9+3 αστυνομικά για το καλοκαίρι (του Μάρκου Κρητικού)

0
3768

Ο Μάρκος Κρητικός επιλέγει από παλιότερες και νεότερες εκδόσεις αστυνομικά μυθιστορήματα για το καλοκαίρι

 

 

 

  1. Σεληνιασμός (1933) – Georges Simenon

Μετάφραση: Αργυρώ Μακάρωφ

Άγρα (2013)

σελ. 216

 

Ο πολυγραφότατος Βέλγος συγγραφέας Ζορζ Σιμενόν, με περισσότερες από διακόσιες νουβέλες και το βραβείο του Grand Master στο παλμαρέ του από την Εταιρεία Αμερικανών Συγγραφέων Μυστηρίου, έγινε διάσημος κυρίως για τα εβδομήντα δύο μυθιστορήματα της σειράς με πρωταγωνιστή τον επιθεωρητή Μαιγκρέ. Ο Σεληνιασμός –ένα από τα λεγόμενα «σκληρά μυθιστορήματα» (romans durs) του συγγραφέα– μας μεταφέρει στη γαλλική αποικία Γκαμπόν της Αφρικής. Εκεί φτάνει από τη μητροπολιτική Γαλλία ο νεαρός Ζοζέφ Τιμάρ για να εργαστεί σε μια επιχείρηση υλοτομίας. Διαμένει στο μοναδικό ξενοδοχείο της πρωτεύουσας Λιμπεβίλ και ερωτεύεται την Αντέλ, τη σύζυγο του ξενοδόχου. Η δολοφονία ενός μαύρου υπηρέτη κοντά στο ξενοδοχείο, στην οποία φαίνεται ότι εμπλέκεται η αισθησιακή Αντέλ, αλλάζει τα δεδομένα στην ζωή του Τιμάρ. Ένα εξαιρετικό ερωτικό θρίλερ με πολιτικές προεκτάσεις, όπου ο συγγραφέας σκιαγραφεί έξοχα την αφρικανική τοπογραφία και την αποχαυνωτική ατμόσφαιρα του τροπικού κλίματος, ενώ με τη χαρακτηριστική ψυχογραφική δύναμη του ύφους του υποδαυλίζει περίτεχνα το ερωτικό πάθος, οδηγώντας τον ήρωα στην παράνοια. Με γραφή λιτή και δεικτική, αποκαθαρμένη από κάθε λογοτεχνικότητα, βυθίζει τον αναγνώστη σε έναν ζοφερό κόσμο φυλετικών διακρίσεων και γενικευμένης ηθικής κατάπτωσης, με βασικό του σκοπό να αποδοκιμάσει την αποικιοκρατία. Ένα από τα καλύτερα «non-maigret» μυθιστορήματα του Ζορζ Σιμενόν, που φέρνει στη μνήμη μας το αριστούργημα του Τζόζεφ Κόνραντ Η καρδιά του σκότους.

 

 

  1. Σ’ έναν έρημο τόπο (1947) – Ντόροθι Μπ. Χιουζ

Μετάφραση: Βάσια Τζανακάρη

Μίνωας (2017)

σελ. 308

 

Η Αμερικανίδα Ντόροθι Μπ. Χιουζ –ποιήτρια, συγγραφέας μυθιστορημάτων μυστηρίου και κριτικός– στάθηκε επάξια απέναντι στα ιερά τέρατα (Χάμετ, Τσάντλερ κ.ά.) τη χρυσή εποχή του αμερικάνικου hard-boiled. Το 1978 τιμήθηκε με το βραβείο Grand Master από την Εταιρεία Αμερικάνων Συγγραφέων Μυστηρίου για τη συνολική προσφορά της στην αστυνομική λογοτεχνία. Στο μυθιστόρημα, Σ’ έναν έρημο τόπο, ο Ντιξ Στιλ, βετεράνος πιλότος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, εγκαθίσταται στο Μπέβερλι Χιλς, την εποχή που στην περιοχή δρα ένας κατά συρροή δολοφόνος νεαρών γυναικών. Εκεί συναντά έναν παλιό φίλο και συμπολεμιστή, που τώρα είναι ντετέκτιβ στην αστυνομία του Λος Άντζελες, και, προφασιζόμενος τη συγγραφή ενός αστυνομικού μυθιστορήματος, παρακολουθεί από κοντά τις έρευνες, ενώ παράλληλα γνωρίζει και ερωτεύεται μια νεαρή ηθοποιό. Ένα σπουδαίο ψυχολογικό θρίλερ, με έντονη νουάρ ατμόσφαιρα και λυρικά στοιχεία στη γραφή. Οι σκηνές των φόνων δεν περιγράφονται, ένα έξοχο τέχνασμα που δημιουργεί κλειστοφοβική ατμόσφαιρα συνεχούς καχυποψίας και αμφισβήτησης της πραγματικότητας. Παράλληλα, οι εξαιρετικές περιγραφές των κυκλοθυμικών αντιδράσεων του ψυχικά διαταραγμένου ήρωα –σε έναν διαρκώς εναλλασσόμενο ρόλο κυνηγού και θηράματος– υποβάλλουν τον αναγνώστη σε μια κατάσταση αγωνιώδους προσμονής, μέχρι και την τελευταία σελίδα. Στο βιβλίο βασίστηκε το σενάριο της ομότιτλης ταινίας, η οποία βγήκε τρία χρόνια αργότερα στον κινηματογράφο και γνώρισε μεγάλη επιτυχία, με την ερμηνεία του Χάμφρεϊ Μπόγκαρτ στον ρόλο του Ντιξ Στιλ να θεωρείται μια από τις κορυφαίες της καριέρας του.

 

 

  1. Ο άνθρωπός μας στην Αβάνα (1958) – Γκράχαμ Γκρην

Μετάφραση: Μαριάννα Βαρκαρόλη

Πόλις (2013)

σελ. 328

 

O Άγγλος συγγραφέας Γκράχαμ Γκρην θεωρείται από τους σπουδαιότερους εκπροσώπους της παγκόσμιας λογοτεχνίας του περασμένου αιώνα, ενώ πολλά έργα του έχουν μεταφερθεί στον κινηματογράφο με μεγάλη επιτυχία. To 1976 τιμήθηκε από την Εταιρεία Αμερικανών Συγγραφέων Μυστήριου με το βραβείο Grand Master για το έργο του και τη συνολική προσφορά του στην αστυνομική λογοτεχνία. Το εξαιρετικό μυθιστόρημα Η δύναμις και η δόξα (Πόλις) θεωρείται το magnum opus του συγγραφέα. «Είναι κατά γενική ομολογία το αριστούργημα του Γκριν», θα γράψει χαρακτηριστικά ο σπουδαίος ομότεχνός του Τζον Άπνταϊκ. Το βιβλίο του Ο άνθρωπός μας στην Αβάνα μας μεταφέρει στην Κούβα, λίγους μήνες πριν να αναλάβει την εξουσία ο Φιντέλ Κάστρο. Ο Βρετανός Τζιμ Ουέρλμοντ, μικροέμπορος ηλεκτρικών σκουπών, δέχεται να γίνει πράκτορας των μυστικών υπηρεσιών της χώρας του προκειμένου να καλύπτει τις ανάγκες της σπάταλης κόρης του. Για να δικαιολογεί τα ποσά που ζητά από την υπηρεσία επινοεί ψεύτικους κατασκόπους και πληροφορίες. Δε διστάζει μάλιστα να στείλει στο Λονδίνο δυσνόητα σχέδια για ανύπαρκτα υπερόπλα που κατασκευάζονται στα βουνά της Κούβας, τα οποία δεν είναι τίποτα άλλο παρά σχέδια ηλεκτρικών σκουπών τελευταίας τεχνολογίας (!). Όπως είναι αναμενόμενο, ο έλεγχος δεν αργεί να χαθεί. Ένα σατυρικό κατασκοπικό μυθιστόρημα ευφυούς σύλληψης, με χαρακτηριστικά μαύρης κωμωδίας από τη συνύπαρξη κωμικού και τραγικού στοιχείου. Μέσα από το καυστικό χιούμορ του ανώνυμου αφηγητή, τους σπαρταριστούς διαλόγους και το κλίμα γενικευμένης καχυποψίας –χαρακτηριστικό των έργων του–, ο συγγραφέας παρωδεί τον κόσμο των μυστικών υπηρεσιών, συνδυάζοντας έξοχα την ακραία κωμική πλοκή του μύθου με τη δραματική ατμόσφαιρα που προκαλούν οι πολιτικές και κοινωνικές συνθήκες στην πολυτάραχη προεπαναστατική Κούβα. Ένα απολαυστικό ψυχαγωγικό ανάγνωσμα, ιδανικό για το καλοκαίρι, με τη σφραγίδα ενός πολύ σπουδαίου συγγραφέα. Ο άνθρωπός μας στην Αβάνα μεταφέρθηκε την επόμενη χρονιά στον κινηματογράφο από τον σκηνοθέτη Κάρολ Ριντ με τον Άλεκ Γκίνες στον πρωταγωνιστικό ρόλο.

 

 

  1. Τατουάζ (2018) Manuel Vazquez Montalban

Μετάφραση: Αγγελική Βασιλάκου

Μεταίχμιο (2019)

σελ. 264

 

Ο Ισπανός Μανουέλ Βάθκεθ Μονταλμπάν –ο αγαπημένος «Μανόλο» των Καταλανών– θεωρείται από τους πρωτεργάτες και πιο επιδραστικούς συγγραφείς του μεσογειακού νουάρ, με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα αυτό του αξέχαστου Αντρέα Καμιλλέρι, ο οποίος, αποτίνοντας φόρο τιμής στον σπουδαίο ομότεχνό του, έδωσε το όνομά του (Σάλβο Μονταλμπάνο) στον ντετέκτιβ-ήρωα των βιβλίων του. Ο πολυβραβευμένος συγγραφέας γνώρισε παγκόσμια επιτυχία για τη σειρά των βιβλίων του που είχαν πρωταγωνιστή τον αντισυμβατικό, γαστρονόμο-ντετέκτιβ Πέπε Καρβάλιο, ο οποίος συνδέεται με μια πόρνη πολυτελείας, καίει στο τζάκι του σπιτιού του βιβλία λογοτεχνίας και έχει στενές σχέσεις με τον υπόκοσμο. Στο Τατουάζ –το πρώτο από τα δεκαπέντε της σειράς–, ένα παραμορφωμένο πτώμα ξεβράζεται σε μια παραλία της Βαρκελώνης. Ο κύριος Ραμόν, ο αινιγματικός ιδιοκτήτης γνωστού κομμωτηρίου, καλεί εσπευσμένα τον Πέπε Καρβάλιο και του αναθέτει την ανακάλυψη της ταυτότητας του θύματος, αρνούμενος να του πει τους λόγους για τους οποίους ενδιαφέρεται προσωπικά. Ενώ η αστυνομία αναζητεί στοιχεία για την εξιχνίαση της υπόθεσης σε κυκλώματα πορνείας και ναρκωτικών, ο Καρβάλιο, με στοιχείο ένα τατουάζ στη πλάτη του νεκρού, θα κάνει τη δική του έρευνα, η οποία θα τον οδηγήσει μέχρι το Άμστερνταμ. Ένα εξαιρετικό μεσογειακό νουάρ, όπου ο συγγραφέας χρησιμοποιεί την αστυνομική πλοκή της ιστορίας ως αφορμή για να αποτυπώσει σε βάθος το ψυχογράφημα ενός ιδιαίτερα απαιτητικού ήρωα και να αναδείξει μέσα από τη ρεαλιστική και χωρίς αναστολές οπτική του τις πολιτικές και κοινωνικές συνθήκες που επικρατούν πίσω από τα φώτα της κοσμοπολίτικης Βαρκελώνης, σε μια μεταβατική εποχή που προοιωνίζεται το τέλος της δικτατορίας του Φράνκο.

 

 

 

  1. Τ’ αστέρια του απομεσήμερου – Ντένις Τζόνσον (1986)

Μετάφραση: Έφη Φρυδά

Ζαχαρόπουλος Σ. Ι. (1989)

σελ. 208

 

O Αμερικανός, γεννημένος στο Μόναχο, πεζογράφος, θεατρικός συγγραφέας και ποιητής, Ντένις Τζόνσον, έγινε γνωστός για τη συλλογή διηγημάτων Jesus son (1992), που έγραψε κατά τη δύσκολη περίοδο του εθισμού του στα ναρκωτικά, ενώ τα βιβλία του Δέντρο από καπνό (Πατάκης) και Train dreams ήταν υποψήφια για το βραβείο Pulitzer το 2007 και 2012, αντίστοιχα. Τ’ αστέρια του απομεσήμερου είναι από τα πρώτα του μυθιστορήματα που εμπνεύστηκε σε ένα ταξίδι του στην Κεντρική Αμερική. Η ιστορία εκτυλίσσεται στη Νικαράγουα το 1984, την εποχή της επαναστατικής κυβέρνησης των Σαντινίστας. Μια νεαρή Αμερικανίδα που παρουσιάζεται ως δημοσιογράφος και εκπρόσωπος μιας ειρηνικής οργάνωσης, αλλά κερδίζει τα προς το ζην ως πόρνη, γνωρίζει και ερωτεύεται έναν Άγγλο επιχειρηματία ο οποίος έχει αποκαλύψει πληροφορίες σχετικές με κάποια κοιτάσματα πετρελαίου που θίγουν διακρατικά συμφέροντα και βάζουν σε κίνδυνο τη ζωή του. Οι δυο τους αποφασίζουν να εγκαταλείψουν τη χώρα. Ένα σκοτεινό και υποβλητικό ερωτικό-κατασκοπικό θρίλερ, με έμφαση στην αποπνιχτική, σχεδόν παραισθητική ατμόσφαιρα του τροπικού κλίματος. Ο συγγραφέας καταδεικνύει τις άθλιες κοινωνικές συνθήκες που επικρατούν στη Νικαράγουα, την οποία και παρουσιάζει σαν μια επίγεια κόλαση με μόνη διέξοδο την προδοσία και το ξεπούλημα της ψυχής. Για την ιδιαίτερη εντύπωση που προκαλεί η ανωνυμία των πρωταγωνιστών της ιστορίας, ο Ντένις Τζόνσον εξηγεί: «Νόμιζα ότι ήταν σκόπιμο οι άνθρωποι στην Κόλαση να μην έχουν ονόματα».

 

 

  1. Όνομα ταυρομάχου (1994) – Luis Sepulveda

Μετάφραση: Αχιλλέας Κυριακίδης

Opera (2003)

σελ. 208

Η παγκόσμια λογοτεχνία θρηνεί έναν από τους σημαντικότερους σύγχρονους εκπροσώπους της. Στις 16 Απριλίου ο Χιλιανός συγγραφέας Λούις Σεπούλδεβα έχασε τη μάχη με τη νόσο COVID-19. Με αφορμή τον θάνατό του, γράφτηκαν πολλά για την πολυτάραχη ζωή και το συγγραφικό έργο του σπουδαίου επαναστάτη-ακτιβιστή και ενός από τους δημοφιλέστερους ξένους συγγραφείς στη χώρα μας. Επομένως, δε θα είχε κανένα νόημα να προσθέσω κι εγώ λίγες αράδες. Αντ’ αυτού σας προτείνω να παρακολουθήσετε τη συγκλονιστική συνέντευξή του στον Ανταίο Χρυσοστομίδη και στη Μικέλα Χαρτουλάρη στο πλαίσιο της τηλεοπτικής σειράς της ΕΤ1, Οι κεραίες της εποχής μας (https://www.youtube.com/watch?v=tnElc5GMtSg).

Στο Όνομα ταυρομάχου, ο απόμαχος Χιλιανός αντάρτης Χουάν Μπελμόντε, alter ego του συγγραφέα –επανεμφανίζεται είκοσι τρία χρόνια αργότερα στο εξαιρετικό Το τέλος της ιστορίας (Opera)–, εργάζεται ως μπράβος σε νυχτερινό κέντρο του Αμβούργου, την εποχή της πτώσης του Τείχους. Εκβιάζεται από έναν μυστηριώδη εκπρόσωπο ασφαλιστικής εταιρείας να αναζητήσει στη Γη του Πυρός έναν θησαυρό που είχε κλαπεί από τους Ναζί κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Στο «παιχνίδι» θα μπει κι ένας απόστρατος αξιωματικός για λογαριασμό των μυστικών υπηρεσιών της πρώην ΛΔΓ. Ένα αυθεντικό νουάρ στα πρότυπα του αμερικανικού hard-boiled, με καταιγιστική δράση και το μοναδικό αφηγηματικό ύφος του σπουδαίου λογοτέχνη. Κορυφαία στιγμή της ιστορίας, η γνωριμία του Χουάν Μπελμόντε, στο πέρασμά του από το Μεξικό, με τον μονόφθαλμο ιδιωτικό ντετέκτιβ, που, αν και δεν κατονομάζεται, είναι ο Έκτορ Μπελασκοαράν Σάυν, ο θρυλικός πρωταγωνιστής των βιβλίων του Πάκο Ιγκνάσιο Τάιμπο ΙΙ. Χρόνια ολόκληρα, όπως τόσοι και τόσοι, δεν έκανα τίποτα άλλο απ’ το ν’ αποζητώ τη σφαίρα που έφερε τ’ όνομά μου ανάμεσα στις εγκοπές των πυροβόλων. Ήταν το κλειδί ενός άξιου θανάτου, ντυμένου με το στοιχειώδες ένδυμα του να πιστεύεις σε κάτι. Όλα αυτά όμως τέλειωσαν, η πίστη εξατμίστηκε, το δόγμα δεν είναι πια παρά ένα παιδικό ανέκδοτο, κι εγώ είμαι εδώ, ολόγυμνος, στερημένος απ’ τη μεγαλεπήβολη προοπτική που σημάδεψε τ’ άτομα σαν κι εμένα: την προοπτική του να πεθάνεις για κάτι που λεγόταν επανάσταση και θα ’ταν ίδιο με τον παράδεισο.

Χουάν Μπελμόντε, στη μνήμη του μεγάλου παραμυθά και αγωνιστή Λούις Σεπούλβεδα

 

 

  1. Ο απόκληρος – Χοσέ Λατούρ (1999)

Μετάφραση: Ρένα Χατχούτ

Εκδόσεις Καστανιώτη (2019)

σελ. 336

 

Ο Χοσέ Λατούρ είναι Κουβανός συγγραφέας και αντιπρόεδρος του λατινοαμερικανικού κλάδου της Διεθνούς Ένωσης Συγγραφέων Αστυνομικών Μυθιστορημάτων. Το 1994, το υπό έκδοση βιβλίο του The fool, βασισμένο σε μια αληθινή ιστορία κρατικής διαφθοράς, θεωρήθηκε αντεπαναστατικό και ο ίδιος χαρακτηρίστηκε «εχθρός του λαού». Έκτοτε γράφει στα αγγλικά. Ο απόκληρος είναι το έβδομο μυθιστόρημά του και το πρώτο που έγραψε στην αγγλική γλώσσα. Εκδόθηκε σε πολλές χώρες της Ευρώπης, στις ΗΠΑ, στην Βραζιλία και στην Ιαπωνία και ήταν υποψήφιο για το βραβείο Edgar Allan Poe. Ο καθηγητής αγγλικών Έλιοτ Στάιλ, Κουβανός από την πλευρά της μητέρας του και Αμερικανός από τον πατέρα του, ζει στη φτωχική Αβάνα μια ζωή μίζερη, χωρίς ανέσεις και όνειρα. Όταν ένας μυστηριώδης Αμερικανός ιδιωτικός ντετέκτιβ, που εμφανίζεται ξαφνικά και ισχυρίζεται ότι είναι φίλος του πατέρα του, του προτείνει να τον φυγαδεύσει από την Κούβα με το γιοτ του, νομίζει ότι είναι μια μοναδική ευκαιρία για μια καλύτερη ζωή. Τα φαινόμενα όμως απατούν. Όταν ύστερα από πολλές περιπέτειες θα καταφέρει να φτάσει στο Μαϊάμι, θα βρεθεί αντιμέτωπος με το σκοτεινό παρελθόν του πατέρα του. Ένα εξαιρετικό θρίλερ, με έμφαση στο σασπένς, δυνατή πλοκή, καταιγιστικό ρυθμό, ευφυείς ανατροπές και γλαφυρή περιγραφή των πολιτικών και κοινωνικών συνθηκών που ωθούν τους Κουβανούς στη μετανάστευση αλλά και της αντιμετώπισής τους ως πολιτών δεύτερης κατηγορίας στις ΗΠΑ. Ένα ιδανικό καλοκαιρινό page turner ανάγνωσμα.

 

 

  1. Parker: Ανάφλεξη (2000) – Richard Stark (Donald Westlake)

Μετάφραση: Βασίλης Αμανατίδης

Νεφέλη (2013)

σελ. 340

 

Ο Αμερικανός συγγραφέας Ντόναλντ Ουέστλεηκ, με περισσότερα από 100 βιβλία στο ενεργητικό του, μια ντουζίνα λογοτεχνικά ψευδώνυμα και το βραβείο Grand master από την Εταιρεία Αμερικανών Συγγραφέων Μυστήριου της Αμερικής, είναι γνωστός ως ο «μάστορας του κωμικού σασπένς». «Κάθε βιβλίο του είναι ένας λόγος ευτυχίας», αναφέρει ο Στίβεν Κινγκ, ενώ ο Κουέντιν Ταραντίνο δηλώνει επηρεασμένος από το έργο του. Το μυθιστόρημα Parker: Ανάφλεξη είναι το δέκατο ένατο –και το μόνο μεταφρασμένο στα ελληνικά– από τα είκοσι τέσσερα της σειράς, την οποία ο συγγραφέας υπογράφει με το ψευδώνυμο Richard Stark και έχει ως πρωταγωνιστή τον συμπαθή και μεθοδικό απατεώνα Πάρκερ. Στην Ανάφλεξη, ο Πάρκερ, παριστάνοντας έναν Τεξανό πετρελαιοπαραγωγό που ψάχνει να αγοράσει σπίτι, συναναστρέφεται με τους ευυπόληπτους πολίτες του Γουέστ Παλμ Μπιτς, γιατί με τους συνεργούς του έχει βάλει στο μάτι μια συλλογή κοσμημάτων μεγάλης αξίας. Τα πράγματα όμως δε θα πάνε όπως τα σχεδιάζουν. Ένα σκληρό αστυνομικό μυθιστόρημα καταιγιστικής δράσης. Η έμφαση στο σασπένς, το κυνικό χιούμορ του ιδιόρρυθμου πρωταγωνιστή και η κοσμοπολίτικη ατμόσφαιρα του τουριστικού Παλμ Μπιτς το καθιστούν ιδανικό page turner καλοκαιρινό ανάγνωσμα. «Οι ιστορίες του Πάρκερ διαβάζονται με την ταχύτητα του pulp, ταυτόχρονα όμως είναι διαποτισμένες με τέτοια εξυπνάδα και οξυδέρκεια που θυμίζουν ακόμη και Ναμπόκοφ», έχουν γράψει οι Los Angeles Times.

 

  1. Προτελευταίο πολεμικό ψευδώνυμο (2004) – Ραούλ Αρχεμί

Μετάφραση: Ασπασία Καμπύλη

Carnivora (2019)

σελ. 144

Πριν λίγους μήνες είχαμε μια ευχάριστη έκπληξη στα εκδοτικά δρώμενα της χώρας. Ένας νέος εκδοτικός οίκος με το περίεργο όνομα Carnivora έκανε δυναμική είσοδο στον χώρο της νουάρ λογοτεχνίας με τρία εξαιρετικά μυθιστορήματα. Μας συστήνονται ως «σαρκοβόρες εκδόσεις για μαύρους καιρούς» και όλα δείχνουν ότι ήρθαν για να μείνουν και να ξεχωρίσουν για τα «ψαγμένα» νουάρ μυθιστορήματα σπουδαίων ισπανόφωνων συγγραφέων, άγνωστων στην Ελλάδα, και την ιδιαίτερα προσεγμένη και πρωτότυπη pulp αισθητική των βιβλίων τους (βραβείο ΕΒΓΕ 2020 στην κατηγορία εξώφυλλο βιβλίου). Ο Αργεντίνος Ραούλ Αρχεμί, αντιστασιακός κατά το παρελθόν, με ενεργή συμμετοχή στον ένοπλο αντιφασιστικό αγώνα, που του στοίχισε δέκα χρόνια στη φυλακή, είναι σήμερα πολυβραβευμένος συγγραφέας αστυνομικών μυθιστορημάτων και δημοσιογράφος με πολλά βιβλία στο ενεργητικό του. Το προτελευταίο πολεμικό ψευδώνυμο (βραβείο Dashiell Hammett 2005, Διεθνές Βραβείο Μυθιστορήματος Luis Berenguer και Βραβεία Αναγνωστών Novelpol και Brigada 21) είναι το πρώτο μυθιστόρημα του συγγραφέα που μεταφράζεται στα ελληνικά. O αποτυχημένος δημοσιογράφος Μανουέλ Καρασπίκε μεταφέρεται στο νοσοκομείο ύστερα από ένα αυτοκινητιστικό ατύχημα. Στο διπλανό κρεβάτι είναι «ξαπλωμένο ένα πρωτοσέλιδο», ο Ινδιάνος της φυλής Μαπούτσε, ο Προυδένσιο Μάρκες, ο οποίος έχει σκοτώσει την οικογένειά του «για να βγάλει από μέσα τους το δαιμόνιο και μετά έχει αυτοπυρποληθεί δίπλα στις ρίζες ενός ιερού δέντρου». Ο Καρασπίκε δεν είναι διατεθειμένος να αφήσει να του ξεφύγει ένα τέτοιο δημοσιογραφικό λαβράκι και επιχειρεί να εκμαιεύσει πληροφορίες για την περίεργη αυτή ιστορία. Όμως ο μυστηριώδης και αρκούντως αναξιόπιστος αφηγητής θα θολώσει τα νερά. Ένα εξαιρετικής σύλληψης ψυχολογικό θρίλερ, με ασφυκτική νουάρ ατμόσφαιρα, όπου ο συγγραφέας παραθέτει αποσπάσματα φαινομενικά άσχετων μεταξύ τους ιστοριών και ετερόκλητων ρόλων, τα οποία συνθέτει μεθοδικά για να αποκαλύψει με υποδειγματικά κλιμακούμενο σασπένς τη λύση του αστυνομικού μύθου. Παράλληλα αποτυπώνει ρεαλιστικά την τοιχογραφία μιας ανομοιογενούς και αποπροσανατολισμένης κοινωνίας, με εκμαυλιστικά πρότυπα και εθνοτικές διακρίσεις, όπου κυριαρχεί η κρατική βία, η διαφθορά, ο φόβος και η δυσπιστία, ως κατάλοιπα των αλλεπάλληλων απολυταρχικών καθεστώτων.

 

Και 3 βιβλία της τελευταίας  στιγμής  από τη «μετά lockdown» εκδοτική περίοδο.

 

  1. Ο πάτος του μπουκαλιού (1948) – Georges Simenon

Μετάφραση: Αργυρώ Μακάρωφ

Άγρα (2020)

σελ. 240

 

O νέος Simenon του καλοκαιριού –μας έχει γίνει συνήθεια– δεν μπορεί να λείπει από τις νουάρ προτάσεις. Ένα από τα «σκληρά», non-megrait  μυθιστορήματα  της αμερικάνικης περιόδου του συγγραφέα. Δύο αδέρφια, με διαφορετικές επιλογές στη ζωή τους, «έρχονται αντιμέτωποι ο ένας με τον άλλο με όρους αρχαίας τραγωδίας». Ένα ψυχολογικό θρίλερ με νουάρ ατμόσφαιρα φόβου και καχυποψίας, έμφαση στην ψυχοσύσταση των πρωταγωνιστών και σκηνικό άγριας Δύσης στα μεξικάνικα σύνορα.

 

  1. Στεγνά! Ο Σπινόζα γαμάει τον Χέγκελ ξανά (1998) – Jean Bernard Pouy

Μετάφραση: Ζ. Δ. Αϊναλής

Oposito (2020)

σελ. 143

 

Μετά από είκοσι ολόκληρα χρόνια ο Σπινόζα επιστρέφει με άγριες διαθέσεις! Ο Χέγκελ έχει συμμαχήσει με «το χείριστο ανθρωποκατασκεύασμα της διαλεκτικής, το ποδόσφαιρο». Η Γαλλία έχει μετατραπεί σ’ ένα απέραντο ποδοσφαιρικό  γήπεδο, όπου κάνουν κουμάντο οι νεόμπατσοι και οι νεοχούλιγκανς. Ένα κραυγαλέα βίαιο και βλάσφημο, βαθιά αλληγορικό μετα-αποκαλυπτικό νουάρ, πανκ αισθητικής, που δε συστήνεται –ούτε γι’ αστείο– στους λάτρεις των mainstream νουάρ αναγνωσμάτων. Απολαυστικός Ζαν Μπερνάρ Πουί!

 

 

  1. Τίποτα δεν χάνεται (2016) – Cloe Mehdi

Μετάφραση: Γιάννης Καυκιάς

Πόλις (2020)

σελ. 400

 

Η αντηχήσεις ενός τραγικού γεγονότος αστυνομικής βίας στη ζωή ενός εντεκάχρονου αγοριού. Ένα σοκαριστικά επίκαιρο μυθιστόρημα, αφού οι πρωταγωνιστές και το σκηνικό μπορεί να αλλάζουν, αλλά η ιστορία δυστυχώς επαναλαμβάνεται και απαιτεί κάθε φορά μια λύση-κάθαρση, ακόμα κι αν κανείς δε βγαίνει  κερδισμένος. Ένα δυνατό polar social! Εντυπωσιακή είσοδος στην γαλλική νουάρ λογοτεχνία της νεαρής, αλλά ήδη πολυβραβευμένης Cloe Mehdi.

 

 

Αυτό το καλοκαίρι κρατάμε τις αποστάσεις μ’ ένα βιβλίο.

Καλές διακοπές!

 

 

 

Προηγούμενο άρθροΜικρά κριτικά και εξαιρετικά!  (της Μαρίζας Ντεκάστρο)
Επόμενο άρθροΕπιστολή του “Αναγνώστη” προς την Εφημερίδα των Συντακτών

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ