της Μαρίζας Ντεκάστρο.
‘Ο Γιάννης, αυτό το παιδί που δεν έπαψε ποτέ να είναι παιδί, αυτός ο ποιητής που δεν έπαψε ποτέ να είναι ποιητής’ έγραψε ο Άρης Μαραγκόπουλος στο facebook αποχαιρετώντας τον Γιάννη Κοντό. Αυτός ήταν. Είχε αυτή την παιδική πλευρά και την έκανε πράξη γράφοντας παραμύθια, και χαιρόταν αφάνταστα γι’ αυτό. ‘Μαρίζα, βγάζω παιδικό. Πες μου όταν το πάρεις!’ Μέχρι και σε δημοτικό πήγε για να διαβάσει τα παραμύθια του και να συζητήσει με τα μικρά παιδιά!
Το καινούριο του βιβλίο Η αρκούδα και το βατραχάκι, κυκλοφόρησε την ημέρα που μας άφησε. Δεν ένιωσε τη χαρά να το πιάσει στα χέρια του. Τη χαρά την πήραμε εμείς.
Αντιγράφουμε από το οπισθόφυλλο τα λόγια του ποιητή.
Όταν δημιούργησε ο Θεός τον άνθρωπο, του έδωσε για συντροφιά τα ζώα, οικόσιτα και άγρια. Τα ζώα θέλουν φροντίδα και αγάπη. Γι’ αυτό κι εγώ μαζί με το ζωγράφο Αλέκο Φασιανό κάναμε ένα βιβλίο με θέμα μια τρυφερή σχέση μιας αρκουδίτσας κι ενός βατραχάκου, με περιβάλλον το δάσος…
… Δίνουμε στα παιδιά παραμύθια που το οδηγούν στην αγάπη για τα ζώα. Παράλληλα το παιδί μαθαίνει τις κλιματολογικές αλλαγές των εποχών στο δάσος. Ακόμα και τη χειμερία νάρκη των δύο πρωταγωνιστών και την άνοιξη που φέρνει η ζωή και τα χρώματα.
Να η υπόθεση του παραμυθιού:
Δυο φίλοι, η αρκουδίτσα Τασία και ο Κάρολος το βατράχι γίνονται φίλοι και περνούν ζωή ωραία στο δάσος καθώς περνούν οι εποχές μέχρι… που το βατράχι μεταμορφώνεται σε πρίγκιπα και ζουν όλοι καλά κι εμείς καλύτερα.
Ένα απλό παραμύθι, όπως όλα όσα έγραψε, παραμύθι προφορικό για να το λες δυνατά, που σε κερδίζει γιατί είναι πηγαίο.
Βραβεία πήρε πολλά ο Γιάννης Κοντός και το 2002 το βραβείο του Κύκλου του Ελληνικού Παιδικού για την ιστορία του Αριστείδη του ιπποπόταμου. Στη συνοδευτική έκθεση έγραφε: Βραβεύεται για την υψηλή αισθητική και την ευαίσθητη γραφή του.
Θα προσθέταμε, τώρα εκ των υστέρων, ότι θα έπρεπε να είχε βραβευτεί και για τη θεματολογία των παραμυθιών του. Όλα υπάρχουν μέσα: αγάπη για το φυσικό κόσμο, προστασία της φύσης και των ζώων, υγιεινή διατροφή, φιλαναγνωσία, γνώσεις, κοινωνικά ζητήματα και αντιρατσιστικά μηνύματα γραμμένα τόσο απλά, χωρίς φιοριτούρες και περισπούδαστες προτάσεις!
Οι χαρακτήρες, είτε είναι ζώα είτε άνθρωποι, βρίσκονται κοντά μας. Διαβάζουμε για την καλή περιέργεια και τη ζωντάνια που πρέπει να έχει ένα παιδί για να ανακαλύψει τον κόσμο, για γονείς τρυφερούς και ζώα σοφά. Με δυο λόγια διαβάζουμε για τη χαρά της ζωής.
Ο Γιάννης Κοντός δούλεψε με τους φίλους του τους ζωγράφους:
Τον Δημήτρη Μυταρά, που εικονογράφησε το πρώτο παιδικό βιβλίο του, τον Αριστείδη το μικρό ιπποπόταμο (Κέδρος, 2002), που το σκάει από το ζωολογικό κήπο και τριγυρίζει στην Αθήνα παρατηρώντας τα θαύματα αλλά και τα προβλήματα της πόλης…
Τον Αλέκο Φασιανό για το Χριστούγεννα έρχονται (Κέδρος 2004), όταν το σπίτι γεμίζει μυρωδιές και γλυκά και δώρα βιβλία για τον μικρό βιβλιοφάγο πρωταγωνιστή του…
Τον Φαίδωνα Πατρικαλάκη για Τα παραμύθια του καλού μάγου (Κέδρος, 2009), όπου ζώα και άνθρωποι δέχονται το βάλσαμο του καλού μάγου και προχωρούν ευτυχισμένοι στη ζωή…
Και πάλι τον Αλέκο Φασιανό, στο τελευταίο του, Η Αρκούδα και το βατραχάκι (Παπαδόπουλος, 2015).
