Έλενα Χουζούρη.
Συνήθως όσοι εμφορούνται – και το διαλαλούν και ρητά και γραπτά- από φιλελεύθερες δημοκρατικές απόψεις, δεν λένε μισές αλήθειες, σέβονται όλες τις απόψεις, γι αυτό και δεν διστάζουν, όταν χρειαστεί, να τις παραθέσουν. Σε αντίθεση, δηλαδή, όπως οι ίδιοι υποστηρίζουν, από τους στενόμυαλους αριστερούς που είτε λαικίζουν, είτε παρουσιάζουν τα πράγματα από τη μία και μοναδική σκοπιά των πεποιθήσεών τους. Πολύ περισσότερο, όταν οι φορείς αυτών των φιλελευθέρων απόψεων τυχαίνει να είναι και δημοσιογράφοι, δηλαδή να γνωρίζουν και τη δημοσιογραφική δεοντολογία επί πλέον, η οποία βασίζεται στην αντικειμενική παράθεση όλων των απόψεων, όταν μάλιστα αυτές κατατίθενται δημοσίως σε μια συνέντευξη τύπου. Έκπληξη λοιπόν προκαλεί η επιλεκτική παρουσίαση, στην φιλελεύθερη ATHENS VOICE, της μιας και μοναδικής άποψης κατά της ενιαίας τιμής του βιβλίου, η οποία ανάμεσα στις πολλές άλλες, εντελώς αντίθετές της, ακούστηκε στην πρόσφατη συνέντευξη Τύπου, την οποία έδωσαν η Εταιρεία Συγγραφέων, η Ένωση Ελληνικού Βιβλίου, ο Σύνδεσμος Εκδοτών Βιβλιοπωλών Αθήνας, o Σύνδεσμος Εκδοτών Βιβλίων και η Πανελλήνια Ομοσπονδία Εκδοτών Βιβλιοπωλών. Πώς μπορεί να εξηγηθεί αυτή η κάθε άλλο παρά αντικειμενική και δημοσιογραφικά δεοντολογική παρουσίαση; Μήπως ο δημοσιογράφος που κάλυψε τη συνέντευξη ήταν σχετικά άπειρος ώστε να μπερδευτεί και να μην γνωρίζει τι γίνεται συνήθως σ αυτές τις περιπτώσεις; Μήπως κάπου παράπεσαν οι απόψεις των άλλων φορέων; Γιατί ειλικρινά δεν θα ήθελα να πιστέψω ότι και η ATHENS VOICE άρχισε να υποκύπτει στο φάντασμα του λαικισμού και της ιδεολογικής στενομυαλιάς!
