Λογοτεχνικά περιοδικά, παλιά και νέα Παράσιτο, Σαλιγκάρι, Οροπέδιο, Εντευκτήριο και Λογοτεχνικό Δελτίο (του Σπύρου Κακουριώτη)

0
426

 

 

του Σπύρου Κακουριώτη

 

θόρυβος Υιοθετώντας την πολυσημία της λέξης Παράσιτο (μικρόβιο που μολύνει· επισκέπτης που αναζητά τον ξενιστή του· αλλά και θόρυβος σε ένα σύστημα ή παρεμβολές σε ένα κανάλι), κάνει την παρθενική του εμφάνιση ένα νέο εξαμηνιαίο περιοδικό με τον ίδιο τίτλο, αφιερωμένο αποκλειστικά στην τέχνη της μετάφρασης, επιδιώκοντας να κάνει τους αναγνώστες του να αντιμετωπίσουν τον «θόρυβο» της μετάφρασης σαν μια ευεργετική παρεμβολή, όπου η «ατελής ομοιότητα της μεταφραστικής εξόρυξης παράγει κάτι νέο». Όσο θεωρητικά κι αν ακούγονται αυτά, η συντακτική ομάδα του νέου περιοδικού, που κυκλοφορεί με τη φροντίδα των εκδόσεων Νήσος, διευκρινίζει ότι δεν έχει μεταφρασεολογικές προθέσεις ή φιλοδοξίες. Ότι νιώθει περισσότερο οικεία με τη δημιουργική παρά με τη θεωρητική εμπλοκή με τη μεταφραστική πρακτική, γι’ αυτό και σκοπεύει να έχει το μεταφραστικό της βλέμμα στραμμένο στη σύγχρονη λογοτεχνία, στο λογοτεχνικό παρόν. Το πρώτο τεύχος φιλοξενεί ένα αφιέρωμα στην «Ποίηση και το παράσιτο της μετάφρασης», το οποίο αποτελείται από μια σειρά ποιημάτων που θεματοποιούν ποικιλότροπα τη μεταφραστική περιπέτεια, καθώς και μια συνέντευξη του ιταλού ποιητή Valerio Magrelli σχετικά με την ποιητική μετάφραση. Οι σελίδες του πρώτου αυτού τεύχους συμπληρώνονται με ποιήματα (Fanny Howe, Mario Santiago Papasquiaro), διηγήματα (Adelheid Duvanel, Juan Rodolfo Wilcock), δοκίμια (Gloria E. Anzaldúa, Esther Kinsky και Ned Beauman), καθώς και μια συνέντευξη που έδωσε ο σουηδός συγγραφέας και μεταφραστής Jan Henrik Swahn στην Κρυστάλλη Γλυνιαδάκη. Καλοτάξιδο!

[ΤΟ ΠΑΡΑΣΙΤΟ, Σαρρή 14, 105 53, Αθήνα, info@nissos.gr]

 

βραδέως Έχοντας διανύσει μια μακρά –για… σαλιγκάρι– πορεία στο Διαδίκτυο, με παρουσία εννέα χρόνων μέχρι σήμερα, η συλλογικότητα που είχε βρει ένα φιλόξενο… καβούκι στο saligari.net αποφάσισε πλέον να ανοιχτεί στο «μαγικό σύμπαν του τυπωμένου λόγου με την ελπίδα της απεύθυνσης και του διαλόγου». Έτσι, ένα καινούργιο περιοδικό, το Σαλιγκάρι, παρουσιάζει το παρθενικό του τεύχος, με την πρόθεση να αποτελέσει ένα λογοτεχνικό περιοδικό ποικίλης ύλης, με πρωτογενή κείμενα (πεζά, ποιήματα, δοκίμια) εικόνες, φωτογραφίες, σκίτσα και κόμικς. Σε κάθε τεύχος θα φιλοξενείται ένα κεντρικό θεματικό αφιέρωμα, με το πρώτο να φέρει τον τίτλο «Τέχνη και φαγητό», με κείμενα και εικόνες που επιχειρούν να εξερευνήσουν καλλιτεχνικά «όλη την γκάμα της ανθρώπινης κατάστασης που γεννά η ενσώματη εμπειρία της λήψης ή της έλλειψης τροφής ως επιθυμία ή απωθημένο». Στις σελίδες του αφιερώματος ο αναγνώστης μπορεί να βρει κείμενα που τοποθετούνται σε ένα ενιαίο αφηγηματικό φάσμα, που εκκινεί από καθαρόαιμα διηγήματα για να μετακινηθεί σταδιακά σε προσωπικές αφηγήσεις, αλλά και δοκιμιακές καταγραφές και μελέτες, μαζί με ποιήματα, φωτογραφίες και σκίτσα. «Σπεύστε βραδέως αλλά και λαίμαργα!» μας παρακινούν οι συντάκτ(ρι)ες του συμπαθούς οστρακοφόρου, που δεν είναι άλλο από μια συλλογικότητα «ανθρώπων που διαβάζουν, ακούνε, παρατηρούν, συνομιλούν και γράφουν». Θα βρείτε το καβούκι του σε επιλεγμένα βιβλιοπωλεία. Αναζητήστε το!

[ΣΑΛΙΓΚΑΡΙ, Σόλωνος 135, 106 77, Αθήνα, periodikosaligari@gmail.com]

 

στρατόπεδα Με ένα αφιέρωμα στον κόσμο των στρατοπέδων εξόντωσης και τη στρατοπεδική λογοτεχνία επιστρέφει, με το 26ο τεύχος του, στις προθήκες των βιβλιοπωλείων το καλό περιοδικό Οροπέδιο. Αφιέρωμα επίκαιρο σε καιρούς όπως οι σημερινοί, που η μοναδικότητα της Shoa αμφισβητείται και σχετικοποιείται, και μάλιστα από ανθρώπους που έχουν αναδεχθεί την ηθική ευθύνη για τη διαφύλαξη της μνήμης της. Το αφιέρωμα, που επιμελήθηκε ο εκδότης του Δημήτρης Κανελλόπουλος, περιλαμβάνει μελέτες για τα ναζιστικά στρατόπεδα εξόντωσης, όπως είναι το κείμενο της Οντέτ Βαρών-Βασσάρ για τις μαρτυρίες ελληνίδων εβραίων γυναικών που επέζησαν από το Άουσβιτς και του Θανάση Γιαλκέτση για τη μνήμη της ναζιστικής γενοκτονίας ή το απόσπασμα ομιλίας του ισραηλινού συγγραφέα Νταβίντ Γκρόσμαν για τον Πρίμο Λέβι και τη δύναμη του βλέμματος. Στη συνέχεια, ο Λάκης Δόλγερας αναφέρεται στο στοιχείο του χιούμορ («αμυδρά χαμόγελα» το ονομάζει) στη στρατοπεδική λογοτεχνία, αναφερόμενος τόσο στα ναζιστικά όσο και στα σοβιετικά στρατόπεδα. Τις σελίδες του αφιερώματος, στη συνέχεια, καλύπτουν κείμενα όπως οι σημειώσεις του Δημήτρη Κανελλόπουλου από τη γνωριμία του με «ανθρώπους που βίωσαν τις κομμουνιστικές φυλακές και εξορίες» στη Ρουμανία ή του Θοδωρή Μπενάκη για το μυθιστόρημα του «πρώτου ρουμάνου αντιφρονούντα Paul Goma» για τα ψυχικά και σωματικά βασανιστήρια στις φυλακές του Πιτέστι. Οι σελίδες του αφιερώματος ολοκληρώνονται με αποσπάσματα κειμένων στρατοπεδικής λογοτεχνίας (Μαργκαρέτε Μπούμπερ-Νόυμαν, Όμηρος Πέλλας, Ιάκωβος Καμπανέλλης). Εξαιρετικά ενδιαφέροντα τα κείμενα που φιλοξενεί το Οροπέδιο και ανάγκη μέγιστη να επιστρέφουμε στη στρατοπεδική εμπειρία του 20ού αιώνα· όμως ο χαρακτηρισμός «στρατόπεδα εξόντωσης», αν χρησιμοποιείται για να περιγράψει το σύνολο της στρατοπεδικής εμπειρίας (ναζιστικής και σοβιετικής, αλλά και αποικιοκρατικής, μην το ξεχνάμε) χάνει κάθε ερμηνευτική δύναμη και απλώς σχετικοποιεί (ασφαλώς άθελά του) τη βιομηχανικής κλίμακας εξόντωση των Εβραίων από τους Ναζί – άλλωστε, ακόμα και στον ναζιστικό «καταμερισμό εργασίας», τα στρατόπεδα εξόντωσης ήταν συγκεκριμένα και ο χαρακτηρισμός δεν αφορούσε το σύνολο του στρατοπεδικού κόσμου.

[ΟΡΟΠΕΔΙΟ, Καστοριάς 10, 173 42, Αγ. Δημήτριος, 210-991.50.43, oropedio@gmail.com]

 

φωνές Πιστό στο ραντεβού του με τους αναγνώστες, το Εντευκτήριο του χαλκέντερου Γιώργου Κορδομενίδη κυκλοφόρησε το καινούργιο, 125ο τεύχος του τις μέρες της Διεθνούς Έκθεσης Βιβλίου της Θεσσαλονίκης. Από την πλούσια και  πρωτότυπη ύλη που φιλοξενεί στις σελίδες του ξεχωρίζει το ανέκδοτο κείμενο του Βασίλη Βασιλικού που φέρει τον τίτλο «Επάγγελμα: συγγραφέας» και αποτελεί απομαγνητοφώνηση αυτοσχέδιας αυτοβιογραφικής ομιλίας του συγγραφέα το 1984, σε εκδήλωση της Μακεδονικής Καλλιτεχνικής Εταιρείας «Τέχνη», με θέμα τα τριάντα (τότε) χρόνια παρουσίας του στα ελληνικά γράμματα. Ακόμη μία απομαγνητοφώνηση, της τελευταίας ραδιοφωνικής συνέντευξης του ποιητή Μανόλη Ανανωστάκη, είναι και το κεντρικό κείμενο των σελίδων που του είναι αφιερωμένες στις οποίες, εκτός από το ίδιο το κείμενο της συνομιλίας του, τον Απρίλιο του 1989, στην Πάτρα, με τον Κώστα Λογαρά, ο Γιώργος Ζεβελάκης αναφέρεται στη «δοκιμασία των συνεντεύξεων», στη σχέση του Αναγνωστάκη με το δημοσιογραφικό «εργαλείο» της συνέντευξης, διασώζοντας τα λόγια του, έτσι όπως τα κατέγραψε στο μαγνητόφωνο. Στις αφιερωμένες στον Ανανωστάκη σελίδες προτάσσεται ένα νεανικό του διήγημα, δημοσιευμένο τον Μάιο του 1945 στην εβδομαδιαία ΕΑΜική εφημερίδα της Θεσσαλονίκης Λαοκρατία, με τίτλο «Λευτεριά» και θέμα του τη μεταπελευθερωτική πραγματικότητα της πόλης και των ανθρώπων που επέστρεφαν σε αυτήν. Το αφιέρωμα ολοκληρώνεται με ένα πολύ ενδιαφέρον «Σχόλιο σε μία εικόνα» του Κώστα Χατζηκυριάκου.  Από τη λοιπή ύλη του νέου Εντευκτηρίου επισημαίνουμε το διήγημα του Μίλαν Κούντερα «Ο απολογητής», καθώς και εκείνα του Θεόδωρου Γρηγοριάδη («Τρελό αγόρι»), της Νίκης Τρουλλινού («To make a long story short»), της Σοφίας Φιλιππίδου («1.500 λέξεις»), καθώς και πολλά άλλα πεζογραφήματα, ποιήματα και δοκίμια.

[ΕΝΤΕΥΚΤΗΡΙΟ, Τ.Θ. 50011, 540 13, Θεσσαλονίκη, entefkti@otenet.gr]

 

πολλαπλό Τριμηνιαία έκδοση πεζογραφικού και ποιητικού λόγου, το Λογοτεχνικό Δελτίο, που έχει ήδη 29 τεύχη στο ενεργητικό του, εκδίδεται από τον Φιλολογικό Όμιλο Ελλάδος και στις σελίδες του περιλαμβάνει διηγήματα, νουβέλες, θεατρικά έργα, ταξιδιωτικά αφηγήματα, ποιήματα, θεωρητικές μελέτες, δοκίμια, βιβλιοκριτικές αλλά και μεταφράσεις ξενόγλωσσων λογοτεχνικών έργων. Πιστό στον υπότιτλό του «για τον άνθρωπο, τη λογοτεχνία της έκφρασης, μέχρι την ουτοπία», το Λογοτεχνικό Δελτίο στηρίζει μια λογοτεχνία με προοδευτικό ιδεολογικό προσανατολισμό – είναι χαρακτηριστικό ότι ανάμεσα στα δοκίμια που δημοσιεύει συναντάμε μελετήματα για τον Κωνσταντίνο Χατζόπουλο και τη σοσιαλιστική συνείδηση στη λογοτεχνία (Κ. Λίχνος), την ιδεολογία ως ποίηση και τον ρόλο του Μανόλη Ανανωστάκη (Α. Χαριστός) ή για τον Κοσμά Πολίτη (Η. Στόφυλας). Το περιοδικό διανέμεται σε έντυπη μορφή δωρεάν, σε βιβλιοπωλεία και σημεία πολιτιστικού ενδιαφέροντος σε όλη την Ελλάδα, ενώ είναι ελεύθερα προσβάσιμο μέσα από τον ιστότοπο του Φιλολογικού Ομίλου. Σον ίδιο ιστότοπο μπορεί κανείς να βρει, επίσης ελεύθερα, τα «αδελφά» περιοδικά-εφημερίδες Κριτική και Ζητήματα Μαρξισμού, που συντάσσει ανά τετράμηνο ο «Κύκλος μαρξιστικής διαλεκτικής» και την εξαμηνιαία εφημερίδα Η σπορά, συλλογικό εγχείρημα του Μετώπου Αριστερών Συγγραφέων, με «σαφή ταξική αφετηρία και ιδεολογικό προσανατολισμό». Όλα διανέμονται επίσης σε έντυπη μορφή δωρεάν.

[ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟ ΔΕΛΤΙΟ, Εξαδακτύλου 5, 546 35, Θεσσαλονίκη, filologikosomilos@gmail.com]

Προηγούμενο άρθροΧρ. Βακαλόπουλος: «Η γραμμή του ορίζοντος»: η τροχήλατη διαδρομή του κόσμου μας (της Όλγας Σελλά)
Επόμενο άρθροΗ ποιητική του χεριού (του Ηλία Γιούρη)

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ