100 χρόνια της ΧΑΝΘ- Σάββατο 16/12 θέατρο Αυλαία

0
86

 

Το Σάββατο 16 Δεκεμβρίου στις 11.30 πμ στο Θέατρο Αυλαία (Τσιμισκή 136, Θεσσαλονίκη) παρουσιάζεται το λεύκωμα για τα 100 χρόνια της ΧΑΝΘ, μια έκδοση της XAN Θεσσαλονίκης και του εκδοτικού οίκου University Studio Press.
σας προσκαλούν στην παρουσίαση του βιβλίου:

Για το βιβλίο θα μιλήσουν:
Ιωάννης Σωσσίδης, Πρόεδρος Δ.Σ. ΧΑΝΘ. Λέων Α. Ναρ, Δρ. νεοελληνικής Φιλολογίας ΑΠΘ, Συγγραφέας, Κωνσταντίνος Διώγος, Δρ. νεότερης Ιστορίας ΑΠΘ. Κώστας Πλαστήρας, Δρ. Φιλολογίας ΑΠΘ – Συγγραφέας.
Συντονισμός:Κώστας Μπλιάτκας, Δημοσιογράφος – Συγγραφέας

Η επετειακή έκδοση εκδόθηκε με αφορμή τον εορτασμό των εκατό χρόνων από την ίδρυση της ΧΑΝ Θεσσαλονίκης, και περιγράφει τη δραστηριότητά της στην πόλη της Θεσσαλονίκης και στον υπόλοιπο ελ­ληνικό χώρο από τα χρόνια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου μέχρι σήμερα.

Η Χριστιανική Αδελφότης Νέων Θεσσαλονίκης ιδρύθηκε στις 2 Σεπτεμβρίου 1921 και η ζωή της είναι συνυφασμένη με την ιστορία της πόλης, τους ανθρώπους της και κυρίως με τους νέους. Ως σωματείο αναδείχθηκε σε έναν από τους σπουδαιότερους φορείς, και έμελλε να πρωταγωνιστήσει στην κοινωνική, α­θλ­ητική και πολιτιστική ζωή της Βορείου Ελλάδος, ενώ παράλληλα, το έργο της συνδέεται με τον εθελοντισμό, την ανά­γκη για αλληλεγγύη, συνεργασία και συμπόρευση. Πιστή στις αρχές της και με σεβασμό στην ισότητα και την δια­φορετικότητα, υπηρετεί πάντα το καλό, τροφοδοτώντας διαρκώς την κοινωνία με ενεργούς πολίτες, πολίτες με συνείδηση και αξίες.

Στις σελίδες του τόμου ο αναγνώστης θα διατρέξει την πορεία της ΧΑΝΘ χωρισμένη σε επτά κεφάλαια. Αυτά περιγράφουν τις απαρχές, την περίοδο από την ίδρυση μέχρι το 1940, τα δύσκολα χρόνια της Κατοχής, την ανασύστασή της (1945), τα ταραγμένα χρόνια (1967-1974), την περίοδο ανασυγκρότησης (1975-1999), και τέλος την πορεία της στον 21ο αιώνα. Η έκδοση διανθίζεται από πλούσιο και σπά­νιο φωτογραφικό υλικό.

 

Οι συγγραφείς του τόμου:

Κωνσταντίνος Διώγος

Κωνσταντίνος Ν. Πλαστήρας

Κίμων Δημητρίου

Μανώλης Ανδρεαδάκης

Παρθενόπη Βέργου

Ελένη Αθανασιάδου

Προηγούμενο άρθροΗ Φωτεινή Φραγκούλη και η “η ιστορία βλέπει” (του Γιάννη Σ. Παπαδάτου)
Επόμενο άρθροΆντολφ Μούσγκ – Ο άλλος, ο δικός μας, ο μοναδικός (του Νίκου Κοσκινά)

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ