Ο διάσημος, (αν και φανταστικός), συγγραφέας Ιωάννης Ζεμενός, αποκύημα της μελέτης που κάνει η Εταιρεία Συγγραφέων στην Φαντασιακή Λογοτεχνία, απασχόλησε γι άλλη μια φορά χθες “γίγαντες του πνεύματος”, συγγραφείς, καλλιτέχνες και ερευνητές. Η συνάντηση όλων αυτών έγινε στο βιβλιοπωλείο Ιανός, όπου σχολιάστηκαν πτυχές της ζωής και του έργου του Ιωάννη Ζεμενού, και όπου παρουσιάστηκε το βιβλίο που προέκυψε από την Α΄ Συνάντηση Φαντασιακής Λογοτεχνίας.
Στην τόσο ιδιόμορφη, χιουμοριστική και “σουρεαλιστική” αυτή παρουσίαση του βιβλίου «Ιωάννης Ζεμενός», από τις εκδόσεις Αίολος και την Εταιρεία Συγγραφέων, ο πρόεδρος της Ε.Σ Δημήτρης Καλοκύρης, ο γνωστός κριτικός της λογοτεχνίας Βαγγέλης Χατζηβασιλείου και οι συγγραφείς Μάκης Πανώριος και Γιώργος-Ίκαρος Μπαμπασάκης μίλησαν για τον Ζεμενό αλλά και γενικότερα για τη λογοτεχνία του φανταστικού, ενώ ο Βαγγέλης Γερμανός (με συνοδεία τη Συμφωνική Ορχήστρα του εαυτού του) τραγούδησε μελοποιημένους στίχους του (ανύπαρκτου, αλλά χάρη στη λογοτεχνία, υπαρκτού πλέον) συγγραφέα.
Τη βραδιά άνοιξε η εκδότρια Κάτια Κουτσαφτή των εκδόσεων Αίολος, και στη συνέχεια ο Δημήτρης Καλοκύρης, σε μια σπαρταριστή ομιλία (την οποία και διέκοψε για να συνομιλήσει τηλεφωνικά με τον ίδιο τον Ζεμενό), ανακοίνωσε ότι τον Ιούλιο θα γίνει στο Πήλιο (ιδιαίτερη πατρίδα του Ζεμενού) συμπόσιο με τη συμμετοχή των δημιουργών και άλλων μελετητών και «ζεμενολόγων».
Ο Βαγγέλης Χατζηβασιλείου, στη δική του ομιλία, τόνισε ότι αποφεύγοντας τη γραμματολογική προσέγγιση, επέλεξε να παρουσιάσει με σοβαρότητα και συναίσθηση ευθύνης την τόσο αμφιλεγόμενη προσωπικότητα του Ιωάννη Ζεμενού. Παρέθεσε κάποια βιογραφικά και εργογραφικά στοιχεία και κατέληξε ότι ο Ζεμενός είναι «καπνός και αιθάλη που χλευάζει όλα τα λογοτεχνικά είδη».
Ο Μάκης Πανώριος, ο σημαντικότερος στην Ελλάδα συγγραφέας και μελετητής της λογοτεχνίας του φανταστικού, παρατήρησε ότι η πραγματικότητα υφίσταται για να την επινοούμε -άρα, ο Ιωάννης Ζεμενός είναι μια πραγματικότητα. Μια πραγματικότητα βαθιά ριζωμένη στις διαφορετικές ερμηνείες που κάνουμε του κόσμου, και στον τρόπο που ο καθένας οργανώνει τον μύθο του. «Σήμερα», είπε, «ο Ιωάννης Ζεμενός είναι πλέον υπαρκτός, απλώς δεν έχει ακόμα διαβαστεί» – και κάλεσε το κοινό να αναζητήσει τα έργα του, και να τα διαβάσει.
Από την πλευρά του, ο πολυσχιδής (συγγραφέας, ποιητής, και «καταστασιακός εστέτ») Γιώργος-Ίκαρος Μπαμπασάκης αναφέρθηκε στον τρόπο με τον οποίο και άλλοι συγγραφείς στο παρελθόν έχουν «παίξει» με φανταστικά πρόσωπα, δημιουργώντας μύθους και προκαλώντας σύγχυση της λογοτεχνικής πραγματικότητας. Όπως όμως τόνισε, παρεμβαίνοντας, ο Δ. Καλοκύρης, η ιδιαιτερότητα του Ζεμενού είναι ότι αποτελεί το προϊόν της συλλογικής φαντασίας 15 συγγραφέων, και ότι, συγγραφέας και ο ίδιος, δανείζεται την πένα τους για να γράφει έργα μέσα στα έργα, διαιωνίζοντας έτσι και την δική του ύπαρξη.
Για του λόγου το αληθές, εξάλλου, ο Δ. Καλοκύρης κάλεσε πάραυτα τον γνωστό συνθέτη, μουσικό και τραγουδοποιό Βαγγέλη Γερμανό να μιλήσει και ο ίδιος για τη γνωριμία του με τον Ζεμενό, και να τραγουδήσει τους μελοποιημένους στίχους του. Κι έτσι το κοινό μπόρεσε να απολαύσει (και να τραγουδήσει, και να γελάσει με την καρδιά του) με τα διάσημα (από χθες) άσματα «Μπορεί να θεωρείσαι ναυτικός, αλλά είσαι γιδοβοσκός», «Η Τσαχπινού», «Γλυκιά μου, Κοραλία μου» (σε μετεγγραφή των στίχων του Ζεμενού από την Παυλίνα Παμπούδη) και «Θα’ θελα να μουν Ζεμενός». Η βραδιά έκλεισε και με άλλα τραγούδια, και με πολύ κέφι, ενώ ενθυμήματα του Ιωάννη Ζεμενού (όπως οι πένες, οι πίπες του και σπάνια χειρόγραφά του) βρίσκονταν εκτεθειμένα σε ειδική προθήκη, και προσεγγίστηκαν με δέος από το εκστασιασμένο πλήθος.
Η εκδήλωση, η οποία μπόρεσε να πραγματοποιηθεί χάρη στην ευγενική χορηγία του ΟΣΔΕΛ, αναμένεται να έχει και συνέχεια, καθώς ήδη κάποιος/α(;) συγγραφέας μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων δίνει σιγά σιγά ζωή σ’ άλλον έναν φανταστικό συγγραφέα – αφού, όπως είπε και ο Πρόεδρος της, η Εταιρεία Συγγραφέων είναι πλέον σε θέση να διευρύνει τα μέλη της και με νέα, φανταστικά πρόσωπα.