20 πεζογραφήματα εξαιρετικής, μεταφρασμένη, λογοτεχνίας – Λίγο πριν φύγει το 2021 (του Γιάννη Ν. Μπασκόζου)

1
3057

 

του Γιάννη Ν. Μπασκόζου

 

Αχ είναι πολλά τα βιβλία και δεν ξέρει κανείς τι να πρωτοπρολάβει να βάλει σε μία λίστα που μεγαλώνει συνεχώς καθώς νέα βιβλία αφικνούνται εσπευσμένα από τους εκδότες για να προλάβουν τους γιορτινούς πάγκους. Δίνω απλώς μία πρώτη γεύση. Μυθιστορήματα και διηγήματα μεταφρασμένης λογοτεχνίας, το ένα καλύτερο από το άλλο. Ένας ατελείωτος – μοιάζει – ποταμός εξαιρετικών λογοτεχνημάτων, που καθένα προσφέρει ακόμα μια ψηφίδα στον πάνθεον των παθών ενός βιβλιόφιλου αναγνώστη. 

 

Ρόμπερτ Λίτελ, Ο σύντροφος Κόμπα, μτφρ. Γιάννης Περδικογιάννης, Μέδουσα.

Ο Λίτελ πολύ γνωστός μπεστ σελερίστας- θυμίζω επιπλέον και το πολύ καλό βιβλίο του για τον τριπλό πράκτορα Κιμ Φίλμπυ(εκδ. Άγρα) –  σκιαγραφεί εδώ το πορτρέτο του Στάλιν μέσα από τη συνάντηση ενός ευφυούς παιδιού με κάποιον που δηλώνει βετεράνος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και  δεξί  χέρι του ρώσου δικτάτορα. Με πολύ χιούμορ: ο μικρός σχολιάζει πράγματα που δεν καταλαβαίνει ακριβώς όπως μία λίστα προγραφών ή όταν μπαίνει υποθετικά στο Πολίτ Μπυρό και διεκδικεί τα δικαιώματα των παιδιών, ή πώς αντιμετωπίζει τα σχόλια του Κόμπο, ο οποίος κατηγορεί τον Λένιν ως καφενόβιο για να ανυψώσει τον φτωχό αγρότη Στάλιν ως γνήσιο επαναστάτη. Ευφάνταστο!

 

Raymond Carver, Τόσο πολύ, τόσο κοντά στο σπίτι, μτφρ. Γιάννης Τζώρτζης, Μεταίχμιο

Ένας από τους μεγαλύτερους σύγχρονους διηγηματογράφους, που ανύψωσαν την τεχνική του διηγήματος σε μοναδική τέχνη. Στον τόμο αυτό συγκαταλέγονται οι τρεις κυριότερες συλλογές του Αρχάριοι, Καθεδρικός Ναός, Λοιπόν, θα πάψεις, σε παρακαλώ. Όσοι τον έχουμε διαβάσει αλλά και όσοι θα τον διαβάσουν τώρα για πρώτη φορά θα γνωρίσουν το πως μπορεί ένας συγγραφέας να συλλάβει τη σύγρονη ζωή μέσα από τις μικρές καθημερινότητες, πως μπορεί χρησιμοποιώντας σχεδόν ακινητοποιημένες εικόνες ή απλούς «αδιάφορους» διαλόγους να εμβαθύνει στην αμείλικτη πραγματικότητα που καθορίζει την ανθρώπινη συνθήκη. Πίσω από κάθε απλό συμβάν, με αυτή την απόλυτα λιτή γλώσσα του, εμφανίζει τις χαράδρες που μέσα τους καταρρέει η ανθρώπινη ψυχή.

 

Georgi Gospodinof, Χρονοκαταφύγιο, μτφρ. Αλεξάνδρα Ιωαννίδου, Ίκαρος

Η μεγάλη ευρωπαϊκή έκπληξη ήρθε τα τελευταία χρόνια από εκεί που δεν το περιμέναμε. Ο Βούλγαρος Γκοσποντίνοφ μας είχε εντυπωσιάσει ήδη με το Φυσικό μυθιστόρημα και το Περί φυσικής της μελαγχολίας (Ίκαρος) και τώρα με το τρίτο του μυθιστόρημα δεν μας απογοητεύει. Ο ήρωας του Γκαουστίν είναι ένας περιπλανώμενος στον χρόνο ταξιδιώτης που έχει δημιουργήσει την «κλινική για το παρελθόν», όπου κάθε όροφος του αναπαράγει μια παλιά δεκαετία. Οι ασθενείς μπορούν να ανακαλέσουν τον χρόνο και να αναβιώσουν τις αναμνήσεις τους. Ο Γκοσποντίνοφ ξαναδιαβάζει την νεότερη ιστορία της Ευρώπης , μένοντας στα οδυνηρά λάθη της και στην αμνησία που σκόπιμα καλλιεργείται ή όπως λέει ο  Γκαουστίν: «Προσοχή, η ιστορία βρίσκεται πάντα πιο κοντά απ’ ό,τι φαίνεται στο καθρεφτάκι του αυτοκινήτου…». Ένας αποχαιρετισμός στην αγάπη του παρελθόντος.

 

Παουλίνα Φλόρες, Τι ντροπή, μτφρ. Ματθίλδη Σίμχα, Κίχλη

Πόσα γνωρίζουμε άραγε για τη σύγχρονη Χιλή; Μάλλον  λίγα. Η πρωτοεμφανιζόμενη Παουλίνα Φλόρες μιλά για τη σύγχρονη Χιλή που φέρνει βεβαίως βαριά τη σκιά του παρελθόντος. Πρόκειται για εννιά ιστορίες που τις περισσότερες τις αφηγούνται παιδιά, που βλέπουν το δικό τους παρόν με παράλληλη θέαση του κόσμου των μεγάλων. Παράνομοι έρωτες, βιαστικοί έρωτες, έρωτες χωρίς αγάπη , αγάπη χωρίς έρωτα όλες οι παραλλαγές μιας συνηθισμένης ζωής που καθορίζονται από ανεξιχνίαστες πολλές φορές δυνάμεις. Οι ηρωίδες και  οι ήρωες της πορεύονται με μια άγνωστη πυξίδα, γένονται θύματα των αισθημάτων τους. Η γραφίδα της Φλόρες κεντάει βαθιά στην ανθρώπινη ψυχή, φανερώνοντας τις πληγές της με μια ειλικρίνεια που πληγώνει. Τρυφερό, αληθινό, γραμμένο με λιτή γλώσσα, από τα καλύτερα της χρονιάς.

 

 

Kevin Barry, Νυχτερινό πλοίο για την Ταγγέρη, μτφρ. Ορφέας Απέργης, Gutenberg

Δύο φίλοι, ο Μόρις και ο Τσάρλυ, περιμένουν σε ένα λιμάνι της Αλχεθίρας, ένα πλοίο από την Ταγγέρη. Μοιάζουν να γνωρίζονται χρόνια, να έχουν κατά καιρούς μπλεξίματα με τον νόμο. Το πλοίο δεν φαίνεται στον ορίζονται και αυτοί αναθυμούνται πρόσωπα και στιγμές του πολυτάραχου βίους τους. Συζητάνε για ποδόσφαιρο και καλούς μπαλαδόρους, για μουσικές, για τους χίπηδες, τα ζώα, τις παλιές τους γυναίκες. Περιμένοντας στο Γραφείο Πληροφοριών γνωρίζουν νεαρές κοπέλες, αγόρια από άλλες χώρες, έναν σκύλο, Ο Μόρις δηλώνει ότι  περιμένει την κόρη του Ντίλι Χέρν, που όσους και να ρωτούν κανείς δεν την γνωρίζει αλλά πιστεύει ότι όλοι του λένε ψέμματα.  Συζητάνε επίσης για παλιές ιστορίες, καυγάδες, φόνους, παρανομίες. Άλλοτε μιλάνε μεταξύ τους και άλλοτε μόνοι τους απευθυνόμενοι στον αέρα. Η υπόθεση που θυμίζει «περιμένοντας τον Γκοντό» του Μπέκετ αναπτύσσεται με μια τρέχουσα γλώσσα άλλού slang και αλλού με ποιητικές παραθέσεις στους μεγάλους Ιρλανδούς συγγραφείς. Ο μεταφραστής , ποιητής ο ίδιος, απέδωσε δημιουργικά αυτό το πινγκ πονκ των διαλόγων με μεγάλη ευαισθησία και τολμηρότητα.

 

 

Elizabeth Strout, Όλα γίνονται, μτφρ. Μαργαρίτα Ζαχαριάδου, Άγρα

Για όσους παρακολουθούν την σύγχρονη αμερικανική λογοτεχνία κάθε νέο βιβλίο της Elizabeth Strout είμαι ένα αγαπημένο δώρο. Στο πρώτο της μυθιστόρημα Το όνομά μου είναι Λούσυ Μπάρτον (Άγρα) η Λούσυ εξιστορεί τη σχέση μητέρας και κόρης, μια σχέση φτιαγμένη από έλλειψη κατανόησης, αδυναμία επικοινωνίας αλλά και βαθιά ταύτιση. Στο  Όλα γίνονται η Λούσυ, γνωστή συγγραφέας επιστρέφει στην πόλη της. Στο προαναφερθέν βιβλίο της έχει καταγράψει την σκληρή μοναχική πορεία της παιδικής της ηλικίας, τώρα επανερχόμενη στη γενέτειρά της ανακαλύπτει τους ανθρώπους που άφησε, μεγάλους πια, με δεκάδες μυστικά και ενοχές. Η Strout είναι ένας βυθοκόρος της ανθρώπινης ψυχής, ανασκάπτει μνήμες και τραύματα με μια αγάπη και τρυφερότητα. Η γραφή της επιμένει στα μικρά καθημερινά που γίνονται μεγάλα για κάθε ένα πρόσωπο χωριστά. (Συστήνω και το επίσης σπουδαίο βιβλίο της Όλιβ Κίττριτζ, εκδ. Άγρα, στο οποίο αποθεώνεται η γοητεία της αφηγηματικής της ικανότητας)

 

Negar Djavadi, Αρένα, μτφρ. Γιάννης Καυκιάς, Εκδόσεις του Εικοστού Πρώτου

Η Νεγκάρ Τζιαβαντί είναι σεναριογράφος και αυτό είναι το δεύτερο βιβλίο της με το οποίο συστήνεται στο ελληνικό αναγνωστικό κοινό. Η ιστορία, που αναπτύσσεται ως νουάρ, αρχίζει με έναν στέλεχος αμερικανικής εταιρείας διακίνησης ταινιών, τον Μπενζαμέν, όταν αποφασίζει να καπνίσει πάλι και μπαίνει σε ένα καπνοπωλείο. Ένας νεαρός πέφτει πάνω του και του κλέβει το κινητό του. Τον καταδιώκει και τσακώνονται. Το επόμενο πρωί ο νεαρός έγχρωμος βρίσκεται νεκρός. Ένα βίντεο που κυκλοφορεί στο διαδίκτυο τραβηγμένο από μια κοπέλα τον δείχνει στον δρόμο να τον κτυπάει μια αστυνομικός. Από εκεί θα ανοίξει ένας κύκλος βίας από τον οποίον κανείς δεν θα βγεί αλώβητος. Η Τζιαβαντί σκιαγραφεί παράλληλα το παρισινό κλίμα, τις διαφημίσεις, τα κτίρια, τους δρόμους αλλά και μέρος της ανθρωπογεωγραφίας του Παρισιού με λεπτομέρειες  με αναφορές σε μάρκες ρούχων, τσιγάρων, αρχιτεκτόνων που δημιούργησαν τα κτίρια, μπαρ, ηθοποιούς, εφημερίδες αλλά και τον κόσμο του διαδικτύου που διαμορφώνει μια δική του παράλληλη ζωή.

 

Ντανιέλ ντε Ρουλέ, Δέκα μικρές αναρχικές, μτφρ. Γιώργος Χαραλαμπίτας, Εκδόσεις των Συναδέλφων

Κατά αναλογία με το Δέκα μικροί νέγροι της Άγκαθα Κρίστι, δέκα νεαρές αναρχικές επηρεάζονται από τα κηρύγματα του Μπακούνιν και αποφασίζουν να αλλάξουν ζωή. Εργάζονται όλες σε εργοστάσιο ωρολογοποιίας και ζουν στερημένη ζωή. Σχεδιάζουν ένα μεγάλο τα ξίδι προς την Λατινική Αμερική με σκοπό να δημιουργήσουν μια ελεύθερη κοινότητα. Οι δύο πρώτες που φεύγουν η Κολέτ και η ερωμένη της Ζιλιέτ πεθαίνουν βίαια. ΟΙ υπόλοιπες οκτώ μπαίνουν σε ένα πλοίο που μεταφέρει φυλακισμένους εξόριστους της Κομμούνας. Στο ταξίδι πεθαίνει πάνω στη γέννα ακόμα μία, η Εμιλί. Οι υπόλοιπες επτά φθάνουν στην Παταγονία. Εκεί οργανώνουν συνεταιρικά ένα Αρτοποιείο καθώς κι ένα εργοστάσιο Ωρολογοποιίας. Θα αντιμετωπίσουν και εκεί τις στρεβλώσεις της πατριαρχικής κοινωνίας και μία- μία θα εξοντωθούν. Την ιστορία διηγείται η τελευταία εναπομείνασα, η Βαλεντίν – η εποποιία μιας γυναικείας προσωπικής όσο και κοινοβιακής επανάστασης. Με πολλά ντοκουμενταρίστικα στοιχεία.

 

Γκράχαμ Σουίφτ, Κυριακή της Μητέρας, μτφρ. Κατερίνα Σχινά, Μίνωας

Στις 30 Μαρτίου 1924, οι Νίβενς, μια οικογένεια ανώτερης τάξης που έχασαν και τα δύο παιδιά τους στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, εξακολουθούν να τηρούν την Κυριακή της Μητέρας, μια ημέρα κατά την οποία επιτρέπεται στους υπηρέτες να βγουν και να περάσουν το χρόνο με τις μητέρες τους. Ενώ οι Νίβενς σχεδιάζουν να περάσουν τη μέρα τους μακριά με τους γείτονές τους,  η νεαρή Τζέιν Φέαρστάιλντ, που είναι ορφανή, καλείται να συναντήσει τον εραστή της Πολ Σέρινγκαμ, κληρονόμο μιας πλούσιας οικογένειας γαιοκτημόνων. Ο Πολ όμως πρέπει να παντρευτεί γυναίκα της τάξης του και ο παράνομος δεσμός με την Τζέιν πρέπει να τελειώσει. Αργότερα το απόγευμα ο κ. Niven ανακοινώνει στην Τζέιν ότι ο Πολ πέθανε σε ένα περίεργο αυτοκινητιστικό δυστύχημα. Υπάρχει ένα μυστήριο «γιατί», το οποίο θα είναι και το κίνητρο για να κλιμακωθεί η αφήγηση. Η Τζέιν θα γίνει τελικά φημισμένη συγγραφέας και θα αποκαλύψει λεπτομέρειες του μυστηρίου. Όμορφο αφήγημα που διατρέχει τον χρόνο έως το τέλος του εικοστού αιώνα μέσα από γοητευτικά πρόσωπα.

 

Michel Tournier, Μετέωροι, Λίζυ Τσιριμώκου, Στερέωμα

Τον Μισέλ Τουρνιέ τον είχαμε γνωρίσει στα ελληνική γλώσσα κυρίως από την μικρή άσπρη σειρά των εκδόσεων του πάλαι ποτέ Εξάντα. Κάποια βιβλία του κυκλοφόρησαν αργότερα και από άλλες εκδόσεις, (τα πιο γνωστά του  Γκασπάρ, Μελχιόρ και Βαλτάσαρ  και  Παρασκευάς ή στις μονές του Ειρηνικού). Η ιστορία ξετυλίγεται γύρω από δύο αδέλφια, πολύ συνδεδεμένα μεταξύ τους, τον Ζαν και τον Πολ. Το ζευγάρι είναι τόσο ενωμένο που οι άλλοι το ονομάζουν Ζαν Πωλ. Αλλά ο Ζαν θέλει να σπάσει αυτή την αλυσίδα και δοκιμάζει να παντρευτεί. Ο Πωλ κατορθώνει να ακυρώσει αυτό το σχέδιο. Απελπισμένος, ο Ζαν αναχωρεί μόνος για το ταξίδι του μέλιτος στη Βενετία. Ο Πωλ προσπαθεί να τον ακολουθήσει και ολοκληρώνει ένα ταξίδι μύησης γύρω από τον κόσμο. Μέσα από τις πολλαπλές περιπέτειες και πολυάριθμα άλλα πρόσωπα όπως ο θείος Αλεξάντρ με τη σκανδαλώδη
ζωή, το μυθιστόρημα σκιαγραφεί το μεγάλο θέμα του ανθρώπινου ζευγαριού.

 

e.lockhart, Ήμασταν ψεύτες, μτφρ. Πολυχρόνης Κουτσάκης, Διόπτρα

Η Κέιντενς φτάνει στο νησί Μπιτσγουντ και συναντά τους φίλους της Γκατ, Νάιτζελ και Μίρεν. Μένουν όλοι μαζί στο Μικρό Σπίτι και διασκεδάζουν. Κάνουν ιστιοπλοΐα, ανάβουν φωτιές στην παραλία, πραγματοποιούν εξερευνήσεις στα  άδυτα του νησιού. Όμως το παρελθόν είναι σκληρό. Μια οικογενειακή διαμάχη, θα οδηγήσει σε έναν εμπρησμό, μια αυταπάτη ότι αυτή η πράξη θα οδηγούσε σε συσπείρωση της οικογένειας θα πυροδοτήσει την εξέλιξη της αφήγησης. Η συγγραφέας τονίζει ότι ήθελε να αποδομήσει την έννοια της περιουσίας , τα ανώριμα μαρξιστικά ιδανικά, τα φριχτά λάθη που οδηγούνε σε παρανοήσεις. Ιστορία που απευθύνεται σε όλες τις ηλικίες, διαβάζεται από εφήβους αλλά και μεγαλύτερους με ενδιαφέρουσα πλοκή.

 

 

Γουίλιαμ Γ. Γκας, Το τούνελ, μτφρ. Γιώργος Κυριαζής, Καστανιώτης

Μυθιστόρημα που συγκαταλέγεται στην χορεία των μεταμοντέρνων αμερικανών. Βιβλίο ποταμός με μια ιδιαίτερη γοητεία μεταφρασμένο με κόπο και πάθος από τον Γ. Κυριαζή. Ο ήρωας του είναι ο Γουίλιαμ Κόλερ, ένα διακεκριμένος καθηγητής πανεπιστημίου που μόλις έχει συγγράψει μια μελέτη για το Γ΄Ράιχ. Του απομένει να συμπληρώσει τον Πρόλογο ώστε να είναι έτοιμο προς έκδοση. Η εισαγωγή αυτή τον οδηγεί σε ένα αδιέξοδο καθώς αρχίζει να γράφει μια άλλη ιστορία, εντελώς προσωπική, χαοτική, με παρεκκλίσεις και απρόοπτα. Φοβάται μήπως η γυναίκα του την ανακαλύψει γι αυτό και κρύβει τις σελίδες που γράφει μέσα στη μελέτη του. Παράλληλα εντελώς ανεξήγητα αρχίζει να σκάβει ένα τούνελ στο υπόγειο του σπιτιού του – μια ανασκαφή στο δικό του υποσυνείδητο. Έχει καταπληκτικές παραληρηματικές εικόνες όταν προσπαθεί να καταλάβει τον ίδιον τον Χίτλερ, όταν αδειάζει το περιεχόμενο της ζωής του, όταν σκιαγραφεί τους «κακούς». Μυθιστόρημα ποταμός που σε παρασύρει η σκοτεινή γοητεία του.

 

Paula Fox, Πρόσωπα σε απόγνωση, μτφρ. Ρένα Χατχούτ, Gutenberg

Ο Ότο και η Σόφη, ένα πετυχημένο και ευτυχισμένο κατά τα φαινόμενα ζευγάρι στη δεκαετία του ΄60 στο Μπρούκλιν πρωταγωνιστεί στο βιβλίο αυτό της Paula Fox. Μορφωμένοι, πλούσιοι, με ανακαινισμένο διαμέρισμα και καινούργιο αυτοκίνητο αισθάνονται ότι βρίσκονται στο peak της ζωής τους. Μια αδέσποτη γάτα δαγκώνει την Σόφη και αυτό την πανικοβάλλει καθώς δεν γνωρίζει αν η γάτα είναι λυσσασμένη, αν έχει μπει στο κατώφλι του θανάτου ή μπορεί να διασωθεί. Σε έναν κόσμο που γεμίζει με άδειες αξίες, σκουπίδια, δήθεν πολυτέλεια και σκληρό ανταγωνισμό (φανερώνεται από τον ¨Ότο όταν ο φίλος και συνέταιρος του αποχωρεί από την εταιρεία) το ζευγάρι σταδιακά νοιώθει να χάνει το έδαφος κάτω από τα πόδια του.  Ειρωνεία, σαρκασμός, καταβύθιση σε αβυσσαλέα πάθη, είναι ένα μυθιστόρημα που ο Τζόναθαν Φράζαν το τοποθετεί στην κορυφή των έργων σύγχρονων μυθιστοριογράφων.

 

Πόλλυ Σάμσον, Θέατρο για ονειροπόλους, μτφρ. Νίνα Μπούρη, Πατάκης

Μυθιστόρημα για την καλλιτεχνική Ύδρα στη δεκαετία του ΄60 , τότε που διάσημοι καλλιτέχνες την ανακάλυψαν ως ιδανικό τόπο ζωής και δημιουργίας. Μεταξύ μουσικών , συγγραφέων, εικαστικών πρωταγωνιστεί το ζεύγος Τσάρμιαν Κλιφτ και Τζορτζ Τζόνστον. Στην παρέα δεσπόζει ένα ερωτικό τρίγωνο ο συγγραφέας Άξελ Γένσεν , η όμορφη σύζυγος του Μαριάννε και ο Καναδός ποιητής και τραγουδοποιός Λέοναρντ Κοέν. Μια νεαρή έφηβη, η Έρικα, ζει το πένθος για τον θάνατο της μητέρας της και παράλληλα παρακολουθεί τον τεχνητό αυτόν παράδεισο να καταρρέει. Συλλεκτική έκδοση, συνοδευόμενη από cd με τέσσερα τραγούδια εμπνευσμένα από το βιβλίο, γραμμένα από τη Σάμσον και τον David Gilmour, σε εκτέλεση David και Romany Gilmour

 

Μάριο Αντρέα Ριγκόνι, Η σκοτεινή όψη των πραγμάτων, μτφρ. Μαρία Φραγκούλη, loggia

Μια νεαρή γυναίκα πέφτει από το κότερο, όπου βρίσκεται με τον άντρα της και ξαφνικά μια φώκια την αγκαλιάζει σφιχτά και την βυθίζει για λίγο στο νερό. Όταν βγαίνει στην επιφάνεια δηλώνει ότι ένοιωσε την πιο τρυφερή, ανθρώπινη, ζεστή αγκαλιά. Ένας 60άρης συνάπτει δεσμό με την 20χρονη κόρη της ερωμένης του και προσπαθεί να κατανοήσει την κατάσταση καθώς η ομοιότητα των δύο τους τον προβληματίζει. Τρείς φίλοι παίζουν την εξομόλογηση όταν αυτός που κάνει τον ιερέα αναγκάζεται να εξομολογήσει μία δολοφόνο, η οποία τον θεωρεί κανονικό ιερέα. Μικρά διηγήματα τα περισσότερα με ανθρώπους καθημερινούς σε παράξενες ή δύσκολες καταστάσεις (όπως η κοπέλα που σώζει διαδοχικά έναν φασίστα κι έναν παρτιζάνο) που διερευνούν την ανθρώπινη συνθήκη σε ασυνήθιστες συμβάσεις.

 

Καζούο Ισιγκούρο, Οι απαρηγόρητοι, μφρ. Αργυρώ Μαντόγλου, Ψυχογιός

Κάθε βιβλίο του νομπελίστα Καζούο Ισιγκούρο είναι ένα γεγονός, μιας και ο συγγραφέας αυτός είναι αγαπητός σε όλο τον κόσμο, πολυβραβευμένος και με το δικό του κοινό ακόμα και στη χώρα μας. Το μυθιστόρημα αυτό κυκλοφορεί τώρα για δεύτερη φορά από τις εκδόσεις Ψυχογιός. (πρώτη έκδοση Καστανιώτης, 1997) . Ήρωας του είναι ένας διάσημος πιανίστας που φτάνει σε μια πόλη της Κεντρικής Ευρώπης για να δώσει ένα ρεσιτάλ.  Παρά το ότι μοιάζει χαμένος στον χώρο και τον χρόνο ο καλλιτέχνης αυτός πιστεύει πως αν καταφέρει να δώσει κάποια μέρα την καλύτερη συναυλία του κόσμου, θα μπορέσει να αποκαταστήσει μέσα του κάποιες χαμένες ισορροπίες και ότι από εκεί και πέρα η ζωή του θα μεταμορφωθεί σε παράδεισο. Μια ιστορία για τις τέχνες, τον καλλιτέχνη, την διασημότητα που αιχμαλωτίσει την προσωπική ζωή.

 

Annie Ernaux, Τα χρόνια, μτφρ. Ρίτα Κολαϊτη, Μεταίχμιο

Η Ανί Ερνό αυτοβιογραφείται σε ένα μυθιστόρημα που εκτείνεται χρονικά από την μεταπολεμική εποχή έως τις ημέρες μας. Από τους αγρότες παπούδες της μέχρι τους μικρέμπορους γονείς της (διατηρούσαν καφεπαντοπωλείο) έως την ίδια, διανοούμενη πια, η οποία αφηγείται τη ζωή της και τις ζωές όσων την σημάδεψαν.  Όμως δεν πρόκειται μόνον για μια προσωπική καταγραφή μιας και στο σύνολο του υλικού της ανήκουν αναμνήσεις, φωτογραφίες, βιβλία, τραγούδια, διαφημίσεις και πρωτοσέλιδα όλα μέσα στα γεγονότα που διατρέχουν και στιγματίζουν τις διαφορετικές εποχές. Πόλεμος, Κατοχή, οι δωσίλογοι, το πρόβλημα της Αλγερίας, ο Μάης του 68, τα σεξουαλικά ζητήματα, ιδεολογικές διαμάχες συμπλέκονται με τα προσωπικά της, γάμος, παιδιά, διαζύγιο, ευτυχία, προσωπικές διαψεύσεις, προβληματισμοί, σύγχρονη εποχή.

 

 

Wu Ming, Προλέτ κουλτ, μτφρ. Άννα Γρίβα, εκδόσεις των συναδέλφων.

Οι Wu ming είναι συγγραφική ομάδα, παλιότερα ονομάζονταν Luther Blisset, οι οποίοι έκαναν την εμφάνισή τους στα μέσα της δεκαετίας του ’90 στην Ιταλία, χαρακτηριζόμενοι ως ομάδα ”σαμποτέρ των ΜΜΕ”.(Κυκλοφορεί στα ελληνικά το βιβλίο τους Εκκλησιαστής, εκδ.Τραυλός)  Εδώ συγγράφουν ένα βιβλίο με ήρωα ένα πραγματικό πρόσωπο της πρώτης περιόδου της σοβιετικής επανάστασης. Είναι ο Αλεξάντερ Μπογκντάνοφ, συγγραφέας επιστημονικής φαντασίας, επιστήμονας, φιλόσοφος, οπαδός της Προλέτ Κουλτ. Είναι η εποχή της κόντρας του Στάλιν με τους αντιπάλους του, εποχή που ο Μπογκντάνοφ πίστευε πως η εργατική τάξη δεν έχει τα πολιτιστικά, επιστημονικά και σοσιαλιστικά εφόδια για να ηγηθεί στο κτίσιμο της νέας κοινωνίας και πρότεινε την εισαγωγή της Προλέτ Κουλτ, μιας κουλτούρας ταξικής που θα διαμόρφωνέ την συνείδηση του προλεταριάτου για να ηγηθεί στο σοσιαλισμό.

 

Vladimir Nabokov, Γέλιο στο σκοτάδι, μτφρ. Ανδρέας Αποτολίδης, Άγρα

Ένα βιβλίο προάγγελος της περίφημης Λολίτας. Ο Αλμπίνους, ένας αξιοσέβαστος, πλούσιος γερμανός πολίτης εγκαταλείπει την γυναίκα του για χάρη της μικρής ερωμένης του, Μάργκοτ. Γυναίκα και παδί ταυτόχρονα θα τον παρασύρει σε μια ζωή με μικρή ευτυχία και αρκετή καταστροφή. Ο Αλμπίνους αδυνατεί να απαγκιστρωθεί από την σαγήνη της μικρής ερωμένης του παρόλο που γνωρίζει πως τον οδηγεί στο αναπόφευκτο τέλος. Το έργο, από τα πρώιμα του Ναμπόκοφ, γράφτηκε πρώτα στα ρωσικά με τον τίτλο Camera Obscura και αργότερα το μετέφρασε ο ίδιος στα αγγλικά (1933). Χαρακτηρίζεται ως παρωδία, με εκλεπτυσμένο χιούμορ, λεπτομερειακή παράθεση εικόνων σε ένα κρεσέντο ποιητικών εμπνεύσεων.

 

Ουίλιαμ Σ. Μπάροουζ, Τα άγρια αγόρια, μτφρ. Γιώργος Μπέτσος, Τόπος

Ο Μπάροουζ συγγραφέας, ζωγράφος και σεναριογράφος από τους πιο γνωστούς εκπροσώπους της μπητ λογοτεχνίας, έγραφε πάντα βασισμένος στις προσωπικές του εμπειρίες. Οι εκδόσεις Τόπος φιλοδοξούν να εκδώσουν το σύνολο του έργου τους. Τα άγρια αγόρια είναι ένα αιρετικό μυθιστόρημα με νεαρά αγόρια που παίρνουν μέρος σε οργιώδεις τελετουργίες σεξ και ναρκωτικών σε μια χώρα της Αφρικής που σπαράσσεται από εμφύλιους πολέμους, βίαια πάθη και σκληρούς ανταγωνισμούς. «Αφώτιστοι δρόμοι, άμαξες με φανούς ασετυλίνης, σκηνικό που μοιάζει με γκραβούρα του 1890 από ταξιδιωτικό ημερολόγιο κάποιου εξερευνητή» και ανάμεσά τους «αγριεμένα αγόρια στους δρόμους, ολόκληρες αγέλες, μανιασμένα σαν λιμασμένα σκυλιά». Θραυσματικό, σκληρό ημερολόγιο μιας κάποιας εποχής.

 

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: ¨Ολα τα βιβλία πατώντας πάνω στον τίτλο από τα Βιβλιοπωλεία Ευριπίδης

 

 

Προηγούμενο άρθροΑπόδραση (χριστουγεννιάτικο διήγημα του Γιάννη Πάσχου)
Επόμενο άρθρο7+1 δοκίμια που ξεχώρισα (της Βαρβάρας Ρούσσου)

1 ΣΧΟΛΙΟ

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ