Heiner Müller, Ποιήματα (μτφρ. Γιώργος Καρτάκης)

0
773

 

 

 

 

 

 

Heiner ller, Ποιήματα

(μτφρ. Γιώργος Καρτάκης)

 

 

Η σφαγή των χοιριδίων

(Με τον τρόπο του Που Σουγκ Λινγκ)

 

Όταν η πάνσοφη κυβέρνησή μας

Θα έρθει να επιθεωρήσει τ΄ανοιξιάτικα σπαρτά

Θα σφάξουμε τα γουρουνάκια.

Τους εντιμότατους λειτουργούς

Δεν τους χορταίνει μισό χοιροστάσιο.

Μόλις θα έχουν φαγωθεί τα γουρουνάκια

Οι φόροι θα αυξηθούν.

 

**

 

Το κλάδεμα των δέντρων

(Με τον τρόπο του Χιν Πο)

 

Μπρος στο παράθυρό μου στέκονται δέντρα, που εμποδίζουν

Τη θέα στα πράσινα βουνά. Πήρα

Λοιπόν ένα πρωί ψαλίδι και τσεκούρι και

Κούρεψα τις φυλλωσιές. Μυριάδες φύλλα

Έπεσαν. Χιλιάδες βουνά υψώθηκαν

Μπροστά στα μάτια μου. Έτσι είναι:

Δεν πετυχαίνεις το καλό

Με καλοσύνη… Και, βέβαια, αγαπούσα,

Το πράσινο των φύλλων, περισσότερο όμως αγαπούσα

Το πράσινο των βουνών.

 

**

 

Ο κύριος Ντζου

υπερασπίζεται την περιουσία του

 

Ο κύριος Ντζου ήθελε να φτιάξει μια καλύβα

Όμως το τσεκούρι του δεν υπήρχε πουθενά.

Τότε είδε τον κύριο Ντζιν και σκέφτηκε:

Ποιος το έκλεψε; Αυτός.

 

Σταμάτησε λοιπόν να ψάχνει.

Έβλεπε τον κύριο Ντζιν αποταχιά και γιόμα

Και σκεφτόταν: το πρόσωπό του είναι όπως ενός κλέφτη τσεκουριού

Το βήμα του όπως τσεκουροκλέφτη.

 

Τότε ξαναβρήκε το τσεκούρι του

Εκεί που το΄χε αφήσει.

 

Το κράτησε στα χέρια του και είπε

Μονολογώντας:

 

Το πρόσωπο του Ντζιν είναι ενός  τσεκουροκλέφτη

Ο Ντζιν πηγαίνει σαν τσεκουροκλέφτης!

Αδελφέ Ντζου, αν αγαπάς το τσεκούρι σου,

Ξέρε ότι παίζεται στα ζάρια!

 

Κι έτσι αποφάσισε να κερδίσει τη ζαριά

Και δίχως άλλη σκέψη πήγε

Και άνοιξε με μια τσεκουριά το κεφάλι του κυρίου Ντζιν.

 

**

 

Τρία δημοτικά τραγούδια

 

Είμαι ξαπλωμένη στα μαξιλάρια στο βορινό παράθυρο.

Έλα, παίξε μαζί μου!

Μα να είσαι έξυπνος! Μάθε τα παιχνίδια των εραστών!

Αν έμενε απαράλλαχτος ο ουρανός, δεν θα σε κούραζε;

 

Ρίχνω επάνω μου ένα ρούχο, όμως δεν δένω τη ζώνη.

Με φρύδια ζωγραφισμένα προχωρώ στο ανοικτό παράθυρο.

Όταν ανεμίζει το μετάξι, είναι λιγότερο ενοχλητικό.

Αν ανοίξει, λέω: είναι ο αέρας.

 

Όταν ο αγαπημένος μου έφευγε για το Γιανγκ Χοβ

Μπόρεσα να τον συνοδεύσω μόνο μέχρι το βουνό Τσου.

Όπως μ΄αγκάλιασε να μ΄αποχαιρετίσει

Σκέφτηκα, πως το ποτάμι έπαψε να τρέχει.

 

**

 

[Ο Σου]

 

Σήμερα τα χαράματα ο Σου έφυγε με το άλογό του στο κυνήγι.

Κανένας άνδρας δεν απόμεινε στο στενορύμι μας.

Ναι, άνδρες πολλοί είναι στο στενορύμι μας,

Αλλά κανείς δεν είναι όπως ο Σου.

 

Να πιάσει αγριόχοιρους πήγε ο Σου.

Κανένας άνδρας δεν πίνει κρασί στο στενορύμι μας.

Ναι, άνδρες πολλοί πίνουν κρασί στο στενορύμι μας,

Αλλά κανείς δεν πίνει όπως ο Σου.

 

Στο άγριο δάσος έφυγε με τ΄άλογό του ο Σου.

Κανένας άνδρας δεν περνά με τ΄άλογο απ΄το στενορύμι μας.

Ναι, άνδρες πολλοί περνούν καβάλα απ΄το στενορύμι μας,

Αλλά κανένας δεν ιππεύει όπως ο Σου.

 

***

 

 

 

 

 

Προηγούμενο άρθρο«Hotel Acropol GALINI», 23.07.2018 (διήγημα του Δημήτρη Φύσσα)
Επόμενο άρθροImagine all the people living life in Peace…(της Μαρίζας Ντεκάστρο)

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ