του Βασίλη Δανέλλη (Κωνσταντινούπολη- ανταπόκριση).
«Αυτός έγραψε Ιστορία, τώρα γράφουμε εμείς γι’ αυτόν». Αυτό είναι το διαφημιστικό σλόγκαν του βιβλίου που κυκλοφόρησε πριν μερικές εβδομάδες στην Τουρκία και καταγράφει την πορεία του σημερινού Πρόεδρου Ρετζέπ Ταγίπ Έρντογαν από τις φτωχογειτονιές του Κασίμ-πασά στο νεόκτιστο υπερπολυτελές προεδρικό μέγαρο στην Άγκυρα που κατασκευάστηκε ειδικά γι’ αυτόν.
Το «Κασίμ-πασαλί» (Ο άνθρωπος από το Κασίμ-πασά), όπως είναι ο τίτλος του βιβλίου που κατάφερε να προκαλέσει έντονες αντιδράσεις πριν καν διαβαστεί, από το εξώφυλλό του και μόνο. Εκεί βλέπουμε τον Ερντογάν ντυμένο με ρούχα μιας άλλης εποχής να κοιτάζει αγριωπός και πίσω του να στέκονται τρία κουτσαβάκια. Η εικόνα παρόλο που στο βιβλίο αναφέρεται ως πρωτότυπο σχέδιο, στην πραγματικότητα είναι αντιγραφή της αφίσας μιας παλιότερης τουρκικής σειράς, του «Tatar Ramazan», όπου ένας μοναχικός αυτόκλητος τιμωρός τριγυρίζει τη χώρα και αποδίδει δικαιοσύνη.
Πέρα από τις κατηγορίες για λογοκλοπή, το βιβλίο προκαλεί και με το περιεχόμενό του. Στόχος του, όπως ανέφερε στα τουρκικά ΜΜΕ ο συγγραφέας Fehmi Demirağ, είναι να δημιουργήσει ένα νέο πρότυπο για τα παιδιά της χώρας, τα οποία πρέπει να αποφεύγουν τα τεχνητά δυτικά πρότυπα που τους πλασάρονται. Έτσι λοιπόν το βιβλίο παρουσιάζει τον Ερντογάν ως το πρότυπο του σκληρού άντρα που μεγαλώνοντας φτωχός σε μια υποβαθμισμένη περιοχή, όπου για να επιβιώσεις πρέπει να είσαι τσαμπουκάς και έτοιμος να παλέψεις με κάθε μέσο, καταφέρνει μόνος του να ανοίξει τον δρόμο προς την εξουσία και να γίνει ο πιο ισχυρός άντρας της χώρας. «Σήμερα καταφέρνουμε να τα βάλουμε με όλο τον κόσμο χάρη στην συμπεριφορά που απέκτησε ο Ερντογάν στο Κασίμ-πασά», εξηγεί ο Demirağ.
Στο ίδιο ύφος είναι ο υπότιτλος του βιβλίου: «Εγώ θα τελειώσω αυτό το παιχνίδι», ο οποίος επίσης είναι κλεμμένη ατάκα από την ταινία «Tatar Ramazan» που αποτέλεσε την έμπνευση για την ομώνυμη σειρά, αλλά και το δεύτερο διαφημιστικό σλόγκαν: «Πρώτη φορά γράφεται ένα βιβλίο για τον Αρχηγό» (στα τούρκικα χρησιμοποιείται η λέξη Reis, η οποία έχει αραβικές ρίζες και σημαίνει «αρχηγός» ή «καπετάνιος», αντίστοιχη δηλαδή της ελληνικής «καπεταναίος»).
Όπως εξηγεί ο Demirağ: «Για το Γκεζί γράφτηκαν σχεδόν 60 βιβλία, αλλά εδώ και 15 χρόνια δεν έχει γραφτεί ούτε ένα βιβλίο για έναν ηγέτη που έχει αφήσει ανεξίτηλο το σημάδι του στην Τουρκία και σε όλο τον κόσμο».
