Ερασιτέχνης ταξιδιώτης στον κόσμο της γραφής (της Χριστίνας Σανούδου)

0
243

 

της Χριστίνας Σανούδου

 

«Eρασιτέχνη» αποκαλεί, με μία δόση ειρωνείας από την οποία δεν λείπει η τρυφερότητα, τον νεαρό αφηγητή της βραβευμένης, ημι-αυτοβιογραφικής νουβέλας του Ζαν Μπακ η γοητευτική Ρόζα. Εκείνος δεν φαίνεται να πτοείται ιδιαιτέρως από τον χαρακτηρισμό, ωστόσο σπεύδει να ενσωματώσει τις προτάσεις- «διορθώσεις» τις αποκαλεί η ίδια- της κοπέλας στο διήγημα, που γράφει κατόπιν ενθάρρυνσης του καθηγητή γερμανικών στο Λύκειο Αρρένων της Ες.

Σχεδόν τέσσερις δεκαετίες αργότερα ο- ώριμος πλέον- αφηγητής επιχειρεί να ξαναγράψει την εξασέλιδη μαθητική του εργασία συνδυάζοντας την με αναμνήσεις από την σύντομη όσο και έντονη σχέση του με τη Ρόζα. Το αποτέλεσμα είναι μια σύνθεση διαφορετικών αφηγηματικών φωνών και χρόνων, που εναλλάσσονται διαρκώς επιτρέποντας στον αναγνώστη να «κρυφοκοιτάξει» πάνω από τον ώμο του αρχάριου συγγραφέα καθώς εκείνος προσπαθεί να φέρει εις πέρας το κοπιαστικό, επίπονο μα και γεμάτο εκπλήξεις έργο της γραφής.

Η σουρεαλιστική, σκοτεινή ιστορία μέσα στην ιστορία εκτυλίσσεται στην γερμανική πόλη Μαριόνα-στον-Αύριο και έχει ως κεντρικό ήρωα τον Έργουιν, έναν πλανόδιο πωλητή με ψυχικά τραύματα και μια κρυφή προδιάθεση προς τη βία. Ο πωλητής επισκέπτεται μια ημι-εγκαταλειμμένη επταώροφη πολυκατοικία την παραμονή των Χριστουγέννων με την ελπίδα πως θα καταφέρει να πουλήσει ένα πλαστικό χριστουγεννιάτικο δέντρο σε έναν από τους παράξενους ενοίκους της. Το έγκλημα που έχει μόλις διαπράξει δεν μοιάζει να βαραίνει τη συνείδηση του, θα δυσκολευτεί όμως να το κρατήσει κρυφό στην μικρή κοινωνία της Μαριόνας.

Η παράλληλη πραγματικότητα του «Ερασιτέχνη» διαδραματίζεται στο Λουξεμβούργο στον απόηχο του παριζιάνικου Μάη του ’68. Ο δεκαοκτάχρονος αφηγητής και οι συμμαθητές του φλερτάρουν με την πολιτική, διαδηλώνουν και ονειρεύονται μια επανάσταση χωρίς πραγματικά να είναι πρόθυμοι να φτάσουν στα άκρα. Όπως όλοι οι νέοι της ηλικίας τους λατρεύουν να συζητούν-και να διαφωνούν- με πάθος, να καπνίζουν και πίνουν μπύρες που τους σερβίρει η ηλικιωμένη ιδιοκτήτρια του μπιστρό στην Ντουντελάνζ. «Ο χρόνος της ποίησης είναι παρελθόν» δηλώνει εμφατικά η Ρόζα, θυσιάζοντας το ρομαντισμό στον βωμό της χειραφέτησης, όμως ο αγαπημένος της «ερασιτέχνης» δεν είναι και τόσο βέβαιος. Αν εκείνη λαχταρά ένα ταξίδι στο Θιβέτ, το δικό του όνειρο είναι να ταξιδέψει προς τα μέσα γράφοντας ένα σενάριο για τον κινηματογράφο.

Γεννημένος το 1953 στη βιομηχανική πόλη Ντουντελάνζ του Λουξεμβούργου, στα σύνορα με τη Γαλλία, ο Ζαν Μπακ ασχολήθηκε από νεαρή ηλικία με τη φωτογραφία, το σκίτσο και τον κινηματογράφο. Όπως ο πρωταγωνιστής του «Ερασιτέχνη», φοίτησε στο Λύκειο Αρρένων της Ες και αργότερα εργάστηκε στα υπουργεία Εργασίας και Πολιτισμού. Το 1989 έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην ίδρυση του Εθνικού Οπτικοακουστικού Κέντρου με έδρα τη Ντουντελάνζ, του οποίου υπήρξε επικεφαλής έως το 2016. Εξέδωσε το πρώτο του μυθιστόρημα, με τίτλο «Wollekestol», το 2003. Έκτοτε έχει γράψει συνολικά δέκα βιβλία με πιο πρόσφατο το μυθιστόρημα «L’arc di Marianna», το οποίο κυκλοφόρησε το περασμένο φθινόπωρο. Ο «Ερασιτέχνης» απέσπασε το Βραβείο Λογοτεχνίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης το 2010 και μέχρι σήμερα έχει εκδοθεί στην Τσεχία, τη Σερβία, τη Βουλγαρία, την Αλβανία και τη Βόρεια Μακεδονία. Πρόκειται για το πρώτο βιβλίο του συγγραφέα, που μεταφράζεται στα ελληνικά.

 

 

Ζαν Μπακ, Ερασιτέχνης, μτφρ.     , εκδ.Βακχικόν

Βρες το εδώ

Προηγούμενο άρθρο«Είμαι επικίνδυνη» (της Δάφνης Παπαδούδη)
Επόμενο άρθροΑφηγήσεις του εβραϊκού παρελθόντος (της Ξένιας Ελευθερίου)

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ