Η επιλογή του Μ.Πρατικάκη

0
525

 

Νίκος Κυριαζής.

Ο Μανόλης Πρατικάκης είναι από τους γνωστούς Έλληνες ποιητές με ήδη 17 συλλογές, δυο βιβλία με διηγήματα και νουβέλες, δυο σενάρια για ταινίες μεγάλου μήκους, κριτικές μελέτες και τραγούδια. Ο συνθέτης Γιάννης Μαρκόπουλος έχει δημιουργήσει τρία έργα πάνω στην ποίηση του.

Η « Επιλογή» δίνει τη δυνατότητα στους αναγνώστες να αποκομίσουν μια συνολική εικόνα του έργου του, που είναι πολυδιάστατο.

Ήδη, στην αρχή της Επιλογής, προδιαθέτει τον αναγνώστη το :

« Άμα δεν έχεις πάθος θα κλοτσάει το σκαρί.

Θα τραυλίζουν οι αρμοί και τα ξύλα

Αν ο νους σου δεν έχει του ωκεανού

Τους τρόπους»

Τα ποιήματα καλύπτουν μεγάλο εύρος θεματολογίας, τόσο ως προς το περιεχόμενο, όσο και ως προς το ύφος της γραφής. Υπάρχει το έντονο ερωτικό στοιχείο, όπως στη σελ.30:

 « Όταν ήμουν τ’ αηδόνι για να είσαι ρεματιά

Όταν ήμουν το πέλαγο των ματιών για να είσαι η αναδυόμενη»

 

Ή το φιλοσοφικό στη σελ.21:

«Κάθε εποχή ο θάνατος έχει καινούργιο πρόσωπο.

Κάθε εποχή ο θάνατος αλλάζει φορεσιά και κατοικία»

 

Ή  το ειρωνικό-σαρκαστικό στη σελ.20:

«Να κόβεσαι το πρωί με ξυραφάκι και να σου φεύγει από τη σχισμή η Ιθαγένεια»

 

Ή το μεγάλο ιστορικό-αληγορικό Τζένκις Χαν σελ.93-94, όπου:

«Τα χέρια είναι που ζητάμε πιο πολύ στην αγάπη και στον θάνατο»

&

« Ο σπόρος μου πλαγιάζει σε βαθιά χωράφια και μου γνέφει κιόλας μεσ’ απ’ την άνοιξη της σάρκας σου»

Ή το ειρωνικό και σουρεαλιστικό (σελ.2016) που αντηχεί κάπως τους βαρβάρους του Καβάφη:

« Δεν ξέρουν πως θα ’ταν η ζωή χωρίς φαντάσματα. Μπορεί πιο άδεια»

Ως προς το ύφος, η γραφή ποικίλει από δίστιχα, τρίστιχα, τετράστιχα, μέχρι μεγάλα και πεζά, όπως το τελευταίο « Μικρός Αμαζόνιος» σελ.247-251.

Η ποίηση του εμπλουτίζεται από πολλές επιδράσεις, όπως την φιλοσοφία, (και την ανατολική), την ψυχολογία (είναι άλλωστε διδάκτωρ ψυχίατρος) και την ιστορία.

Όπως γράφει στην εισαγωγή ο Ευριπίδης Γαραντούσης « Στην κοίτη αυτού του ποταμού συρρέουν και στις εκβολές του συνενώνονται σε οργανικό σύνολο η λυρικότητα, η αφηγηματικότητα, ο ιδεαλισμός, ο ρεαλισμός και η σάτιρα.»

ΙΝFO: Μανόλης Πρατικάκης « Επιλογή από το έργο του», Καλέντης 2014

 

 

 

 

 

 

Προηγούμενο άρθροO « Τελευταίος Έρωτας» του Πλάτωνα στο εξωτερικό
Επόμενο άρθροΈνας δικαστής με (ψυχ)ιατρική παιδεία.

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ