της Κυριακής Μπεϊόγλου
«Βρίσκομαι σίγουρα κάπου όπου το τοπίο αλλάζει συνέχεια και, όποτε ανοίγω τα παράθυρα, βλέπω πότε ανατολή και πότε δύση. Άλλοτε βλέπω λίμνες, βουνά, πλατείες, λατομεία, θάλασσες κι άλλοτε γκρεμούς, ερήμους, δάση, κρατήρες ηφαιστείων, ποτάμια και στέπες… όποτε κοιτάζω έξω, είναι διαφορετικές εποχές. Το μεγαθήριο είναι διαρκώς περιστρεφόμενο, με κατακόκκινο χρώματα στην πρόσοψή του. Οι χώροι του μυρίζουν γιασεμί και είναι φτιαγμένο από υλικά φιλικά προς το περιβάλλον. Επίσης ανασαίνει. Αντιδρά σε ερεθίσματα. Έχει σφυγμό. Πρόκειται για έναν ζωντανό πύργο, που, αν ακουμπήσεις το αυτί σου στους εξωτερικούς τοίχους του κι έχει ησυχία, ακούς τους παλμούς της καρδιάς του.»
Μένει στον κόκκινο ουρανοξύστη. Δεν ξέρει που βρίσκεται. Κανείς δεν ξέρει. Παρέχει ψυχολογική υποστήριξη στους ενοίκους των 50 ορόφων. Είναι ένας ουρανοξύστης-σταθμός. Μένουν εκεί όσοι πεθαίνουν και περιμένουν τη σειρά τους για την κόλαση ή τον παράδεισο. Είναι η ψυχολόγος, η ηρωίδα του βιβλίου «Οι απείθαρχοι» της Σεμίνας Διγενή, που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Κάκτος. Ένα έξυπνο μυθιστόρημα που θα μπορούσε να γίνει μία εξαιρετικής πλοκής ταινία του φανταστικού.Σε αυτό το κτίριο έχει μαζευτεί η αφρόκρεμα της τέχνης και της διανόησης. Και έχουν μπει όλοι μαζί στις σελίδες ενός βιβλίου.
Με συγγραφική άνεση και λογοτεχνική ορμή η Σ.Διγενή παρακολουθεί τη ζωή των γειτόνων της. Τους ψυχαναλύει και ψυχαναλύεται μαζί τους. Ο Φιλεύσπλαχνος Γ. και η Ευγενική Κ. Ο Μπόουι με τον κεραυνό στο μέτωπο και το δεξί μάγουλο που την πάει μια βόλτα σε συναυλίες και περιοχές της ζωής του. Ο Προυστ που μένει κάτω από την Μαρίκα Κοτοπούλη, την θαυμάζει και τον θαυμάζει. Ο πατέρας της ηρωίδας που συνηθίζει να κάνει παρέα με τον Σαραμάγκου. Η Μονρόε που φτιάχνει υπέροχη μπουγιαμπέσα και αγαπά τη Σιμον Σινιορέ. Ο Ρολάν Μπαρτ που περνάει θαυμάσια με την Μαρίκα Νίνου. Ο Ρόμπιν Γουιλιαμς που αποζητά την τρυφερότητα στον ήλιο των νησιών μας. Όλοι κοντά. Και η «ψυχολόγος» συνεχίζει να περιπλανιέται στον κόκκινο ουρανοξύστη ψάχνοντας την καλύτερη παρέα: Από τον Χιτσκοκ και τον Χέμινγουεϊ μέχρι τον Τζον Γουέιν και την Γκρέτα Γκάρμπο.
Η εκρηκτική φαντασία της Σεμίνας Διγενή πλέκει ένα δίκτυο γνωριμιών αταίριαστων στο άκουσμα τους αλλά εξαιρετικά ενδιαφέρον καθώς ανοίγει πότε σοβαρούς και πότε χιουμοριστικούς διάλογους μεταξύ τους. Είναι σαφές ότι έχει μελετήσει ενδελεχώς τη ζωή και το έργο του κάθε προσώπου. Το ασανσέρ του ουρανοξύστη δεν είναι τίποτα άλλο από ένα όχημα που της επιτρέπει να μεταφέρεται μέσα στις διακλαδώσεις της μνήμης και της Ιστορίας ώστε να τους φέρνει κοντά της. Σε περίεργες διατάξεις και συμμαχίες.
Οι στάσεις της όμως στα βαθύτερα επίπεδα του δικού της εαυτού είναι αυτές που έχουν μεγαλύτερο ενδιαφέρον. Εκεί, με ένα λογοτεχνικό νυστέρι εμβαθύνει στα υπαρξιακά ερωτήματα της ανθρώπινης υπόστασης.
«Όλοι εδώ προσπαθούν να συγχωρούν και να μην κρατούν κακίες, γιατί συμφωνούμε ότι κανείς μας δεν είναι αμαρτωλός κι ότι όλα τα στραβά και τα ανάποδα που μας συνέβησαν ή ταν αποτέλεσμα παραστρατημένης αγάπης. Σε εμένα, πάντως, αρέσει πολύ να με παρακολουθώ να ξαναγίνομαι όλα τα πρόσωπα της ιστορίας μου. Να είμαι αυτή που αγάπησε με τρέλα ότι δεν έπρεπε να αγαπήσει. Που ήταν εγωίστρια, πονώντας πολύ , που μίσησε, που εκδικήθηκε με τους πιο αστείους τρόπους, που υπήρξε λαίμαργη σαν να μην υπάρχει αύριο, φιλήδονη από πείσμα, νωθρή με άποψη, σπάταλη χωρίς λόγο. Όπως οι περισσότεροι δηλαδή.»
Βρήκα εξαιρετική την «συνάντηση» του ποιητή Κώστα Βάρναλη με τον Τόμας Μαν και τον Φλωμπέρ. Από αυτήν την συνάντηση φαίνεται να προκύπτει η «Ανυπακοή» που αντιστέκεται σε όσους θέλουν να καθορίσουν την μοίρα των ανθρώπων. Οι ένοικοι των ορόφων του Επανασχεδιασμού, των Τραυμάτων, των Αυτοκτονιών, της Εντροπίας, του Τίποτε, του Παιδικού Εαυτού, των Πειραμάτων, του Ρετιρέ της Λήθης, μπορεί να είναι διάσημοι για την προσωπικότητα και το έργο τους, μπορεί όλοι μαζί να αποτελούν την παγκόσμια κληρονομιά της ανθρωπότητας, αλλά η συγγραφέας του βιβλίου δεν σταματά να θυμίζει πως πάνω από όλα είναι ανθρώπινα πλάσματα με αδυναμίες, πλάσματα όμοια με τον καθένα μας.
Οι «Απείθαρχοι» της Σεμίνας Διγενή είναι ένα βιβλίο που κυλά με εξαιρετικό καταιγισμό εικόνων, προσώπων και συναισθημάτων και που προκαλεί το ενδιαφέρον του αναγνώστη ρίχνοντάς του ολοένα δολώματα και τροφή για σκέψη.
Σεμίνα Διγενή, Οι απείθαρχοι, Κάκτος
Βρες το εδώ
