Με αγάπη από τη Δράμα

Γιάννης Ν. Μπασκόζος.

Ακούστηκαν «βρώμικες λέξεις» και όλοι βγήκαν καθαροί. Μια λογοτεχνική βραδιά συνέδεσε τον ποιητικό και λογοτεχνικό οίστρο με τον ερωτικό. Πάνω από εκατό άτομα άκουσαν σε ένα κατάμεστο μπαρ στην παλιά πόλη της Δράμας συγγραφείς , κυρίως από πόλεις της ανατολικής Μακεδονίας να διαβάζουν κείμενα για τον έρωτα. Η ανταπόκριση πολλών συγγραφέων από Ξάνθη, Καβάλα, Κομοτηνή, Θεσσαλονίκη, Λάρισα και φυσικά Δράμα ήταν συγκινητική. Κανείς δεν ήρθε για να κάνει χαβαλέ. Ήρθαν για να διαβάσουν και να ακούσουν ποίηση ή μικρά πεζά γραμμένα για τον έρωτα, το σεξ, τον πόθο, την ηδονή, τις ερωτικές παρεκτροπές, τις αποτυχίες  που καταλήγουν σε δράμα.

Ήταν τον περασμένο χειμώνα ένα βράδυ, σε ένα μπαράκι στην οδό Αμερικής, μετά από την παρουσίαση του τελευταίου ποιητικού βιβλίου του Κυριάκου Συλφιτζόγλου, όταν έπεσε η ιδέα για μια λογοτεχνική εκδήλωση που θα  μίλαγε για τον έρωτα και το σεξ, παραμονές του διαβόητου Αγίου Βαλεντίνου ως αντίβαρο στη δήθεν εορτή του έρωτα.  Χωρίς καθωσπρεπισμούς, χωρίς φερετζέδες.  Ακούστηκαν λέξεις, φράσεις, κείμενα ολόκληρα που κάποιοι θα τα βάφτιζαν «αισχρά», «σεξ βίαιο, αχαλίνωτο». Κανείς δεν τα είδε έτσι κι ας μην είχαν διαβάσει οι περισσότεροι Μπατάιγ ή Μπαρτ. Οι βρώμικες λέξεις, αυτές που όλοι λένε στις παρέες κι άλλες που κρατιούνται μυστικά για τις φαντασιώσεις τους απολάμβαναν της λογοτεχνικής δημιουργίας. Δεν έχει μεγάλη σημασία ποια είναι η τελική αξία των κειμένων που ακούστηκαν, αυτό θα κριθεί αργότερα από άλλους.  Ήταν πρωτογενής λογοτεχνική δημιουργία φτιαγμένη με πραγματική αγάπη. Όχι μόνον για αυτούς που γράφτηκε αλλά και γι αυτούς που ήρθαν να ακούσουν.

Οι εικόνες που «ακούστηκαν» πολλές: η ευδαιμονία της πρώτης σαγήνης, το ανολοκλήρωτο της επαφής, ο χρηστικός έρωτας, ο σαδομαζοχιστικός έρωτας ενός καθωσπρέπει ατόμου, ο οργασμός, ο χειροπρακτισμός, οι ερωτικές πληγές, τα όργανα του έρωτα. Ο θάνατος και ο έρωτας, η σαγήνη, η υποταγή, ο εξευτελισμός του ερωτικού υποκειμένου. Το χιούμορ στον έρωτα, ο έρωτας χωρίς χιούμορ. Το σεξ χωρίς αύριο, το αύριο χωρίς σεξ.

Μια εκδήλωση που από τη μια ήταν “τα υψωμένα χέρια του Πόθου, από την άλλη τα απλωμένα χέρια της ανάγκης. Αμφιταλαντεύομαι, κυμαίνομαι”, λέει ο Ρόλαν Μπαρτ,  “ανάμεσα στη φαλλική εικόνα των υψωμένων χεριών και τη βρεφική εικόνα των απλωμένων χεριών”.

Η βραδιά  ήταν επιτυχημένη γιατί στηρίχτηκε πρώτα από όλα από την ποιητική  παρέα της Δράμας: Κυριάκος Συλφιτζόγλου, Δημήτρης Πέτρου, Γιώργος Κασαπίδης και φυσικά  Αλέξανδρος Αραμπατζής, η ήρεμη δύναμη. Μαζί τους οι φίλοι, οι κόρες και τα αγόρια τους, καταστηματάρχες, μουσικοί, εκπαιδευτικοί,  άνθρωποι της Δράμας που αγαπούν την πόλη και τη λογοτεχνία.  Και φυσικά χορέψαμε και φάγαμε τα ωραία (αν και κάπως βαριά) φαγητά της περιοχής. Άψογη φιλοξενία, αγαπησιάρικη  ατμόσφαιρα.

Για την ιστορία στη λογοτεχνική εκδήλωση που έγινε στο πολύ ατμοσφαιρικό μπαρ Φάμπριca (στοά Βασιλειάδη) στη Δράμα  και στηρίχτηκε από τους φίλους των περιοδικών «Ο Αναγνώστης» και «Θράκα» έλαβαν μέρος οι: Γιούλη Αναστασοπούλου (Πειραιάς), Διαμαντής Αξιώτης (Καβάλα), Αλέξανδρος Αραμπατζής (Δράμα), Θάνος Γώγος (Λάρισα), Αντιγόνη Ηλιάδη (Θεσσαλονίκη), Κώστας Καβανόζης (Ξάνθη),Ειρήνη Καραγιαννίδου (Δράμα, Θεσσαλονίκη), Γιώργος Κασαπίδης (Δράμα), Γιάννης Μπασκόζος (Αθήνα),Ράνια Παπακώστα(Θεσσαλονίκη),Δημήτρης Πέτρου (Δράμα),Κυριάκος Συφιλτζόγλου (Δράμα),Γεωργία Τριανταφυλλίδου (Καβάλα),Ξένια Παπαδοπούλου (Δράμα, Αθήνα),Σοφοκλής Ρόκος (Αθήνα),Ιγνάτης Χουβαρδάς (Κομοτηνή),Αντώνης Ψάλτης (Λάρισα).