Της Ολγας Σελλά.
Ήταν μια επίσημη πρεμιέρα με τα όλα της η προχθεσινή στο Από Μηχανής Θέατρο. Εκεί ο Δημήτρης Λιγνάδης παίζει και σκηνοθετεί (μέχρι τις 28 Απριλίου) «Το τέλος 
του παιχνιδιού» του Σάμουελ Μπέκετ έχοντας δίπλα του στη σκνή, σ’ όλη τη διάρκεια της παράστασης τον Ακι Βλουτή. Ένα έργο που εστιάζει στην ισχυρή σχέση ανάμεσα σ’ εκείνον που καταπιέζει και σ’ εκείνον που καταπιέζεται, που σκιαγραφεί με σπαραχτικό τρόπο όλα εκείνα που μας κρατούν για λίγο ή για πολύ εγκλωβισμένους (σχέσεις, έρωτες, πράγματα, τόποι, ιδέες). Ενας ανάπηρος καταπιεστικός άνδρας, ο Χαμ (Ακις Βλουτής) περνά τον καιρό του καταπιέζοντας και ταλαιπωρώντας τον υπηρέτει του, τον Κλοβ (Δημήτρης Λιγνάδης), που διαρκώς απειλεί να φύγει, διαρκώς απελπίζεται από τη ρουτίνα της ζωής του και το αδιέξοδό της, αλλά δεν φεύγε…
Και βέβαια ήταν εκεί, στον πεζόδρομο της Ακαδήμου στο Μεταξουργείο, όλοι οι συνεργάτες του Δημήτρη Λιγνάδη στην καλοκαιρινή του παράσταση που ετοιμάζει: τις «Βάκχες» του Ευριπίδη με τον Σάκη Ρουβά στο ρόλο του Διονύσου. Από την Αιμιλία Υψηλάντη, γοητευτική πάντα, που έχει αναλάβει την παραγωγή της παράστασης, τον Μιχάλη Αφολαγιάν που υπογράφει τη μουσική και την ταλαντούχα Μαρία Κίτσου, που θα υποδυθεί την Αγαύη.
Είχε ακουστεί ότι θα ερχόταν και ο Σάκης Ρουβάς, αλλά τελικά δεν ήρθε…
Πάντως η συζήτηση ήταν μία και μόνη (πριν ξεκινήσει «Το τέλος του παιχνιδιού»). Οι φωνές, κατά και υπέρ, για την επικείμενη κάθοδο του Σάκη Ρουβά στην Επίδαυρο, επικρατούσαν στα πηγαδάκια. Μέχρι την επίσημη ανακοίνωση του προγράμματος από το Φεστιβάλ Αθηνών, θα σβήσουν και θα γραφτούν πολλά στο πρόγραμμα της φετινής Επιδαύρου. Ανήκω σ’ εκείνους που υποστηρίζουν όχι το φαίνεσθαι, αλλά το καλλιτεχνικό αποτέλεσμα της κάθε παράστασης. Οχι τα ταμπού, αλλά τα ανοίγματα στην τέχνη. Οχι τις ετικέτες που συνοδεύουν κάθε καλλιτέχνη, αλλά το ποσό μπορεί να ανταποκριθεί σ’ αυτό που του ζητείται κάθε φορά.
Δεν ανήκω στους θαυμαστές της μουσικής του Σάκη Ρουβά. Αυτό δεν με εμποδίζει να τον αναγνωρίσω ως επαγγελματία. Το θέμα δεν είναι πού θα παίξει αλλά πώς θα παίξει. Να θυμίσω ότι 2009 είχε βουλιάξει η Επίδαυρος με την παρουσία του Ιθαν Χοκ στο «Χειμωνιάτικο παραμύθι» και είχαν φτάσει εκεί, στο Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου, για πρώτη φορά, πολλοί νέοι άνθρωποι.
Γιατί μας ενοχλεί αν ένα pop idol από την Ελλάδα αυτή τη φορά πατήσει στην Επίδαυρο, όχι στο πλαίσιο μιας συναυλίας, αλλά στο πλαίσιο μιας παράστασης αρχαίας τραγωδίας, απολύτως συμβατής με την παράδοση και το πλαίσιο του αρχαίου θεάτρου. Ή μήπως είμαστε τόσο large και γυρνάμε την πλάτη στα εισιτήρια; Γιατί την ίδια στιγμή, στα ίδια πηγαδάκια, συζητιόταν ότι πολύ καλές οι παραγωγές του Εθνικού φέτος, αλλά δεν είναι δημοφιλείς, δεν θα φέρουν εισιτήρια..
Δεν γνωρίζω αν ο Γιώργος Λούκος έχει πάρει τις τελικές του αποφάσεις. Γνωρίζω όμως ότι είναι άνθρωπος που τολμάει.
