του Φώτη Θαλασσινού
- Δεν υπάρχει μόνο πόνος. Η αστεγία δεν είναι μόνο πόνος. Οι άνθρωποι οφείλουν να καταλάβουν ότι οι άστεγοι δεν είναι ένας επικίνδυνος πληθυσμός. Όσοι τους πλησιάζουν και μένουν δίπλα τους ξέρουν την αλήθεια και γι’ αυτό πλησιάζουν και αρχίζουν παρέες και βεγγέρες στα πολύ χαμηλά καθίσματα του δρόμου. Ανομολόγητοι καβγάδες με τον πολιτισμό ξεσπιτώνουν κάποιους ανθρώπους.
Η Ελένη, η βασίλισσα της αφραγκίας, έτσι είχε πει πως είναι το δικής της επινόησης παρωνύμιο και ίσως γι’ αυτό ως βασίλισσα που ειρωνεύεται τον εαυτό της κρατάει και ένα σκήπτρο σαν λεπτό κυλινδρικό μπαστούνι γέρου και του έχει περάσει πάνω του ένα λουράκι με στρασάκια. Γενικά έχει περασμένα δαχτυλίδια σε όλα τα συμπράγκαλά της. Τα πιο πολλά της δαχτυλίδια της Ελένης βρίσκονται φυσικά στα χέρια της, και είναι πολλά όσο οι έρωτες που έζησε νύμφη ανύμφευτη και οι γνωριμίες που έκανε, η δημοφιλία που την έχρισε τοτέμ της πλατείας Μοναστηρακίου- όλα αυτά την στάμπαραν με ψεύτικα κοσμήματα και με τατουάζ παντού σε όλο της το σώμα. Το ένα δαχτυλίδι χαρισμένο από ένα τσιγγάνο, το άλλο από κάποιον φυλακισμένο φτωχό, το άλλο από κάπου αλλού. Η Ελένη ακούει χέβι μέταλ, παλιά μνήμη της αυτή και την πονάει.
Αυτό το αδειανό από σώμα σακάκι με ένα στεφάνι από δάφνες αντί για κεφάλι. Η φίλη μου η Magpie μου είπε ότι είναι αστυμαγεία, κάποιος τοποθέτησε αυτή την κατανυκτική εγκατάσταση στην πλατεία σαν φόρο τιμής για αυτούς όσους άλλους δεν τους κοιτάξαμε ποτέ, δεν τους κλάψαμε ποτέ, δεν τους αφηγηθήκαμε ποτέ γιατί η ιστορία τους έμεινε έρημη και ανείδωτη από μάτια και ψυχές. Μόνο κάτι παλιοί φανοστάτες με παλιού στυλ φωτιστικά τούς αφουγκράστηκαν. Τώρα είναι η ευκαιρία να μην αφήσουν οι άνθρωποι κανέναν που να μην τον μελετήσουν. Γιατί το μνημείο στήθηκε και πια όλοι μας είμαστε σπουδαίοι. Το ξόρκι χαράχτηκε πάνω σ’ αυτό την μικρή επιφάνεια της φωτογραφίας. Και ήρθε το πλήρωμα του χρόνου για να δοξαστούν οι πληβείοι. Η επενέργεια απ’ το ξόρκι της φωτογραφίας κρατάει και τον πιο άξιο για να τον λησμονήσουμε άξιο για να τον περιεργαστούμε.
3. 
Καμμιά φορά άνθρωποι φεύγουν απ’ τα σπίτια τους νιώθοντας ότι κάτι τους καλεί. Χωρίς να ξέρουν τόπο και χρόνο για την συνάντηση με το απροσδόκητο αυτή η συνάντηση γίνεται επισφραγίζοντας το γεγονός ότι τελικά διαλογισμοί βιώνονται ασυνείδητα και από ανθρώπους που δεν έχουν μελετήσει τέτοιες πρακτικές επικοινωνίας με τον αλλόκοσμο. Εκείνη την μέρα έφυγα για το Μοναστηράκι και άθελά μου σκεφτόμουν ότι έψαχνα κάποιον να με σώσει. Αισθάνθηκα λίγο σαν τον κυνικό Διογένη που έψαχνε να βρει έναν πάναγνο άνθρωπο. Και ήρθε ο Pierre (συστηθήκαμε αργότερα). Και το πρόσωπο του με κερδίσε ως θηρευτή μορφών. Όλες μου οι φωτογραφικές αισθήσεις και όλα μου τα αντίστοιχα συναισθήματα έκλιναν προς την μεριά του υπρκαινοφανούς σαν ουρανόπεμπτου ταξιδιώτη. Ένα πλάσμα πέρα και πολύ πάνω απ’ όλα τα πρότυπα ομορφιάς ένας άνθρωπος που στα μάτια του ήταν φανερό όλο αυτό που αργότερα θα μάθαινα πως ήταν η μεγαλειώδης ζωή του.
Ο Pierre είχε πάει στην Κέρκυρα στον αρχαιολογικό χώρο του ναού της Ήρας, ένας ενεργειακός τόπος που ο πυρήνας του βρίσκεται εν ενεργεία απ’ την αρχαϊκή περίοδο της Ελλάδας. Κι εκεί ο μικρός αυτό πρίγκιπας με την τεράστια γύρω του αύρα από ακτινοβόλο αγάπη κινητοποίησε ειδικές μυστικιστικές αναπνοές για να έρθει σε επαφή με την Ήρα. Μου είπε ότι πέρασε μια όμορφη κόρη και αυτή ήταν για εκείνον η γνωστή Ελληνίδα θεά. Πήρε θετικές αποκρίσεις σε όλες τις ερωτήσεις του προς την Ήρα την οποία στην επιφάνεια της τήν είδε αγέρωχη νεαρής ηλικίας με μάτια σαν φτιαγμένα για να τραβάνε με το κύρος τους όλη την προσοχή αυτού που τα κοιτάει. Από τότε ο Pierre κάθε μέρα σε κάθε διαδρομή του ανάμεσα στους ανθρώπους έχει και κάποιον να τον σταματήσει για να του μιλήσει και να του δηλώσει τιμητής της ομορφιάς του. Όσο μου έλεγε αυτά κάποιες φορές με άγγιζε και μετάγγιζε μέσα μου αντιληπτή από μένα θεραπευτική ενέργεια. Και αυτή η ενέργεια αναλλοίωτη σε ποσότητα και αμετάτρεπτη σε άλλες μορφές ενέργειας κυκλοφορεί μέσα μου ακόμη σαν αναλγητικό φάρμακο.
Ο Pierre είναι μαιευτήρας σε νοσοκομείο στο Μπορντώ της Γαλλίας. Είναι πιστός της ολιστικής ιατρικής προσέγγισης του σύγχρονου ανθρώπου. Εφαρμόζει στους ανθρώπους που τον ακολουθούν σαν να είναι μύστης ένα αμάλγαμα από γνώσεις αρχαίων πολιτισμών και από δοκιμασμένες και ρεαλιστικές ασκητικές που συμβάλλουν στην αυτοβελτίωση του καθένα. Ο Μπορντώ μου είπε για αγιουρβέντα και για τους ιπποκρατικούς 4 χυμούς. Και για άλλες λέξεις και για μια ζωή σαν κεντρομόλο σ’ ένα σημαντικό της τμήμα που έχει για κέντρο της τον άνθρωπο. Έχουν περάσει μερικές μέρες από τότε που συνάντησα αυτό το πλάσμα και ακόμη βρίσκομαι στην ζώνη δύναμης που μου χάρισε.
https://www.instagram.com/p.a.jarito?igsh=MTRiYmR5anpnYWlwNA==
soncin.p.a@gmail.com
Σ.τ.Σ: Ο Pierre – Arnaud Soncin είναι μαιευτήρας, life coacher και ασχολείται με εναλλακτικές πρακτικές θεραπειών στους ανθρώπους π.χ. ιπποκρατικές θεωρίες, διαλογισμός, φαρμακευτικά βότανα.
Κείμενα, Φωτογραφίες: Φώτης Θαλσσινός- https://fotisthalassinos.gr/
