(μετάφραση Γιώργου Λίλλη).
Νανούρισμα
Σαν πεταλούδα μες στη νύχτα
άφησε με στον ελαφρό σου ύπνο:
πάνω σου να παραμένω σιωπηλός
παρατηρώντας την ανάσα σου
μες στο καθρέφτη δεν είναι πολύ αργά
ανακηρύσσει τις ώρες σου σε κορώνες
το φεγγάρι δεν θα φωτίσει τα μαλλιά σου
όπως έρχεται φυσώντας
βλέπω κάτω από τα βλέφαρά σου
έτσι όπως κρύβονται από τους ξένους
έχω την τάση για σένα να τείνω
αυτό που κινείται…
Εάν στη συνέχεια σηκώσεις τα χέρια σου
γιορτάζοντας στο σκοτάδι σαν νυμφευμένη
είμαι αυτός που θροΐζει σαν πέπλο
ενώ εσύ σαν ξένη φτερουγίζεις.
Θαλασσινό τραγούδι
Αγάπη, πάνω από την θάλασσά μου
ακολούθησε το ιστιοφόρο μου με τους ξένους χαρακτήρες.
Τους ανέμους σου στέλνω για άμυνα
καθώς σαλπάρω.
Σε μια κασέλα, εκεί σε έχω κλειδώσει
και πλοηγώ για να μειώσω την απόσταση της θάλασσας.
Κωπηλατώ, βυθίζοντας τα κουπιά
βοηθώντας με να κατευθύνω το πλοιάριο.
Τα δίχτυα έχω επιδιορθώσει εδώ και καιρό
τα έριξα για να πιάσω τη νύχτα –
αλλά παράξενο και ευφυές
το χέρι σου ξελύνει το ανθεκτικό τους πλέγμα.
Παραλία της Βρετάνης
Συγκεντρωμένα όσα είδαμε
αυτά που αποχαιρετήσαμε από εσένα και εμένα:
τη θάλασσα, η οποία μας έριχνε τις νύχτες στην ξηρά
και που η άμμος σκόρπιζε μαζί μας
το σκουρόχρωμο κόκκινο ρείκι ανώτερο
εκεί όπου ο κόσμος μας συνέβη.
Λουλούδι
Η πέτρα.
Η πέτρα στον αέρα, την οποίο ακολούθησα.
Το μάτι σου τόσο τυφλό, όπως η πέτρα.
Ήμασταν
χέρια,
δημιουργήσαμε το άδειο σκοτάδι, βρήκαμε
τη λέξη που εμφανίστηκε κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού:
Λουλούδι.
Λουλούδι – εικονική λέξη.
Το μάτι σου και το μάτι μου:
εξασφαλίζει
για νερό.
Ανάπτυξη.
Από πέτρινη καρδιά σε πέτρινη καρδιά
προσθέτοντας άνθη.
Μια λέξη, όπως αυτή, και τα σφυριά
κραδαίνουν στους εξωτερικούς χώρους.
Θαυμάσια ποίηση και απόδοση.