«Η κρίση αυτή τη στιγμή στο χώρο του βιβλίου δείχνει το χειρότερο πρόσωπό της», δήλωσε ο Θάνος Ψυχογιός (εκδόσεις Καρδαμίτσα), πρόεδρος του Συλλόγου Εκδοτών Βιβλίου Αθηνών- ΣΕΒΑ παρουσιάζοντας το πρόγραμμα των εκδηλώσεων για την 36η Γιορτή Βιβλίου που θα διεξαχθεί στο Πεδίον του Άρεως από τις 24 Μαίου έως τις 9 Ιουνίου. Το κοινωνικό μήνυμα της γιορτής θα είναι το : «Με διάβασες; Χάρισέ με! Χαρίστε ένα βιβλίο, σώστε μια βιβλιοθήκη». Στόχος είναι η δημιουργία βιβλιοθήκης στη νήσο Φολέγανδρο και στις γυναικείες βιβλιοθήκες Θήβας και Κορυδαλλού. Εκτός από την παρουσία των εκδοτών θα υπάρχει ακόμα Έκθεση Γελοιογραφίας, όπως και μια Διαδραστική ΄Εκθεση Φωτορεπορτάζ «Η άλλη ανάγνωση». Σε αυτήν οι επισκέπτες θα μπορούν να τοποθετήσουν τις δικές τους λεζάντες σε κάθε ξεχωριστή φωτογραφία.
Επίσης θα διεξαχθούν «Σεμινάρια αυτοματικής γραφής με διαγωνισμό διηγήματος» . Ο Σύλλογος Εκδοτών Βιβλίου Αθηνών σε συνεργασία με το Μικρό Πολυτεχνείο και την Athens Voice, παρουσιάζουν δύο ανεξάρτητα σεμινάρια αυτοματικής γραφής διάρκειας δύο ωρών το καθένα (μία ώρα σεμινάριο, μία ώρα πρακτική εκτός αίθουσας εκδηλώσεων), όπου μπορούν να συμμετέχουν όσοι αγαπούν τη γραφή και ασκούν τη μυθοπλασία στο γραπτό λόγο, έμπειροι ή μη. Στο πρόγραμμα υπάρχει ακόμα το αφιέρωμα «Βιβλία που έγιναν ταινίες», θεατρικά αναλόγια, αναφορές στην αστυνομική λογοτεχνία κ.ά
Οι θεματικές εκδηλώσεις είναι αφιερωμένες στα 150 χρόνια από τη γέννηση του Κ. Καβάφη και στα 50 χρόνια από την απονομή του βραβείου Νόμπελ στον Γιώργο Σεφέρη. Οι εκδηλώσεις θα πλαισιωθούν με θεατρικές και κινηματογραφικές παραστάσεις.
Γ.Ν.Μ.
Ανέκαθεν κυρίαρχο το αίσθημα σε κάθε έκθεση της άτοπης επιθυμίας ”να τα έχω όλα”. Επίσης, η γνωστική επιβεβαίωση των συνδέσεων ”συγγραφέας-θέμα-εκδότης”. Κατά τρίτον, η ”ωφελιμιστική ματιά” επί των εκτιθέμενων τίτλων (”ε, ιδού μια καλή ευκαιρία-προσφορά, τόσο φθηνό για την αξία του”). Αλλά πάνω από όλα το βίωμα μιας έκθεσης είναι αυτή η παράξενη ζάλη και σύγχυση από το ανακάτεμα των παραστάσεων από διερχόμενα πρόσωπα και ακίνητα προϊόντα. Προϊόντα με πρόσωπα, πρόσωπα σαν άγνωστα κινούμενα βιβλία. Αλλά και το άγχος του ”τι θα προλάβω εν ζωή, προς τα πού να στραφώ…”: η ζωή να μην μπορεί να φτάσει έτσι κι αλλιώς στο ύψος του απείρου των ιδεών και των δημιουργών. Και είναι τόσο δύσκολο να επιλέγεις με την ποικιλία τόσων κριτηρίων… Όσον αφορά την ιδεολογία, σπουδαίες συνήθως οι εκδόσεις των ”μεγάλων”, αλλά πώς να μην αγαπήσεις και να μη συγκινηθείς και από τη θυσιαστική προσπάθεια των ”μικρών και αδυνάτων”;
Πάντως ας το ομολογήσουμε: διαθέτουμε (εκ πολλών πηγών) τόσα πολλά αδιάβαστα βιβλία εν οίκω που δεν θα χρειαζόταν να μεταβούμε σε έκθεση (εν δήμω) επί… χρόνια πολλά. Θα μας πήγαινε ίσως ο ρόλος του βυζαντινού μοναχού στο καλλιτεχνικό εργαστήριό του και στην αμέριμνη (ας πούμε) μελέτη του. Τα λόγια του Μίλτου Σαχτούρη έρχονται στη σκέψη: ”θέλω λεφτά και ησυχία”.
Το βιβλίο, δε, με το ”βάσανό” του θα μπορούσε να είναι μια ”φυλακή” όσο κι αν προτίθεται να σε απελευθερώσει ως φτερωτό πνευματικό άγγελο.
Όσο για ”βιβλία φυλακών”… από Κωνσταντίνο Θεοτόκη (Ο κατάδικος) ως Μάρω Δούκα (Ουράνια μηχανική) μέγα το εύρος του χρόνου και των έργων.
Το καβαφικόν “κάπως την ώρα να περάσω” ουδόλως συμβαίνει στην περίπτωση των εμπύρετων βιβλιοφάγων που τους πιάνει αμόκ μπρος στην καταιγίδα των νέων και παρθένων γραφών.
Εν ολίγοις κάθε έκθεση είναι ένας πολύχρωμος μπουφές και κανείς δεν θα ήθελε να μη δοκιμάσει έστω λίγο από το καθετί. Και η αγορά δίχως άλλο μοιάζει με παίγνιον (”το Πεδίον… παίζει”).