Fernando Sorrentino, Ο μάγος (Μετάφραση: Ελευθέριος Μακεδόνας)

[Μετάφραση: Ελευθέριος Μακεδόνας]

Για τα γενέθλιά μου, η μαμά με ρώτησε αν ήθελα να έρθει σπίτι ένας κλόουν ή ένας μάγος. Οι κλόουν μού φαίνονται ηλίθιοι κι έτσι, επέλεξα τον μάγο.

Απεδείχθη ότι ήταν ένας άντρας λιγνός κι ωχρός, με κάποιες λεπτομέρειες μαύρου χρώματος στο παρουσιαστικό του: τα μαλλιά του, το μουστακάκι, το σμόκιν, το παπιγιόν κι η εντυπωσιακή του βαλίτσα.

Χαιρέτησε με μία παρωχημένη, αλλά γεμάτη ευγένεια κίνηση κι εμείς τα παιδιά αρχίσαμε να φωνάζουμε:

Ο μά-γος, ο μά-γος, ο μά-γος, ο μά-γος!

Ο μάγος χαμογέλασε ευχαριστημένος κι έκανε διάφορα κόλπα – τα οποία εγώ τα είχα δει ξανά κι από άλλους μάγους – όπως για παράδειγμα, όταν πολλαπλασιάζουν μία μοναδική πετσέτα σε επτά ή οκτώ ή όταν βγάζουν από το μαύρο, ημίψηλο καπέλο τους ένα άσπρο περιστέρι. Επίσης, μ’ εκείνες τις τράπουλες που χρησιμοποιούνται στις ταινίες από τη μακρινή Δύση, έκανε μία σειρά από κόλπα που δεν μπόρεσα να καταλάβω πώς ακριβώς τά ‘κανε.

– Αυτός ο ταχυδακτυλουργός είναι πολύ καλός – είπε ο μπαμπάς με χαμηλή φωνή.

Δεν ξέρω πώς έγινε, αλλά ο μάγος τον άκουσε:

– Σας ευχαριστώ για την άποψή σας – απάντησε. Όμως, δεν είμαι ταχυδακτυλουργός, αλλά μάγος.

– Εντάξει – απάντησε ο μπαμπάς, με τη γνωστή του έπαρση. Ας πούμε ότι είστε ένας μάγος κι όχι ένας ταχυδακτυλουργός.

– Βλέπω ότι δεν με παίρνετε στα σοβαρά. Για να πεισθείτε, θα σας μεταμορφώσω σε κάποιο ζώο. Ποιο προτιμάτε;

Ο μπαμπάς, με ολάνοιχτο το στόμα του σαν να ήταν κανένας ιπποπόταμος, έβγαλε ένα χαχανητό που σχεδόν μας κούφανε όλους. Φαίνεται πως διάβασε τη σκέψη μου, γιατί είπε:

– Μιας και μου δίνετε τη δυνατότητα να επιλέξω, μεταμορφώστε με σ’ έναν ιπποπόταμο. Και τους υπόλοιπους, σε όποιο ζώο σάς αρέσει.

Ο μάγος έκανε μία σύντομη γκριμάτσα, κούνησε χέρια και δάχτυλα κι ο μπαμπάς μεταμορφώθηκε σ’ έναν ιπποπόταμο: στα σφαιροειδή του μάτια αποτυπώθηκε για κάποιες στιγμές μία μικρή σπίθα τρόμου.

– Αυτός ο ιπποπόταμος πιάνει όλο το διαμέρισμα – είπε ο μάγος αποδοκιμαστικά. Θα ήταν καλύτερο να συνεχίσουμε με πιο μικρά ζώα.

Αμέσως μεταμόρφωσε τη μαμά σε ένα τουκάν(1), νομίζω εκμεταλλευόμενος το γεγονός, ότι η μαμά ήταν αρκετά μυταρού. Ύστερα, μεταμόρφωσε τη γιαγιά μου σε μία χελώνα. Με τις γεροντοκόρες θείες μου όμως πραγματικά διέπρεψε: έφτιαξε μία τυτώ(2), έναν δασύποδα(3) και μία φώκια, σε ευθεία αναλογία με το στιλ τής καθεμιάς. Την παντρεμένη, που ήταν αυταρχική, τη μεταμόρφωσε σε αράχνη και τον υποτελή της σύζυγο σε μία μύγα.

Υπήρξε γλυκός με τα παιδιά: τα μεταμόρφωσε σε ζώα όμορφα και συμπαθητικά: κουνελάκια, σκίουρους, καναρίνια. Όμως τον Γκαμπριέλ, που είχε φαρδύ πρόσωπο γεμάτο σπυριά, τον μεταμόρφωσε σε βάτραχο. Στο μωράκι, τη Λουσίλα, μόλις δύο χρονών, χάρισε  τη μορφή ενός κολιμπρί.

Όταν πια ο μόνος που δεν είχε μεταμορφωθεί ήμουν εγώ, ο μάγος έβαλε το χέρι του στον ώμο μου και μου είπε:

– Εσύ θα πρέπει τώρα να αναλάβεις τη φροντίδα αυτών των ζώων. Βέβαια, η αράχνη κι η μύγα, καθώς και κάποια άλλα ζώα, θα βρουν την άκρη μόνα τους.

Έβαλε όλα του τα πράγματα πίσω στην εντυπωσιακή του βαλίτσα κι έφυγε.

Επί τέσσερις ημέρες προσπάθησα να τα προσέχω και να τα ταΐζω, αλλά σύντομα κατάλαβα ότι αυτή η δουλειά σήμαινε για ‘μένα μία υπεράνθρωπη προσπάθεια. Κάλεσα τότε τον Ζωολογικό Κήπο̇ ο ίδιος ο διευθυντής με ευχαρίστησε προσωπικά αποδεχόμενος τη δωρεά μου.

Στην αρχή, πήγαινα κι επισκεπτόμουν την οικογένεια και τους φίλους μου σε ημερήσια βάση, αργότερα μία φορά την εβδομάδα και τώρα, για να πω την αλήθεια, δεν πηγαίνω σχεδόν ποτέ.

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ

1. Το τουκάν είναι τροπικό πουλί με μεγάλο και πολύχρωμο ράμφος, το οποίο συναντάται σε περιοχές τής Κεντρικής Αμερικής, στο βόρειο τμήμα τής Νοτίου Αμερικής και στην Καραϊβική.
2. Πτηνό, του οποίου η επιστημονική ονομασία είναι Tyto alba. Λέγεται και πεπλόγλαυκα. Μοιάζει με κουκουβάγια, αλλά δεν είναι. Τα χαρακτηριστικά της είναι τα εξής: μήκος σώματος 35 εκ., πολύ απαλό πτέρωμα, λευκό στο στήθος και στην κοιλιά και καφέ στη ράχη, κεφάλι στρόγγυλο, κοντό και καμπυλωτό στην απόληξή του ράμφος, μεγάλα και φωτεινά μάτια με κίτρινη ίριδα και άσπρο πρόσωπο, σε σχήμα καρδιάς.
3. Ο δασύπους ή τριχωτός αρμαδίλος των Άνδεων (επιστημονική ονομασία Chaetophractus nationi) είναι ένα θηλαστικό τής οικογένειας των Δασυποδιδών. Συναντάται στα υψίπεδα των Άνδεων, στην κεντροδυτική περιοχή τής Νοτίου Αμερικής (Βολιβία-Αργεντινή).

Φερνάντο Σορεντίνο (1942, -)

Ο Φερνάντο Σορεντίνο γεννήθηκε στο Μπουένος Άιρες, την εαρινή περίοδο που αντιστοιχεί στο ζώδιο του Σκορπιού, το 1942.

Τα πιο πρόσφατα βιβλία με διηγήματά του είναι τα: Το έγκλημα του Αγίου Αλβέρτου (Μπουένος Άιρες, Εκδοτικός Οίκος Losada, 2018), Το κέντρο τού ιστού τής αράχνης (Μπουένος Άιρες, Εκδοτικός Οίκος Longseller, 2018), Ομπρέλες, προκαταλήψεις και κροκόδειλοι (Βερακρούς, Instituto Literario de Veracruz, 2013), Λυμένο πρόβλημα/Problem gelöst (2014), δίγλωσση έκδοση στα Ισπανικά/Γερμανικά (Ντίσελντορφ, Düsseldorf University Press, 2014), Οι βασιλείς τής γιορτής και άλλα διηγήματα με μία δόση χιούμορ (Μαδρίτη, Apache Libros, 2015) και Για να προστατευτεί κανείς από τους σκορπιούς κι άλλα ασυνήθιστα διηγήματα (Μαδρίτη, Apache Libros, 2018).

Huadi (Hugo Alberto Díaz – Ούγκο Αλμπέρτο Ντίας)

Σκιτσογράφος εκδόσεων και εικονογράφος. Ως σκιτσογράφος εργάσθηκε στις εφημερίδες La Nación (επί 25 έτη), El Día τής Λα Πλάτα, El Cronista Comercial, El Periodista, Sur, La Voz. Τα σκίτσα του έχουν συμπεριληφθεί σε μεγάλο αριθμό βιβλίων, από εκδοτικούς οίκους όπως οι Sudamericana, Estrada, Aique, Plus Ultra, Edebé, AZ, Colihue και Alfaguara, μεταξύ πολλών άλλων, καθώς επίσης και σε περιοδικά όπως τα Humor, Péndulo, GEO κλπ.

Όταν ήταν πέντε ετών, ο Ντόναλντ Ντακ τον “μάγεψε” και σύντομα ανακάλυψε και τον Μίκυ Μάους. Αργότερα, ο Patoruzito, το Astro Boy, ο Lúpin, ο Bicho κι ο Gordi, ο Ratamán κι ο Doctor Pavura τον ώθησαν να μάθει τα μυστικά τής ιστορίας κόμικ, υπό την καθοδήγηση των δασκάλων του Félix Saborido και Alberto Breccia. “Είχα επίγνωση της περιπέτειας στην οποία έμπαινα. Δεν θα υπήρχε γυρισμός πια. Όπως και δεν υπήρξε”, λέει ο Huadi.

Το 2013, η SIP (Διαμερικανική Ένωση Τύπου) των Ηνωμένων Πολιτειών τού απένειμε το πρώτο βραβείο καλύτερου πολιτικού σκιτσογράφου τής Αμερικανικής Ηπείρου.