του Κίμωνα Θεοδώρου.
Τι είναι το Αμπερλουδαχαμίν; H αστυνομία το αποκάλεσε παράξενο. Η γειτόνισσα το είπε μάγια ψιθυριστά στο μέσα δωμάτιο. Εγώ θα το αποκαλέσω ποίηση. Ακόμη και αν τα ποιήματα παίζουνε μποξ με τα ρήματα. Αν είναι χρήσιμη η ποίηση, είναι γιατί μας αχρηστεύει, ισχυρίζεται ο Σαμσών Ρακάς. Και δεν έχω κανένα λόγο να μην τον πιστέψω. Στην αλήθεια των ποιητών σηκώνω τα χέρια ψηλά όπως οι δράστες που τους πιάνουν στις αστυνομικές ταινίες. You have the right to remain silent. Δε θα βγάλω κιχ. Το σιντί θα βάλω να απολογηθώ.
Μη με ρωτάτε για τον Ρακά. Θα μπορούσε να είναι προφήτης με τέτοιο όνομα ή έστω ένας φάετησκόνημουβιντάλσασσούν. Έχει μπλογκ, έχει τούιτερ, έχει κανάλι στο γιουτιούμπ. Αλλά όχι και απαραίτητα παπούτσια ολ-σταρ. Καλύτερα όμως αντί συστάσεων θα ήταν να τον συναντήσετε σε κανέναν λόφο στην Αθήνα να απαγγέλει τα δικά του. Ή στην Ψυττάλεια. Τα κάνει κάτι τέτοια που και που. Όχι ότι σας το εγγυώμαι, έτσι λέγεται. Ένα φίλο του γνώρισα και μου τα είπε. Άσε που οι από κάτω παίζει να τον κακολογούν. Χτυπάνε με τη σκούπα το ταβάνι. Η ποιητική του συλλογή Αμπερλουδαχαμίν κυκλοφόρησε από στόμα σε στόμα. Όπως σ’ εκείνο το πρόστυχο ανέκδοτο. Μου φέρνει λίγο σαρδάμ ο τίτλος. Και τι να σημαίνει άραγε; Ένα εγχειρίδιο μοναξιάς; Ή όπως λέμε Βελζεβούλ, αλλά μην σπεύδετε αγαπημένα μου υποκείμενα να σταυροκοπηθείτε: δεν είναι ο διάολος, είναι η τέχνη το δαιμόνιο του πονήματος. Δεν τα λέω εγώ, διαβάζω την έκδοση που έχει κάτι από (καλ)αισθητική φανζήν και ακούω το σιντί.
Το Αμπερλουδαχαμίν διάγει τη μεταφυσική του περίοδο. Μετά από την πρώτη μόστρα το 2015 που εξαντλήθηκε, με κάποιο τρόπο ας πούμε τα κακάρωσε, η ποιητική συλλογή του Ρακά βρήκε δεύτερη ζωή: μελοποιήθηκε και τραγουδήθηκε πρόσφατα από τον Χαρίλαο Τρουβά σε οκτώ σπιτικές παραστάσεις. Ξανατυπώθηκε κιόλας. Αλλά τι παραστάσεις; Από αυτές που σου ανοίγουν την πόρτα σ’ ένα δυάρι, κάθεσαι στο σκαμπό με την υπόλοιπη παρέα και μπορείς να αγκαλιάσεις τον (sui generis) Χαρίλαο για να μην πέσει από το διαφωτισμό στο φωταγωγό όπως απειλεί να πράξει τραγουδώντας. Πίνοντας κρασί όπως στις χαρές ή μπράντι στις λύπες. Πήγε όλη η καλή Αθήνα, έμαθα. Θα πήγαινα αν προσέλκυε την κακή, αντέτεινα για δικαιολογία. Μετάνιωσα ωστόσο ακούγοντας το σιντί με τα τραγούδια της περφόρμανς. Και σκέφτομαι, δεν πρέπει να χάσω το Αμπερλουδαχαμίν.
Τα νέα είναι ότι το Αμπερλουδαχαμίν γίνεται μια διαδρομή εν εξελίξει αναζητώντας επιπλέον απαντήσεις σε ερωτήματα όπως αποτελεί η αρχέγονη προσευχή στον Ήλιο τον πρόγονο της ποίησης; Ξετυλίγουν και μια μούμια. Ανέβηκε ήδη στη Θεσσαλονίκη και ακολουθεί παράσταση στη Λάρισα τη Δευτέρα 13/2 στην πλατεία Ταχυδρομείου στο καφενείο «Τα κανάρια των τεχνών». Ώρα 21.00 και είσοδος ελεύθερη (προαιρετική συνεισφορά).
να ζω το θρίαμβο που όλο αναβάλλεται
από το διαφωτισμό στο φωταγωγό
να ζω την πτώση που όλο αναβάλλεται
κι όλα αυτά αγαπημένο υποκείμενο
γιατί δεν ήρθες να με σπρώξεις
το βράδυ που μου υποσχέθηκες πως θα ρθεις
ΙΝΦΟ ΕΚΔΟΣΗΣ: Σαμσών Ρακάς. Αμπερλουδαχαμίν. Ένα εγχειρίδιο μοναξιάς. Εκδόσεις Υποκείμενο
Κατεβάστε τα τραγούδια του Αμπερλουδαχαμίν από τη σελίδα του Χαρίλαου Τρουβά εδώ.
