του Σπύρου Κακουριώτη
Μνήμες. Με δύο αφιερώματα, στον ποιητή και τραγουδοποιό Τζιμ Μόρισον και στις πολιτικές παρεμβάσεις του Πιερ Πάολο Παζολίνι, κυκλοφορεί το καινούργιο τεύχος (65ο) του τετραμηνιαίου περιοδικού για την τέχνη και τη ζωή Mανδραγόρας. Μνημονεύοντας απόντες, που με το έργο τους παραμένουν πάντοτε παρόντες, το «Γράμμα της Σύνταξης» είναι αφιερωμένο στην προσωπικότητα του Μίκη Θεοδωράκη: Άνθρωποι σαν κι αυτόν, σημειώνεται, «εκφεύγουν του μέτρου. Κι ευτυχώς· για να υπενθυμίζουν το ανθρώπινο μεγαλείο που παραμένει αίτημα στον καιρό μας. Σε κάθε εποχή». Όμως το κεντρικό αφιέρωμα του καλού περιοδικού αφορά έναν απόντα εδώ και 50 χρόνια: τον παντοτινό μύθο του ροκ, τον ανατρεπτικό δημιουργό των Doors, James Douglas Morrison, για τον οποίο γράφουν και μεταφράζουν οι Χρήστος Γιαννακός, Σταύρος Μίχας, Θανάσης Μίχος, Βιβή Τουρόγιαννη. Στο αφιέρωμα περιλαμβάνονται βιογραφικά και πραγματολογικά στοιχεία, εκτεταμένα αποσπάσματα συνεντεύξεων, ποιήματα, αποσπάσματα από τα άγνωστα σημειωματάριά του, ημερολόγια της δίκης του στο Μαϊάμι το 1970 κ.ά., καθώς και μια αναφορά στον πρωτοπόρο στην Ελλάδα μελετητή του Μόρισον, Βλάση Γ. Ρασσιά. Ακόμη, στον φάκελο με τίτλο «O πολιτικός Πιερ Πάολο Παζολίνι» περιλαμβάνονται, σε μετάφραση Γιάννη Παππά, κείμενα και συνεντεύξεις του δολοφονημένου ιταλού δημιουργού, όπως το ποίημα «Το ΚΚΙ στους νέους», οι αμφιλεγόμενες παρεμβάσεις του το 1968 σε στρογγυλό τραπέζι που διοργάνωσε το περιοδικό Espresso, με τίτλο «Σας μισώ, αγαπητοί φοιτητές» και θέμα του την κριτική του Παζολίνι στο ογκούμενο, τότε, φοιτητικό κίνημα, καθώς και μια συνέντευξή του στον Jean Duflot, με τίτλο «Από τον σημερινό φασισμό… στις Στάχτες του Γκράμσι». Τις σελίδες του τεύχους συμπληρώνουν δοκίμια για τους Τάσο Πορφύρη, Ιάκωβο Καμπανέλλη, Κώστα Ταχτσή κ.ά., καθώς και ποικίλα ενδιαφέροντα κείμενα.
[ΜΑΝΔΡΑΓΟΡΑΣ, Μεγίστης Λαύρας 32, 104 44, Αθήνα, editorial@mandragoras-magazine.gr]
Συνέχειες. Έπειτα από «καραντίνα» ενός σχεδόν έτους, έκανε την εμφάνισή του Το Δέντρο, με ένα χορταστικό διπλό έντυπο τεύχος (234-235), «στη λογική της παγιωμένης συνήθειας του “βιβλιόφιλου” αναγνώστη να δεξιώνεται και το περιοδικό στην παραδοσιακή, μη ηλεκτρονική μορφή του», όπως τονίζει προλογικά το καλό περιοδικό. Το Δέντρο ανήκει στα περιοδικά εκείνα που συνεχίζουν «την έντυπη οδό και, μαζί με νεότερα στο ίδιο αισθητικό πλαίσιο, καλύπτουν ακόμα ικανό χώρο στους πάγκους των βιβλιοπωλείων», σημειώνεται. Σαλπίζοντας, λοιπόν, τη συνέχεια, το ανά χείρας τεύχος περιλαμβάνει ελληνικά και ξένα κείμενα, αφηγηματικά, δοκιμιακά, βιωματικά και ποιητικά, που συναπαρτίζουν ένα «σύνολο χρωματικό, με τις αναγκαίες μεταλλαγές ύφους και διαθέσεων». Ανάμεσά τους ξεχωρίζουν μια νεανική επιστολή του Θόδωρου Αγγελόπουλου από το Παρίσι, με αφορμή τη συμπλήρωση δέκα χρόνων από τον αδόκητο θάνατό του· μια «αισθησιακή μικροϊστορία» του Θανάση Βαλτινού, ένα «ηθογράφημα» του Βασίλη Βασιλικού, ένα αναστοχαστικό αυτοβιογραφικό κείμενο του Νίκου Αλιβιζάτου για τα χρόνια της χούντας, η αναφορά του Δημήτρη Ραυτόπουλου στην εκλιπούσα γαλλίδα εκπαιδευτικό και γλωσσολόγο σύζυγό του, καθώς και μια συνομιλία του με τους εκδότες του Δέντρου, και η ανάκληση εικόνων από το παρελθόν της σχέσης της με το καλό περιοδικό από τη Μυρσίνη Ζορμπά. Ακόμη, περιλαμβάνονται διηγήματα των Νικόλα Σεβαστάκη, Ισίδωρου Ζουργού, Αντώνη Καφετζόπουλου, Φαίδωνα Ταμβακάκη, Άρη Σφακιανάκη, Θόδωρου Γρηγοριάδη, Γιάννη Μπασκόζου, Αλέξη Σταμάτη, Μαρίας Γαβαλά, Βασιλικής Ηλιοπούλου, Μελίσσας Στοΐλη και Βαγγέλη Προβιά· τέλος, δοκιμιακά κείμενα των Γιάννη Πανούση για την αστυνομική λογοτεχνία, του Νίκου Βατόπουλου για τον κόσμο των παλιών βιβλίων, των Δημήτρη Καλοκύρη και Δημήτρη Δεληολάνη για τον δεσμό Εουτζένιο Μοντάλε και Μαργαρίτας Δαλμάτη, του Δήμου Αβδελιώδη για τη «Γυναίκα της Ζάκυθος» του Σολωμού. Εν ολίγοις, ένα τεύχος που συναντά τον αναγνώστη του με μια γερή σοδειά στις σελίδες του.
[ΤΟ ΔΕΝΤΡΟ, Τζ. Αλεβιζάτου 82, 156 69, Παπάγου, 210-380.46.30, dentromag@yahoo.gr]
Αποχαιρετισμοί. Προτάσσοντας έναν «Αποχαιρετισμό στο χαρτί και στο μελάνι…» κυκλοφόρησε το (κυριολεκτικά) τελευταίο διπλό τεύχος της περιοδικής έκδοσης πολιτισμού Οροπέδιο, συμπληρώνοντας δεκαπέντε έτη συνεχούς κυκλοφορίας και 24 τεύχη. Στα λίγα προλογικά λόγια, οι συντελεστές του καλού περιοδικού δηλώνουν πως «εγκαταλείπουμε με λύπη “το χαρτί και το μελάνι” και περνάμε στη Νέα Εποχή της Τεχνολογίας. Δεν αναλύουμε τις αιτίες. Εύκολα αντιλαμβάνονται οι αναγνώστες και οι φίλοι μας τους λόγους που μας οδηγούν σε μια τέτοια απόφαση». Στις σελίδες του τεύχους 23-24, που εκ των πραγμάτων καθίσταται συλλεκτικό, ξεχωρίζει το εκτενές αφιέρωμα στον ποιητή Κώστα Ροδαράκη (αυτοπροσωπογραφία του οποίου κοσμεί το εξώφυλλο), ενώ ακολουθούν σελίδες για την ελληνική και μεταφρασμένη ποίηση και διήγημα, αλλά και σύντομα μελετήματα για τον Παπαδιαμάντη και τον Η. Χ. Παπαδημητρακόπουλο, το σινεμά του Πιερ Πάολο Παζολίνι, βιβλιοκριτικές κ.ά. Αφού ευχαριστήσουν συνοδοιπόρους και υποστηρικτές αυτής της δεκαπεντάχρονης πορείας, οι συνεργάτες του Οροπέδιου διαβεβαιώνουν τους αναγνώστες πως «θα μας λείψει η μυρωδιά του χαρτιού και του μελανιού. Ωστόσο, μια καινούργια μέρα ξημερώνει» και υπόσχονται: «Από την επόμενη άνοιξη και πάλι μαζί».
[ΟΡΟΠΕΔΙΟ, Καστοριάς 10, 173 42, Αγ. Δημήτριος, 210-991.50.43, oropedio@gmail.com]
