Του Νίκου Κυριαζή.
Ο Martin Walser θεωρείται μαζί με τον Γκρας ένας από τους δυο σημαντικότερους Γερμανούς διανοούμενους και συγγραφείς. Έχει γράψει 50 μυθιστορήματα και θεατρικά έργα που έχουν μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες., πέντε και στα ελληνικά με το πιο πρόσφατο το « Ο άνδρας που ήξερε να αγαπάει» Εστία 2013, και εκατοντάδες άρθρα, συνεντέυξεις, συζητήσεις στην τηλεόραση κλπ
Γεννήθηκε το 1927, σπούδασε λογοτεχνία, ιστορία και φιλοσοφία στα πανεπιστήμια Ρέγκενσμουργκ και Τύπινγκεν, από όπου πήρε και το διδακτορικό του με θέμα το έργο του Φραντς Κάφκα.
Η σχέση του με τον ελληνικό πολιτισμό είναι μακρόχρονη. Διάβασε και διαβάζει αρχαίους ποιητές όπως τον Αλκαίο, Σαπφώ και Ασκληπιάδη και είναι λάτρης του Πλάτωνα. Έχει συνεργασθεί με τους Μ.Θεοδωράκη και Ν.Μαμαγκάκη, που έγραψαν την μουσική για ένα θεατρικό έργο του που παίχτηκε την δεκαετία του 1960.
Ο Δρ. Walser ήρθε στην Ελλάδα στις 14-18 Μαΐου για να λάβει «διδακτορικό τιμής ένεκεν» από το Οικονομικό τμήμα του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας ως προσκεκλημένος και του Ιδρύματος « Κώστας Κυριαζής» που ήταν χορηγός του ταξιδιού του. Το πανεπιστήμιο Θεσσαλίας με τον τίτλο του επίτιμου διδάκτορα θέλησε να τιμήσει τον Δρ.Βάλσερ για την μακροχρόνια συνεισφορά του στον πολιτισμό και τα γράμματα, την ανάδειξη της επίδρασης των ελληνικών γραμμάτων στα γερμανικά αλλά και γιατί την πρόσφατη περίοδο των τεταμένων Ελληνογερμανικών σχέσεων υπήρξε θερμός υποστηρικτής της Ελλάδας με αρθρογραφία του στα γερμανικά ΜΜΕ.
Η σημασία που αποδίδουν τα γερμανικά ΜΜΕ στο ελληνικό ταξίδι του κου Βάλσερ φαίνεται κι από το ότι η μεγάλη και έγκυρη εφημερίδα «Die Zeit” έστειλε τον δημοσιογράφο της κο Ούσλαρ να συνοδεύσει τον Δρ.Βάλσερ στην Ελλάδα.
Ο Δρ.Βάλσερ μετά την απονομή έκανε ομιλία στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας με θέμα « Τι είναι για σας η Εκάβη;» που επανέλαβε και στην εκδήλωση την Παρασκευή 17 Μαΐου στο Ινστιτούτο Γκαίτε όπου ακολούθησε συζήτηση με τον συγγραφέα Πέτρο Μάρκαρη.
Στην ομιλία του Ο Δρ.Βάλσερ ανέδειξε την επιρροή της αρχαίας ελληνικής λογοτεχνίας στο έργο του κορυφαίου Γερμανού ποιητή Χάιλντερλιν, όπως σε ένα από τα αριστουργήματα της γερμανικής λογοτεχνίας , τον «Υπερίωνα», που σε αυτόν οφείλει πολλά η σύγχρονη γερμανική γλώσσα, συνεχίζοντας με αναφορά στον Βίνκελμαν και το έργο του «Σκέψεις για την μίμηση των ελληνικών έργων στην ζωγραφική και την γλυπτική» (1764) που κατά το δεύτερο ήμισυ του 18ου αιώνα υπήρξε μακράν το πιο πολυδιαβασμένο και πολυμνημονευμένο βιβλίο.
Καταλήγει στην ομιλία του:
« Μα όλα αυτά δεν λένε τίποτε στον ειδικό. Τι είναι γι’ αυτόν ο Υπερίων, τι είναι γι’ αυτόν η Εκάβη; Ασφαλώς, τίποτε απολύτως! Διότι δεν έχει ιδέα ποια είναι η Εκάβη, δεν έχει ιδέα ότι την ίδια ερώτηση τοποθέτησε κάποτε και ο Σαίξπηρ στα χείλη του Άμλετ. Και μολονότι δεν προτίθεμαι να καταλογίσω άγνοια στους ειδικούς, ας μου επιτραπεί τουλάχιστον να πω ότι η εθνική οικονομία δεν είναι αυτοσκοπός. Η εθνική οικονομία έχει χρέος να υπηρετεί ορισμένα συμφέροντα τα οποία απουσιάζουν από το λεξιλόγιο της οικονομολογίας. Αν και γνωρίζω ελάχιστα από οικονομικά, θεωρώ πως είναι στο χέρι μας να οικοδομήσουμε μια καλύτερη Ευρώπη. Και αυτό σημαίνει μια Ευρώπη ωραιότερη. Και η Ευρώπη είναι ωραία μόνο με την παρουσία της Ελλάδας.»
Ο Δρ. Βάλσερ μίλησε ανοιχτά για όλα τα θέματα που του τέθηκαν από τους Έλληνες δημοσιογράφους. Σε ερώτηση του κου Χρόνη Μουστάκα του ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΥ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ για το γερμανικό κατοχικό δάνειο, απάντησε απερίφραστα:
« Η Γερμανία πρέπει να αποπληρώσει το κατοχικό δάνειο και ο κος Σόιμπλε πρέπει να βρει τα χρήματα!»
