Του Σπύρου Κακουριώτη.
Στον ποιητή Νίκο Καρούζο, 24 χρόνια μετά την αναχώρησή του «για το μηδέν που θάλλει», είναι αφιερωμένο το τελευταίο, διπλό (71-72), τεύχος του περιοδικού Εμβόλιμον, ένα «εγχείρημα λόγου, τέχνης και λοιπής φαντασίας», όπως αυτοχαρακτηρίζεται στον υπότιτλό του.
Ένα εγχείρημα που, ορμώμενο από τις δύσκολες συνθήκες μιας περιφερειακής πόλης, στα Άσπρα Σπίτια της Βοιωτίας όπου και εκδίδεται, συνεισφέρει στην όλη νεοελληνική λογοτεχνία, συνεισφορά που αναγνωρίζεται όχι μονάχα από τους κύκλους των ενδιαφερομένων αλλά και από το ίδιο το υπουργείο Πολιτισμού, που τίμησε το Εμβόλιμον, μαζί με την Παρέμβαση της Κοζάνης, με ένα από τα ετήσια Κρατικά Λογοτεχνικά Βραβεία για το έτος 2013.
«Βράβευση ανάργυρη» την χαρακτηρίζει, σε σημείωμά της η σύνταξη του καλού περιοδικού, που «από αυτές άλλο τίποτα το υπουργείο Πολιτισμού!», αναφέρει σε δικαιολογημένα θυμωμένο τόνο… Για να καταλήξει πως ευχαριστίες δεν οφείλει στο ΥΠΠΟ, παρά μόνο στην κριτική επιτροπή που εκτίμησε «την προσπάθειά μας στη δυτική άκρη της Βοιωτίας τόσο χρόνια».
Τα ίδια λόγια χρησιμοποίησε ο διευθυντής του περιοδικού Γιώργος Χ. Θεοχάρης κατά την τελετή απονομής των Κρατικών Λογοτεχνικών Βραβείων 2013 (που αφορά τις εκδόσεις του 2012), που πραγματοποιήθηκε την Τετάρτη 1 Οκτωβρίου, στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών, στην Αθήνα.
Το υπουργείο Πολιτισμού, τόνισε με παρρησία στην ομιλία του, «αφού διαχρονικά από την αρχή του νέου αιώνα γύρισε την πλάτη στα περιοδικά λογοτεχνίας και δεν έκανε τίποτε προκειμένου να εξαιρεθούν αυτά από την κατάργηση του μειωμένου τέλους των ΕΛΤΑ, τα οποία αύξησαν τελευταία κατά 100% την τιμή και του προπληρωμένου φακέλου».
«Δεν βρίσκω είπε κανέναν λόγο για να ευχαριστήσω αυτό το υπουργείο των μνημονιακών καιρών», συνέχισε ο Γ. Θεοχάρης, «όταν τα 964 ευρώ που μας δίνει το Ίδρυμα Ουράνη μάς τα παίρνει την ίδια στιγμή το υπουργείο Οικονομικών χαρατσώνοντάς μας με 950 ευρώ τέλος επιτηδεύματος, κι ας είναι μηδενικές οι φορολογικές μας δηλώσεις, και με το νέο φορολογικό νομοσχέδιο θεωρεί τα λογοτεχνικά περιοδικά Α.Ε. επειδή διαθέτουν ΑΦΜ. Αυτή η πολιτική εξοντώνει τα περιοδικά που σήμερα υποτίθεται ότι τιμά το υπουργείο Πολιτισμού κι αυτή δεν είναι πολιτική για τον πολιτισμό».
Παρά την εξοντωτική αυτή πολιτική, το Εμβόλιμον επιμένει, με την εκτός των τειχών παρουσία του, να υπηρετεί την ελληνική λογοτεχνία. Καρπός αυτών των προσπαθειών και το πολυσέλιδο αφιέρωμα στον Νίκο Καρούζο, στο οποίο συνεισφέρουν γνωστοί λογοτέχνες και κριτικοί, ξαναδιαβάζοντας την ποίησή του, μελετώντας την κριτική υποδοχή του (Γ. Θεοχάρης), καταθέτοντας αναμνήσεις από τη συνάντησή τους με τον ίδιο και την ποίησή του (Κ. Καναβούρης), ενθυμούμενοι τις συνεντεύξεις του (Γ.-Ι. Μπαμπασάκης) ή τον τρόπο με τον οποίο τους επηρέασε.
«Τι να γράψει κανείς για τον Ν. Καρούζο που να μην έχει ειπωθεί» αναρωτιέται η Ευγενία Μπογιάννου, παρά μόνο πως όταν ανακάλυψε την ποίησή του «μου άλλαξε την όποια αντίληψη είχα μέχρι τότε για την ποίηση»…
[ΕΜΒΟΛΙΜΟΝ, Άσπρα Σπίτια, 320 03, Βοιωτία]
