του Ralph Schock
Στο χωριό Μάταλα της Κρήτης, μια γριά φουρνάρισσα, με το που άκουσε πως είμαι Γερμανός, με έδιωξε με τις φωνές από τον φούρνο της, αρνούμενη να μού πουλήσει ψωμί. Μέσα στο μαγαζί της κρεμόταν μια τεράστια αφίσα των ανταρτών, με στυλιζαρισμένα ζωγραφισμένους αλεξιπτωτιστές να κατεβαίνουν από τον ουρανό. Στις 20 Μαίου 1941 η Βέρμαχτ είχε κάνει επίθεση στο νησί με 10.000 αλεξιπτωτισές.
Ο θυμός της φουρνάρισσας μου ξαναήρθε στον νου σχεδόν 50 χρόνια αργότερα, κατά την διάρκεια μιας επίσκεψης στο Μουσείο Καλών Τεχνών της Λειψίας, όπου έβλεπα μια έκθεση για την εκτροφή μεταξοσκωλήκων που έκανε ο Σύλλογος αστικών κήπων της Λειψίας “Ελπίδα 1926” στο τέλος της δεκαετίας του ’30.
Επάνω σε ένα μεταξωτό αλεξίπτωτο της Βέρμαχτ, η καλλιτέχνης παρουσίαζε την αλληλογραφία του Συλλόγου με την Υπηρεσία αγορών της Βέρμαχτ. Από την άνοιξη του 1939 η Υπηρεσία αυτή χρηματοδοτούσε την αγορά και την φύτεψη 5.000 δεντριλίων μουριάς, καθώς και την επεξεργασία των κουκουλιών σε ακατέργαστο μετάξι.
Σχεδόν όλα τα έγγραφα του εθνικο-σοσιαλιστικού προγράμματος εκτροφής μεταξοσκωλήκων έφεραν την σφραγίδα: Σημαντικό Υλικό Πολέμου.
Σε ένα βίντεο της καλλιτέχνιδος, ηλικιωμένες γυναίκες της Κρήτης περιγράφουν την θηριωδία των Γερμανών στρατιωτών κατά την διάρκεια της κατοχής του νησιού. Και αναφέρουν με ποιόν τρόπο χρησιμοποιούσαν τα μετάξια των πεσμένων και αφημένων στα χωράφια και τους ελαιώνες τους αλεξιπτωτών: για σάβανα και επιδέσμους. Αργότερα για κουρτίνες, σεντόνια και εσώρουχα.
(*) Ο Ralph Schock, γεννημένος το 1952 στο Ottweiler (Saarland), ήταν για τρεις δεκαετίες λογοτεχνικός συντάκτης του δημόσιου ραδιοφωνικού σταθμού “Saarländischer Rundfunk” και έχει εκδώσει πολλά βιβλία σχετικά με διάφορους συγγραφείς, π.χ. Joseph Roth, Alfred Döblin, Gustav Regler. Το πρώτο του λογοτεχνικό έργο είναι η συλλογή πεζών “Kaffeeschmuggler und Steckdosenmäuse. Eine Kindheit in den 50ern”, η οποία δημοσιεύθηκε το 2017, από όπου και το παραπάνω κείμενο“Μεταξωτές κλωστές, Μάταλα και Λειψία” (“Seidene Fäden, Matala und Leipzig”)
