Οι Μίμοι του Ηρώνδα σε σκηνοθεσία Άννας Κοκκίνου επέστρεψαν στο θέατρο Σφενδόνη, απ’ την 1η Νοεμβρίου για περιορισμένο αριθμό παραστάσεων. Ξαναδουλεμένοι (γιατί ποτέ δεν ησυχάζουν, όπως δηλώνουν οι συντελεστές), ανανεωμένοι και, πάνω απ’ όλα, αποφασισμένοι να προκαλέσουν μεγάλη ταραχή. H Άννα Κοκκίνου μίλησε στον “Αναγνώστη”.
του Στέλιου Μακρή
Γιατί επιλέξατε σήμερα τους Μίμους;
Γιατί έχουν μεγάλο θεατρικό ενδιαφέρον. Και γιατί έχουν να μας πουν χρήσιμα πράγματα και πολύτιμα. Ιδίως μέσα στις κοινωνικές συνθήκες που ζούμε, είναι πολύτιμοι με όλο αυτό που κουβαλoύν. Αντλούν απευθείας απ’ τη ζωή. Θέλουν οπωσδήποτε να ζήσουν, με κάθε ίνα του σώματός τους! Μπορούν να προσαρμοστούν σε όλες τις συνθήκες και να τις αλώσουν! Μην ξεχνάτε πως κατόρθωσαν να επιβιώσουν επί χριστιανισμού που το θέατρο ήταν απαγορευμένο και μάλιστα να το προαρμόσουν στη νέα θρησκεία, ν’ ανθίσει μέσα στις αυλές των εκκλησιών και να το κρατήσουν ζωντανό μέχρι την αναγέννηση. Οι Μίμοι έσωσαν το θέατρο. Η καρδιά του θεάτρου χτυπά στους Μίμους, που είπε και ο Αλέξης Σολομός.
Επικοινωνούν με τη σημερινή πραγματικότητα;
Με όλες τις πραγματικότητες επικοινωνούν, γιατί η δύναμη και η ζωτικότητά τους δεν παίζεται. Ξεπηδά! Την εκάστοτε πραγματικότητα την προσαρμόζουν στις δικές τους ανάγκες και ορέξεις. Κανείς και τίποτα δε μπορεί να τους αντισταθεί. Το δαιμόνιο των Μίμων είναι ακατανίκητο. Αυτό όμως που έχει μεγάλο ενδιαφέρον είναι οι δυσκολίες που συναντάμε εμείς, οι σημερινοί ηθοποιοί, μαζί τους! Αυτοί είναι εδώ μπροστά μας. Εμείς είμαστε το θέμα, που έχουμε μάθει να λειτουργούμε με το μυαλό και να τα έχουμε όλα έτοιμα. Εμείς με τις ελλείψεις μας, νιώσαμε αμήχανοι μπροστά τους. Γι’ αυτό και ήταν πολύ γόνιμη αυτή η μαθητεία μαζί τους, ανεξάρτητα από τον βαθμό που πετύχαμε. Και πιστεύω πως τώρα που το ξαναδουλέψαμε ήρθαμε πιο κοντά σ’ αυτούς και στη σημερινή πραγματικότητα.
Ποια είναι η αντίδραση του κοινού;
Εδώ δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα! Οι θεατές έχουν άμεση επαφή. Φροντίζει γι’ αυτό ο Ηρώνδας και οι απολαυστικοί χαρακτήρες που έχει πλάσει.
Πιστεύετε ότι μπορουν σήμερα να αποκτήσουν εκείνη την λαϊκή μορφή που είχαν τότε ή εμείς σήμερα απλώς επικοινωνούμε με ένα είδος της παράδοσης ;
Μιλάμε γι’ αυτούς με αφορμή τις κωμωδίες του Ηρώνδα. Όχι, δε μπορούν ν’ αναστηθούν οι πλατείες και τα αυτοσχέδια πατάρια τους, ούτε ν’ ακουστούν οι χαρούμενες χονδροειδείς φωνές τους. Όμως αυτό το είδος της παράδοσης μπορεί να ζει και σήμερα, ανεξάρτητα από τη μορφή που υπήρχαν τότε. Γιατί η ουσία της είναι πέρα από το χρόνο. Εμείς στη παράστασή μας τη λαϊκή μορφή προσπαθήσαμε να την εκφράσουμε με δικές μας σημερινές αισθήσεις.
Σκεφτήκατε να τα “εκσυγχρονίσετε”, με την έννοια να φτιάξετε τύπους σημερινούς;
Οι τύποι που περιγράφονται σε αυτές τις μικρές κωμωδίες της ελληνιστικής εποχής δεν διαφέρουν και πολύ από μας σήμερα. Ο ανθρώπινος χαρακτήρας, που είναι το θέμα αυτών των μικρών έργων, είναι απολύτως όμοιος. Το καλούπι είναι ίδιο! Η ζηλιάρα, ο ωμός νταβατζής, η μαστροπός, η μάνα που καταπιέζει τον γιο της, η υποκρισία στις θεούσες, ο παμπόνηρος έμπορος. Είναι όλα ίδια. Δεν χρειάζονται να εκσυγχρονιστούν. Το μόνο που διαφέρει- και είναι βασικό- πως ως γραφή μίμου, τα πρόσωπα είναι εκρηκτικά. Η ζωντάνια τους, η ανάγκη τους για ζωή είναι εκρηκτική. Αυτή είναι και η ασύγκριτη γοητεία τους!
info:
Μετάφραση: Θεόδωρος Στεφανόπουλος, Σκηνοθεσία: Άννα Κοκκίνου, Σκηνικά: Κέννι Μακ Λέλλαν,Κοστούμια: με τη συνεργασία της Ματίνας Μέγκλα,Φωτισμοί: Μελίνα Μάσχα,Πρωτότυπη μουσική: Νίκος Βελιώτης,Μάσκες: Μάρθα Φωκά,Επιμέλεια Κίνησης: Βρισηίδα Σολωμού,Βοηθός Σκηνοθέτιδος: Ειρήνη Κουμπαρούλη,Επιμέλεια περουκών: Αλέξανδρος Μπαλαμπάνης | Lock Hair Lab.Φωτογραφίες: Μαρούσα Θωμά,Trailer: Μαρίλη Ζάρκου
Υπεύθυνη Επικοινωνίας: Ελεάννα Γεωργίου
Παίζουν: Ρηνιώ Κυριαζή, Νίκος Νίκας, Ρίτα Λυτού, Ειρήνη Κουμπαρούλη, Πάρης Λεόντιος, Άννα Κοκκίνου
Τηλεφωνικές κρατήσεις:
215 515 8968 (Τετάρτη έως Κυριακή 14.00-21.00)
Εκστρατεία “Βοηθήστε να σωθεί το θέατρο Σφενδόνη”: https://bit.ly/2HJMGeZ
