Της Όλγας Σελλά.
Οι θεατρικές εκδόσεις δεν είναι μια εύκολη επιλογή για κανέναν εκδότη, ιδιαίτερα στις μέρες μας. Όμως το νέο έργο του Ντένις Κέλι «Κουρέλι», που ήδη παρουσιάζεται στη Νέα Θεατρική Σκηνή Faust (Καλαμιώτου 11) σε σκηνοθεσία Γιάννη Μόσχου, κυκλοφορεί από τις (.poema..) εκδόσεις, σε μετάφραση της Χριστίνας Μπάμπου-Παγκουρέλη, εγκαινιάζοντας μια νέα σειρά για το θέατρο με στόχο την ανάδειξη σύγχρονων δραματουργών, Ελλήνων και ξένων. Σύμβουλος έκδοσης είναι η Δήμητρα Κονδυλάκη. Φυσικά θα το βρείτε στο χώρο του θεάτρου, πηγαίνοντας να δείτε την παράσταση.
***
Πολλοί οι επώνυμοι, όπως πάντα, στην πρεμιέρα της Κεντρικής Σκηνής του Εθνικού Θεάτρου «Το πένθος ταιριάζει στην Ηλέκτρα», του Γιουτζίν Ο’ Νηλ, σε σκηνοθεσία Γιάννη Χουβαρδά στις 22 Φεβρουαρίου. Αυτή τη φορά είδαμε και τον δήμαρχο Αθηναίων, Γιώργο Καμίνη, με τη σύζυγό του, και τον υφυπουργό Παιδείας Θοδωρή Παπαθεοδώρου με τη γλυκιά και κομψή σύζυγό του Ρόζα, και την Αννα Νταλάρα, που είναι φαίνεται θεατρόφιλη -την έχουμε δει σε πολλές παραστάσεις. Οσο για τους ανθρώπους του από το χώρο της τέχνης, πολλοί και από διαφορετικούς χώρους. Και από το χώρο του βιβλίου (Τίτος Πατρίκιος, Ειρήνη Λούβρου, Σταύρος Πετσόπουλος, Μισέλ Φάις) και βεβαίως από το χώρο του θεάτρου. Γι’ αυτό και δεν έχει κανένα νόημα η ονοματολογία. Ηταν σχεδόν όλο το ελληνικό θεάτρο εκεί. Και χειροκρότησε θερμά στο τέλος την παράσταση.
***
Η παράσταση έχει ήδη μεταφερθεί στο ΔΗΠΕΘΕ Ρούμελης, που είναι και συμπαραγωγός, αλλά αυτή η σκηνή ήταν από τις πολύ έντονες στο φουαγέ. Σάββατο απόγευμα, μπροστά στο ταμείο του Θεάτρου Τέχνης, στην οδό Πεσμαζόγλου. Μια ώριμη αλλά γοητευτική γυναίκα είναι στην ουρά και κοιτάζει ανήσυχη γύρω γύρω. Αναζητεί μια φίλη της γεμάτη αγωνία. «Είστε η κυρία Τσιούνη;» τη ρωτάω. Στο πρόσωπό της σχηματίζεται ένα πλατύ χαμόγελο. «Ναι», απαντάει. «Πώς λέγεται η φίλη σας;», επιμένω για να σιγουρευτώ. «Κάκια Παναγιώτου», μου λέει η ηθοποιός Βιβέττα Τσιούνη. «Εχει έρθει», της λέω. Είχα δει ενώ περίμενα την Κάκια Παναγιώτου, μ’ έναν μπερέ και με την παλιά γοητεία να διακρίνεται πάντα στο πρόσωπό της. Η φίλη της είχε ήδη περάσει μέσα στη Στοά και κατέβαινε τα σκαλιά προς το Υπόγειο του Τέχνης. Είχαν έρθει και οι δύο, παρά τον κακό καιρό που επικρατούσε εκείνη την ημέρα, για να παρακολουθήσουν την παράσταση «Ο πατέρας» του Στρίνμπεργκ με πρωταγωνιστή τον Γιάννη Φέρτη. Μια ζωή στο θέατρο, εξακολουθούν, παρά τα χρόνια που κουβαλούν, να στηρίζουν τις νέες παραστάσεις, τους νεότερους συναδέλφους τους.
***
Ήταν στην πρεμιέρα της παράστασης «Τηλέμαχος, Should I stay or should I go» στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών ο Γιώργος Λούκος. Χαρούμενος, ανακουφισμένος και αγχωμένος. Μόνο που ποτέ δεν το δείχνει ο Γιώργος Λούκος το άγχος του. Ήταν 27 Φεβρουαρίου, δεν είχε ανακοινωθεί ακόμα επίσημα η ανανέωση της θητείας του στο Φεστιβάλ Αθηνών, δεν ήξερε ακόμα τι χρήματα θα είχε διαθέσιμα και τα χρονικά περιθώρια είναι ήδη στενά για τον προγραμματισμό ενός Φεστιβάλ. Παρ’ όλα αυτά ο Γιώργος Λούκος φαινόταν ευτυχής. Ηταν ανάμεσα σε ανθρώπους που τον γνωρίζουν και τον εκτιμούν και μετά το τέλος της παράστασης τον είδαμε να συνομιλεί (στον 6ο όροφο της Στέγης) με τους Γερμανούς επιτελείς του θεάτρου Ballhaus. Μήπως αφορούσε το Φεστιβάλ Αθηνών αυτή η συνομιλία;
***
Δεν είναι και λίγο μια ελληνική παράσταση, που στηρίχτηκε στη διεθνή συνεργασία να περιοδεύει στο εξωτερικό. Για μια ακόμη φορά το κατάφερε το θέατρο «Αττίς» του Θόδωρου Τερζόπουλου. Έτσι η παράσταση «Προμηθέας Δεσμώτης», που σκηνοθέτησε ο Θόδωρος Τερζόπουλος, με τη συμμετοχή Ελλήνων, Γερμανών και Τούρκων ηθοποιών, στις 22, 23, 24 και 30 Μαρτίου βρισκόταν στη μακρινή Ασία και συγκεκριμένα στην Ταϊβάν, προσκεκλημένη από το 5ο International Festival of Arts, το National Chiang Kai-Shek Cultural Center της Ταϊπέι και το Kaohsiung Cultural Center. Και είναι η πρώτη φορά που μια ελληνική θεατρική παράσταση παρουσιάζεται στο κοινό της Ταϊπέι, στο Εθνικό Θέατρο της χώρας. Δεν μετείχε μόνο με την παράστασή του, το θέατρο «Αττίς». Προσέφερε επίσης δύο τριήμερα workshops για επαγγελματίες ηθοποιούς και νέους σκηνοθέτες, ενώ ο Θόδωρος Τερζόπουλος, σε διαλέξεις του μίλησε για το πώς προσεγγίζει και εργάζεται στην αρχαία τραγωδία.