(επιμέλεια: Γιούλη Αναστασοπούλου).
Συνέντευξη με την πρωτοεμφανιζόμενη συγγραφέα Μάνια Διαμαντή.
Τι σας κινητοποίησε να γράψετε την Κοιλιά της πέτρας;
Η Κοιλιά της πέτρας ξεκίνησε να γράφεται μετά την συνάντηση με μια φίλη που είχα χρόνια να δω και τη βρήκα τυχαία στον σταθμό των τρένων της πόλης που ζει, όπου κάποτε ζούσα κι εγώ. Σούρουπο, ψιλόβροχο, ήταν καθισμένη σε ένα παγκάκι και κάπνιζε. Ταξιδεύεις; την ρώτησα. Όχι, μου απάντησε, αλλά όλο τα ίδια και τα ίδια, εδώ μου αρέσει να έρχομαι γιατί υπάρχει ζωντάνια και τα πάντα είναι μια κίνηση. Κι έτσι άρχισα να παρατηρώ την έξαψη στα πρόσωπα των ανθρώπων που αποχαιρετούσαν και φεύγανε αλλά και την ηρεμία ή την συγκατάβαση στο βλέμμα αυτών που γυρνούσαν και ξαναβρίσκονταν με γνωστά και οικεία. Τότε άναψε η σπίθα.
Τι θα θέλατε να γνωρίζουμε για εσάς και τους ήρωές σας.
Για μένα τίποτα, γιατί δεν υπάρχει λόγος. Για τους ήρωες μου όμως θα ήθελα να ξέρουν οι αναγνώστες της Κοιλιάς της πέτρας, ότι είναι τρεις άνθρωποι ανόμοια ίδιοι, από διαφορετικά κοινωνικά στρώματα και άλλες κουλτούρες πλην όμως και οι τρεις πλασμένοι από τα ίδια υλικά. Της προσμονής, της ελπίδας και της αγάπης για ζωή, γι αυτό και τα ονόματά τους. Ζώης-Εύα- Βιτάλι. Και τα τρία αυτά ονόματα έχουν άμεση ή έμμεση αναφορά στη λέξη «ζωή».
Με ποιο άλλο έργο συνομιλεί το βιβλίο σας;
Νομίζω ή μπορεί να θέλω να νομίζω, ότι το βιβλίο μου συνομιλεί με το έργο της Τόνι Μόρισον που είναι από τους αγαπημένους μου συγγραφείς.
Πώς γράφετε και πού;
Τις πρώτες γραφές που είναι και οι πιο δύσκολες τις δουλεύω μόνο τις πρωινές ώρες, στο
γραφείο μου που δεν βλέπει σε καμιά ωραία θέα παρά μόνο σε έναν τοίχο. Δουλεύω σε
περιβάλλον σιωπηλό γιατί διαφορετικά διασπάται η προσοχή μου, μόνο σε λάπτοπ και θέλω
όλα γύρω μου να είναι τακτοποιημένα. Ακολουθώ ωράριο το οποίο τηρώ αυστηρά μέχρι να
τελειώσει με το καλό η περιπέτεια της πρώτης γραφής, Μετά που είμαι πιο χαλαρή και το
απολαμβάνω, μπορώ να κάνω διορθώσεις ή συμπληρώσεις οποτεδήποτε και οπουδήποτε,
ακόμη και σε μια χαρτοπετσέτα.
Αισθάνεστε ότι ανήκετε σε μια συγκεκριμένη γενιά δημιουργών;
Δεν θα το έλεγα. Γιατί δεν πιστεύω ότι μπορεί να γίνονται τέτοιου είδους διαχωρισμοί. Κάθε συγγραφέας έχει το δικό του αποτύπωμα κι αυτό δεν έχει να κάνει ούτε με την ηλικία ούτε με το φύλλο ή την καταγωγή αλλά με τα υλικά που χρησιμοποιεί για να πλάθει τους ήρωες του και να διηγείται τις ιστορίες του.
Ποια παρέμβαση θα τολμούσατε σε ένα αγαπημένο έργο;
Τώρα, δεν θα αποτολμούσα να αγγίξω ένα αγαπημένο έργο, όταν όμως ήμουν μικρή ξανάγραφα στο τετράδιο μου τα παραμύθια που είχαν δυσάρεστο τέλος, διότι πώς να σε πάρει ο ύπνος όταν το κοριτσάκι με τα σπίρτα βρίσκεται ξυλιασμένο από το κρύο ανήμερα Πρωτοχρονιάς;
Γράφετε κάτι τώρα;
Ναι. Γράφω μια συλλογή διηγημάτων την οποία ελπίζω να τελειώσω σύντομα.
Tι σας λείπει από το Λογοτεχνικό τοπίο σήμερα;
Πολλά. Θα πω όμως μόνο αυτά: Ένα είναι, η ελλιπής διδασκαλία του μαθήματος της λογοτεχνίας στα σχολεία από ανεπαρκώς εκπαιδευμένους δασκάλους με αποτέλεσμα, βαριεστημένους μαθητές που δύσκολα θα αγαπήσουν το βιβλίο. Ένα δεύτερο είναι η τεράστια δυσκολία – δεδομένης της κρίσης- που αντιμετωπίζουν νεοεμφανιζόμενοι συγγραφείς να εκδώσουν το έργο τους, με αποτέλεσμα ενδιαφέροντα έργα να σκονίζονται για μήνες στα ράφια των εκδοτικών οίκων και να πηγαίνουν για ανακύκλωση χωρίς ποτέ να δουν το φως
Απαντήστε μας σε μια ερώτηση που δεν σας έχουν κάνει ακόμα.
Στην ερώτηση αν γράφω ανελλιπώς θα απαντούσα «όχι». Δυστυχώς. Διότι όταν στην προσωπική μου ζωή υπάρχουν πολύ έντονες αναταράξεις, οι ήρωες μου υπεκφεύγουν ή κρύβονται. Έχω βρει όμως την συνταγή. Τους αφήνω να αναπαυτούν, ρουφάω βιβλία που συνομιλούν μαζί τους κι έτσι μέσα από την διαδικασία της ανάγνωσης κάποια στιγμή που το τοπίο είναι και πάλι καθαρό ξαναβρισκόμαστε όλοι μας ωριμότεροι.
Δώστε μας συστατική επιστολή για έναν νέο δημιουργό.
Θα έδινα πολύ ευχαρίστως συστατική επιστολή για τον Νίκο Ερηνάκη, διότι από τα δείγματα γραφής του θεωρώ ότι είναι πολλά υποσχόμενος νέος ποιητής.
Βιογραφικό σημείωμα
Η Μάνια Διαμαντή γεννήθηκε στην Κομοτηνή και είναι Τοπογράφος μηχανικός. Η Κοιλιά της πέτρας που είναι το πρώτο της μυθιστόρημα κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Γαβριηλίδης.
