(Για τη σημερινή ημέρα σε μετάφραση για τον Αναγνώστη από τον Χάρη Ψαρρά).
Η μητερα
Είναι παιδιά μου. Πώς να μην τ’ αγαπώ;
Η κόρη μου είναι αυτή κι αυτός ο γιος μου.
Τη ζωή μου τους χάρισα, απόθεμα ισχυρό.
Από χέρι σε χέρι ας πάει, δώρο στον κόσμο.
Τον Μάρτη
Καθώς το χιόνι λιώνει,
φανερώνει
ό,τι είχε εκεί θαφτεί απ’ τον Γενάρη:
τρίκυκλα
κι οχήματα πυροσβεστικά
και παιδιά
κάθε λογής,
που με αδιάβροχη περιβολή
περιμένουν τη λάσπη.
*
Εκδοχές της σταθερότητας
Γλάρος, των φτερών του έρμα.
Λέξη, του νου πέτρα.
Παιδί, αγάπης σάρκα κι αίμα.
(μετάφραση: Χάρης Ψαρράς)
[Anne Stevenson, Poems 1955-2005, Bloodaxe Books, 2005, σελ.150, 125, 123]
Η ποιήτρια και δοκιμιογράφος Αν Στήβενσον, κόρη του Αμερικανού φιλοσόφου Τσαρλς Λέσλι Στήβενσον, γεννήθηκε το 1933, στην Αγγλία. Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν. Έζησε για αρκετά χρόνια στις ΗΠΑ. Από το 1962 είναι εγκατεστημένη στη Βρετανία. Έχει εκδώσει δεκαέξι βιβλία ποιημάτων, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνονται δύο συγκεντρωτικές εκδόσεις (The Collected Poems 1955-1995 και Poems 1955-2005). Τιμήθηκε με λογοτεχνικά βραβεία στις ΗΠΑ και στη Βρετανία. Από το δοκιμιογραφικό της έργο ξεχωρίζουν οι μελέτες της για το έργο της Ελίζαμπεθ Μπίσοπ. Έχει, επίσης, γράψει μια βιογραφία της Σύλβια Πλαθ.
[Anne Stevenson, Poems 1955-2005, Bloodaxe Books, 2005, p.150]
