής στην περεταίρω καταπίεσή τους. «Η αναγνωρίσιμη πλέον εικόνα των θεραπαινίδων με τους κόκκινους και άσπρους μανδύες, έχει μετατραπεί σε σύμβολο αντίστασης στον πολιτικό ολοκληρωτισμό και την καταπίεση, ειδικά όταν πρόκειται για τα αναπαραγωγικά δικαιώματα. Ήταν ένα από τα δυστοπικά μυθιστορήματα που επέστεψαν στις λίστες των ευπώλυτων εν όψει των Αμερικανικών εκλογών» αναφέρει ο Prosser.
H συγγραφέας: Η Margaret Atwood γεννήθηκε στην Οτάβα του Καναδά το 1939. Πέρασε τα παιδικά της χρόνια στο βόρειο Οντάριο και το Κεμπέκ, κι άρχισε να γράφει σε ηλικία πέντε χρόνων «διδακτικά θεατρικά έργα, ποιήματα, εικονογραφημένες ιστορίες κι ένα ημιτελές μυθιστόρημα». Σπούδασε στο πανεπιστήμιο του Τορόντο και πήρε Masters από το Radcliff College. Έχει γράψει περισσότερα από 40 μυθιστορήματα, ποιήματα, παιδικά βιβλία και δοκίμια. Κατά τη διάρκεια της συγγραφικής της καριέρας έχει βρεθεί υποψήφια ή έχει τιμηθεί με πολλά βραβεία στον Καναδά και στο εξωτερικό, όπως το Premio Mondello (1997), το Commonwealth (1987, 1994), το Booker (1989, 1996, 2000, 2003, 2005, 2007), και το Orange (2001, 2004). Τα βιβλία της έχουν μεταφραστεί σε περισσότερες από 40 γλώσσες και συγκαταλέγεται στις σημαντικότερες πεζογράφους και κριτικούς του Καναδά.
INFO: Το βιβλίο της Margaret Atwood, «Η ιστορία της θεραπαινίδας» κυκλοφορεί από τις εκδόδεις Ψυχογιός σε μετάφραση Αύγουστου Κορτώ. Επίσης από τον Ψυχογιό κυκλοφορεί και το ομώνυμό «Η ιστορία της θεραπαινίδας σε κόμικς». Το 2017, η πλατφόρμα Hulu πρόβαλε τη σειρά «The Handmaid’s Tale» με πρωταγωνίστρια την Elisabeth Moss, ο έκτος και τελευταίος κύκλος της οποίας προβλήθηκε μόλις στις ΗΠΑ.
Το σοκ της θρησκοληψίας
«The Satanic Verses» | Salman Rushdie (1988)
Το βιβλίο: Το μυθιστόρημα μαγικού ρεαλισμού που έγραψε ο Salman Rushdie το 1988 για δύο Ινδούς ηθοποιούς που επιβιώνουν από ένα τρομοκρατικό χτύπημα και προσπαθούν να κατανοήσουν τι συνέβη, κέρδισε το Βραβείο Whitbread και συμπεριλήφθηκε στη βραχεία λίστα για το Booker. Όμως η επιτυχία του επισκιάστηκε από την αμφισβήτηση που προκάλεσε στη συνέχεια: Η απεικόνιση του Ισλάμ και του Προφήτη Μωάμεθ στο μυθιστόρημα θεωρήθηκε βλάσφημη από τμήμα της ισλαμικής κοινότητας, προκαλώντας το κάψιμο βιβλίων, βίαιες διαδηλώσεις, βομβαρδισμούς αρκετών βιβλιοπωλείων, απαγόρευση κυκλοφορίας του βιβλίου σε διάφορες χώρες (ακόμη και στην Ινδία, όπου επετράπη μόλις το 2024) και την έκδοση θρησκευτικής εντολής από τον τότε Αγιατολάχ Ρουχολάχ Χομεϊνί του Ιράν για τη δολοφονία του Rushdie. Η βία κορυφώθηκε με την απόπειρα κατά της ζωής του τον Αύγουστο του 2022, γεγονός που τον ενέπνευσε να γράψει τα απομνημονεύματά του στο βιβλίο «Knife» που κυκλοφόρησε το 2024 («Μαχαίρι», Ψυχογιός).
Ο συγγραφέας: Ο Salman Rushdie γεννήθηκε στη Βομβάη το 1947, έζησε στην Αγγλία από το 1961 και το 2000 μετακόμισε στην Αμερική. Έχει γράψει 22 βιβλία. Για το μυθιστόρημά του «Τα παιδιά του μεσονυκτίου» το 1981 του απονεμήθηκε το Βραβείο Booker και το Best of the Booker. Στα περισσότερα βιβλία του η πλοκή εκτυλίσσεται στην Ινδία. Το έργο του χαρακτηρίζεται από την εξέταση των πολλών συνδέσεων, διαταραχών, και μεταναστεύσεων μεταξύ των ανατολικών και δυτικών πολιτισμών. Το 1983 εκλέχτηκε εταίρος της βρετανικής βασιλικής εταιρείας λογοτεχνίας και στη συνέχεια τιμήθηκε με την διάκριση του ταξιάρχη των τεχνών και των γραμμάτων της Γαλλίας το 1999. Το 2007 χρίστηκε ιππότης από την βασίλισσα Ελισάβετ Β´ για τις υπηρεσίες του στην λογοτεχνία. Το 2008, η εφημερίδα The Times του Λονδίνου, τον κατέταξε 13ο στον κατάλογο που συνέταξε για τους σπουδαιότερους 50 συγγραφείς από το 1945 και μετά. Από το 2000, ζει στις Ηνωμένες Πολιτείες όπου εργάζεται στο πανεπιστήμιο Έμορυ, ενώ έγινε και μέλος της Αμερικανικής Ακαδημίας Τεχνών και Γραμμάτων.
INFO: Το βιβλίο του Salman Rushdie «Σατανικοί στίχοι» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ψυχογιός σε μετάφραση Γιώργου-Ίκαρου Μπαμπασάκη.
Το σοκ της βίας
Trainspotting | Irvine Welsh (1993)
Το βιβλίο: Όσο κι αν οι δυστοπικές ιστορίες και ο μαγικός ρεαλισμός σηματοδότησαν τη συζήτηση και την αντιπαράθεση στον 20ο αιώνα, άλλο τόσο το έκαναν και τα βιβλία που ασχολήθηκαν με τον πραγματικό κόσμο και μάλιστα με αρκετά ωμό τρόπο. Όπως το «Trainspotting». Το εμβληματικό και καθοριστικό μυθιστόρημα του Irvine Welsh κυκλοφόρησε το 1993, διχάζοντας τους αναγνώστες. «Αρκετοί εκθείασαν τις βωμολοχίες, το σεξ, τη βία, την άκρατη χρήση ναρκωτικών στην διάλεκτο της Σκωτίας, ενώ άλλοι το είδαν ως αμοραλιστικό σε σχέση με την απεικόνιση των χρηστών ηρωίνης. Το βιβλίο αποδείχτηκε τόσο αμφιλεγόμενο που ενώ είχε φτάσει στη μακρά λίστα των Booker του 1993, αποσύρθηκε με συνοπτικές διαδικασίες από τη βραχεία, όταν δύο κριτές απείλησαν ότι θα εγκαταλείψουν τις θέσεις τους», αναφέρει ο Prosser.
Ο συγγραφέας: Ο Irvine Welsh γεννήθηκε το 1958 σε εργατική συνοικία του Εδιμβούργου όπου και πέρασε τα πρώτα χρόνια της ζωής του. Εκπαιδεύτηκε ως ηλεκτρολόγος και έκανε διάφορες δουλειές πριν εγκατασταθεί στο Λονδίνο όπου εργάστηκε στον δήμο ενώ σπούδαζε πληροφορική. Στη συνέχεια έκανε ΜΒΑ στο Εδιμβούργο, μια περίοδο που όπως έχει παραδεχτεί, έκανε χρήση ναρκωτικών. Το πρώτο του βιβλίο, «Trainspotting», που εκδόθηκε το 1993, μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο και στο θέατρο με μεγάλη καλλιτεχνική και εμπορική επιτυχία. Ασχολείται, επίσης, με τη συγγραφή θεατρικών έργων και κινηματογραφικών σεναρίων καθώς και με τη δημοσιογραφία, έχοντας μόνιμη στήλη στην εφημερίδα «Daily Telegraph» και αρθρογραφώντας για το περιοδικό «Loaded» και την εφημερίδα «The Guardian”. Ζει στο Δουβλίνο.
INFO: Το βιβλίο του Irvine Welsh, «Trainspotting» κυκλοφορεί στα ελληνικά από τις εκδόσεις Οξύ σε μετάφραση Σόνιας Σαλίμπα. Επίσης το 1996, προβλήθηκε και στην Ελλάδα η ταινία «Trainspotting» σε σκηνοθεσία Dannny Boyle και με πρωταγωνιστή τον Ewan McGregor.
Το σοκ της εικόνας
Charlie and the Chocolate Factory | Roald Dahl (1964 / 2014 Modern Classics edition)
Το βιβλίο: Το τελευταίο βιβλίο της λίστας της Penguin δεν είναι από τα αναμενόμενα. «Μερικές φορές είναι το εξώφυλλο και όχι το περιεχόμενο του βιβλίου που προκαλεί διαμάχες» δίνει την απάντηση ο Prosser. Αναφέρεται στην νεότερη έκδοση (2014) του γνωστού παιδικού μυθιστορήματος του Roald Dahl, στην οποία η Penguin, σε μια προσπάθεια να προσελκύσει και πιο ενήλικες αναγνώστες, έχει αντικαταστήσει τα γνωστά παιδικά σκίτσα του Quentin Blake με τη φωτογραφία ενός ξανθού κοριτσιού που κάθεται στην αγκαλιά της μαμάς του, φορώντας ένα φτερωτό μπόα. Η έκδοση προκάλεσε σάλο και τέθηκε το ερώτημα κατά πόσο αυτή η εικόνα (creepy την αποκαλούν μεταξύ άλλων) αντανακλά τη δουλειά του συγγραφέα. Η Penguin δεν πτοήθηκε αλλά απάντησε ότι «στόχος της ενοχλητικής φωτογραφίας ήταν να δείξει ότι η δουλειά του Dahl εμπεριέχει τόσο το φως όσο και το σκοτάδι της ανθρώπινης ύπαρξης», ωστόσο στην πορεία το συγκεκριμένο εξώφυλλο μάλλον αποσύρθηκε.
Ο συγγραφέας: O Roald Dahl (1916-1990) γεννήθηκε από Νορβηγούς γονείς σε ένα χωριό της Ουαλίας. Ορφανός από πατέρα σε ηλικία δύο ετών, ο Roald φοίτησε στο περίφημο σχολείο του Ρέπτον. Λάτρης της περιπέτειας, έκανε αίτηση για μια θέση στη Shell, που το 1938 τον έστειλε στη σημερινή Τανζανία. Με την έκρηξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου κατατάχθηκε στη RAF. Παρά τον σοβαρό τραυματισμό του όταν το αεροπλάνο του έπεσε στη Λιβύη, υπηρέτησε ως μάχιμος πιλότος στην Ελλάδα και στη Μέση Ανατολή. O Dahl υπήρξε αντιφατική προσωπικότητα. Ήρωας πολέμου, φιλότεχνος, γενναιόδωρος, καλός οικογενειάρχης, αφοσιωμένος στα παιδιά του – αλλά και χαρτοπαίκτης, πότης, εριστικός κι αυταρχικός στις συναναστροφές του. Κανείς όμως δεν μπορεί να αμφισβητήσει το ταλέντο του, το σαρκαστικό χιούμορ του και την απρόβλεπτη φαντασία του.
INFO: Το βιβλίο του Roald Dahl, «Ο Τσάρλι και το εργοστάσιο της σοκολάτας», κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ψυχογιός, σε μετάφραση Τζένιας Καββαδία. Το 2005 το βιβλίο μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο με τον τίτλο «Ο Τσάρλι και το εργοστάσιο σοκολάτας», σε σκηνοθεσία Tim Burton και με πρωταγωνιστή τον Johnny Depp.