Η Άννα Όσπελτ και «Η μελέτη των ριζών» (συνέντευξη στην Αγγελική Δημοπούλου)

0
223

 

Η πρόζα «Η μελέτη των ριζών» παρουσιάζει παιχνιδιάρικα και χαριτωμένα τον τρόπο που ο άνθρωπος ιδιοποιείται τον κόσμο και διαμορφώνει μια ταυτότητα, της οποίας η ευτυχία δεν είναι οι ρίζες αλλά η αιωρούμενη σύνδεση με τον κόσμο αυτό.

Πρόκειται για το δεύτερο βιβλίο της γεννημένης στο Λιχτενστάιν συγγραφέως Άννας Όσπελτ που μεταφράζεται στα ελληνικά -μετά την ποιητική ανθολογία «Ποιήματα της Άννας Όσπελτ»- και αποτελεί μία καταβύθιση στην παρατήρηση της φύσης και την αυτοπαρατήρηση. Η συγγραφέας με αφορμή την κυκλοφορία του βιβλίου της από τις εκδόσεις Βακχικόν, μιλά για το ταξίδι της στην αναζήτηση των ριζών αλλά και της λογοτεχνίας.

 

Συνέντευξη στην Αγγελική Δημοπούλου

Το ελληνικό αναγνωστικό κοινό σας γνώρισε μέσα από μια ποιητική ανθολογία. Τώρα επιστρέφετε με μια πρόζα. Πώς νιώθετε που επικοινωνείτε με τους Έλληνες αναγνώστες αυτό το νέο σας έργο;

Τέλεια, είναι πολύ συναρπαστικό να προσεγγίζεις το ελληνικό κοινό. Χάρη στις εκδόσεις Βακχικόν! Εκτιμώ την τιμή να μεταφραστώ και εύχομαι πραγματικά να μπορέσω να έρθω μια μέρα σε μια ανάγνωση ή σε μια έκθεση βιβλίου στην Αθήνα.

Πότε και πώς συλλάβατε την ιδέα να γράψετε το βιβλίο «Η μελέτη των ριζών»;

Ακούγεται πολύ ρομαντικό, αλλά απλά μου ήρθε. Αφού διάβασα πολύ την άνοιξη του 2017, (Walter Benjamin και Ilse Aichinger, μεταξύ πολλών άλλων), άρχισα να διαβάζω για τα φυτά και τους βοτανικούς κήπους και τα μουσεία με μεγάλη ανυπομονησία. Ήμουν στην ευτυχή κατάσταση να έχω χρόνο και να είμαι φιλοξενούμενη καλλιτέχνης στο Βερολίνο για όλο το καλοκαίρι. Με δεδομένες τις περιστάσεις μπόρεσα να ακολουθήσω τις ιδέες μου, και πολλές συμπτώσεις.

Είναι τελικά η μελέτη των ριζών μια αναζήτηση αυτού που πραγματικά μας συνδέει με τον κόσμο;

Χμ, δεν είμαι σίγουρη. Χαίρομαι που είμαστε άνθρωποι και όχι δέντρα. Ότι δεν έχουμε πραγματικές ρίζες και μπορούμε να κινούμαστε και να μεταναστεύσουμε ελεύθερα. Ωστόσο, οι συνδέσεις που σχηματίζουμε αλληλεπιδρώντας μεταξύ μας αλλά και με τα πράγματα καθώς και τους τόπους μας παρέχουν κάτι σαν ριζώματα, μερικές φορές περισσότερο μερικές φορές λιγότερο αποσπώμενα.

Τι συμβολίζει η μεταμόρφωση σε κισσό;

Αυτό πρέπει να το αποφασίσει ο αναγνώστης! Για μένα, ο κισσός ήταν η πολύ αστεία και ελεύθερη φιγούρα, και το alter ego, που έγραψε το βιβλίο μου.

Πιστεύετε ότι η ταυτότητά μας είναι αυτό που είμαστε ή τη δημιουργούμε με βάση αυτό που θέλουμε επιδιώκοντας την ευτυχία;

Αυτή είναι μια ερώτηση που δεν μπορώ να απαντήσω εύκολα! Θα έπρεπε να συναντηθούμε και να μιλήσουμε για αυτό το μεγάλο ερώτημα προσωπικά.

Πότε και πώς ανακαλύψατε τη λογοτεχνία μέσα σας;

Μια βαθιά ερώτηση. Εκτός από το διάβασμα σε όλη μου τη ζωή, άρχισα να γράφω γράμματα πολύ νωρίς και εξακολουθώ να είμαι παθιασμένη επιστολογράφος. Κατά τη διάρκεια των σπουδών μου στη Βασιλεία, άρχισα να γράφω μια εβδομαδιαία στήλη για το περιοδικό των μαθητών. Στη συνέχεια, οι στήλες μετατράπηκαν σε διηγήματα και, τέλος, τα διηγήματα σε ποιήματα. Τώρα, μου αρέσει να γράφω σε διάφορα στυλ, αλλά και να κάνω κοψίματα και κολάζ, φωτογραφίες, να κεντώ και να σχεδιάζω.

Τι σημαίνει για εσάς ποίηση και τι πεζογραφία;

Το γράψιμο σημαίνει για μένα, ότι είμαι συνδεδεμένη με τον εαυτό μου. Να κάθομαι στο γραφείο μου ή σε μια δημόσια βιβλιοθήκη, να διαβάζω και να γράφω, να ζωγραφίζω ή να ερευνώ. Αυτή είναι η άγκυρά μου. Ειδικά τώρα, που βιώνω τη μητρότητα, είναι όμορφο να έχω τη λογοτεχνία μου ως διανοητική αναζήτηση δίπλα στην περιπέτεια της ανατροφής του μωρού μας.

Πώς δουλεύετε, πώς νιώθετε κάθε είδος γραφής;

Υποθέτω ότι το καλύτερο κλειδί για να γράψεις είναι να διαβάζεις εμπνευσμένα βιβλία και να γράφεις κάθε μέρα τουλάχιστον μία σελίδα, ακόμα κι όταν φαίνεται να είναι απλώς ανοησίες που εκτοξεύονται από την πένα εκείνη τη στιγμή. Όταν είμαι σε μια ροή γραφής, είναι τόσο εύκολο να γράψω. Αλλά φυσικά, όπως πολλοί άλλοι συγγραφείς, πρέπει να αντέξω πολλά χωρίς να γράφω με ικανοποίηση. Έτσι, όταν πρέπει να περιμένω να εμφανιστεί ένα νέο θέμα και η ροή του, με βοηθά να είμαι σε μια ομάδα με άλλους συγγραφείς: Οργανώνουμε βραδιές όπου συζητάμε τα κείμενά μας. Μου αρέσει επίσης να παρακολουθώ μαθήματα δημιουργικής γραφής. Και παραδίδω μαθήματα δημιουργικής γραφής – η προετοιμασία και η διεξαγωγή τους είναι επίσης πηγή έμπνευσης.

 

Σημείωση :  Η Άννα Όσπελτ (Anna Ospelt) γεννήθηκε το 1987 στη Βαντούζ του Λιχτενστάιν, όπου ζει και πάλι από το 2019. Σπούδασε Κοινωνιολογία, Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης και Παιδαγωγικά στη Βασιλεία της Ελβετίας. Από το 2011 δημοσιεύει διηγήματα και ποιήματα σε λογοτεχνικά περιοδικά και ανθολογίες, όπως τα Das Narr, Die Horen, Miromente, Lichtungen, Mosaik και Spritz. Η πρώτη της έκδοση Sammelglück. Sammlerinnen und Sammler in Liechtenstein. 10 Portraits είναι μια δημοσιογραφική έρευνα με φωτογραφίες του Μάρτιν Βάλσερ, που κυκλοφόρησε το 2015 από τις εκδόσεις Hohenems (Αυστρία). Έχει μεταφράσει στα γερμανικά ποίηση της Αμερικανίδας συγγραφέως Elisabeth Sharp McKetta. Έχει λάβει πολυάριθμες επιχορηγήσεις και διακρίσεις, τόσο στο εσωτερικό, όσο και στο εξωτερικό. Από τις εκδόσεις Βακχικόν κυκλοφορεί και η ποιητική ανθολογία της Ποιήματα της Άννας Όσπελτ (μετάφραση Κατερίνα Λιάτζουρα, 2020).

 

 

 

Άννα Όσπελτ, Η μελέτη των ριζών, μτφρ. Κατερίνα Λιάτζουρα, Βακχικόν

Βρες το εδώ

Προηγούμενο άρθροΟ Γεράσιμος Βώκος και ο μυθιστορηματικός βίος του (του Θανάση Αγάθου)
Επόμενο άρθροΛογοτεχνική Παραβατικότητα στην Αληθινή Ζωή (της Αλεξάνδρας Σαμοθράκη)

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ